Alle inzendingen, jaar 2003, week 13

Jouw okselgeur is een vlucht uit de duisternis wegdrijven naar een wonderwolk Modder en zand van de zolen schudden. De donder slaat weerhaken in ons, wij horen elfjes giechelen. De nacht ritselt maanstralen raken de riethalmen. Krekels sussen ons en we strelen, bevelen elke kus met een vingerknip. Duiken in de vinnig vervoering...een…

Je kijkt me aan, Kruipt dichterbij, Je lacht zo mooi Ik hou van jou Je pakt m'n hand en legt hem op je wang. Je voelt zo teder, Je voelt zo goed, Wist ik maar wat ik met je moet. Je sluit je ogen Wacht op het moment, Onze lippen vinden elkaar 't is een prachtig moment Je smaakt zo lekker, Je bent zo goed, Wist ik maar wat ik met je…

De tijden in jouw duister waar enkel woord gefluister de koude stilte trillen laat tot tranen kralen op ’t gelaat waar heimwee van ’t gemoed de klank soms galmen doet Tussen sterren in de leegte, Zinnen van begeerte ziet zingen steeds hun eigen lied ze klagen soms die woorden zo eenzaam in jouw noorden waar het ijs nooit smelt en de…

Toen ik jong was mocht ik amper naar een feest En als ik mocht kwam mijn vader mij halen Elf uur! Voor hem was het mooi genoeg geweest Het feest was nauwelijks begonnen En ik stond net op de dansvloer Met een alleraardigste jongen Bijna grienend lag ik dan later in mijn bed Nijdig, pissig en gefrustreerd mee moeten gaan, zonder verzet…

alles op een rij behalve mijn gedachten verveel mij dus niet alles wat je zei kon echt wel even wachten maar dat zei je niet alles wat ik vind heb jij ook al gevonden maar dat vind ik niet alles voor je kind dus ook de open wonden? dat heelt het toch niet…

onder veren kussen dons bedolven liefde sneeuwt om ons en drijft tussen de lakens in bed, kasteel verover mij je silhouet danst schaduwen en ik streel een glimlach uit de nacht wacht op het ontwaken van de dag, dan verdwijnen wij alleen de wind weet waarheen…

Aan de rand van het beroofde land In het kloppend hart van het oosten Verwart men ‘samen’ met ‘beramen’: het oliedomme spel, de bommenruil De olijfberg geurt naar ontbinding. Regen is een verkwikkend geschenk De aardkorst wordt een klad van lijkafdrukken. Waar ligt elders? Zij verkiezen rood en schroot. Grijs is geen kleur maar een verzinsel…

Bericht van Bush aan alle frontsoldaten: De oorlog gaat nu echt ontzettend vlug De Irakezen trekken zich terug Dus weg met al die bommen en granaten Vandaag begint de vrede, en wie wil Die mag naar huis vertrekken. Eén april!…

Terwijl zij de netten uitwerpt in een wolk van schuimspatten krijst de drenkeling en hijst zich aan boord, In de diepte een verzonken stad onder wuivend wier, een mossig koord leidt naar het schip gekraakt in een donderslag Nu rest er vermolmd hout, groeien er koralen op de mast, de oeroude glorie ligt aan scherven terwijl zijn tranen bederven…

De reus bloedt, een wonde in de hals, een lek in de slagader. Wie zal hem verzorgen? Dokter! Hij wou de held uithangen, de reuzenpanda redden. Toen een onbekend gevaar naar Europa waaide krijste men zich hees. Rare stralen. Kleur noch geur. Op ons bord: de stank van zieke lever. Op een ver slagveld bewaken de soldaten de vrede. We hoesten…

De deal is bijna rond: de papieren haast getekend Wouter en Jan-Peter kunnen gaan regeren Het Centraal Planbureau zal nog een week studeren om na te gaan of alles goed is doorgerekend. Het Binnenhof maakt plannen maar het CPB telt mee. Wie regeert er straks ons land? JP- of CP-B?…

Gisteren was huppelen nog slepen Het grind knarst onder de zolen. Nu ontspannen de mondhoeken, voorbij de frons Gisteren…terwijl de nacht tergend aan brokken viel… Met verstrengelde handen glibberig van ijzig zweet knielde ik want dat zou de overmoed verdrijven naar een vergeten land. Want een gif knaagt aan de zege Die je te vals verwacht…

Een vlotte oorlog in de Golf leek naar de hand van Bush een kolf. Verzekerd, dat-ie snel zou winnen, wou hij al te graag beginnen. Hij had van alles voorbereid en vele maanden voor de strijd z'n oorlogstuig en troepenmacht vlak bij Irak bijeengebracht. Nu is de kogel door de kerk. Het is helaas begonnen werk. De krijg verloopt al desastreus…

je ademde verlangen mijn liefde kuste huid ik streelde zacht je lippen ze nodigden me bloedrood uit ik zocht nacht en vond in het lichter worden van de morgen de huivering van passionele kracht we lieten sterren vallen wasten samen met de maan we versmolten teder na het kraaien van de eerste haan ik moet je weer zien lopen je bent…

vertrouwen heb ik nodig vertrouwen moet ik krijgen omdat zonder dat vertrouwen ik zal blijven zwijgen vertrouwen zal ik vragen vertrouwen zal ik geven omdat zonder dat vertrouwen ik niet echt kan leven vertrouwen zal ik zoeken vertrouwen zal ik vinden omdat zonder dat vertrouwen de angst mij zal verslinden vertrouwen zal…

Een oude vrouw zat voor een berg Zij weende om het verlies Een reus samengeperst tot dwerg Het schoonste laken leek nog vies Tranen van as vermengd met bloed In banen van was gedrenkt in een grijze vloed Langs haar papieren gezicht In trage stromen een weg zoekend Gaven blijk van haar leed, het doofde in haar ogen het licht De dag van vaarwel…

Wie weet waar je bent, op een plek waar niemand je kent. In een elfenbos op een piratendek. Wie weet waar je bent, in je eigen land, zonder grenzen of lijnen Wie weet waar je bent, in je hoofd met je ogen dicht.…

Het was niet te vermijden Ze gaf me meer dan ik haar vroeg. Ik schoot rood aan, ging hyperventileren. En dan dat rokje dat ze droeg. Ik hoorde slechts de helft van al haar zinnen. Geen erg, ze was het bissen waard. Wat zou ik zonder juffrouw Els beginnen? Terwijl ze vaak onwetend naar me staart. Platonisch, ja zo kan je het wel noemen. Maar…

Zo de donkerkoele bruisende branding stroomt over een sneeuwwit strand hunker ik de gloeiende zon te vloeien tot een zwak scharlaken schemerlicht Ik verlang de lucht zinderend haar krekelgeluiden te mengen met het steevast bulderen van gepassioneerde kleurenpracht als peluw van de nacht zodat ik mijn schaduw kan rusten alleen gelaten…

Beloof me,(kijk me aan) dat je me niet zult vergeten. Zweer me,(hand op je hart) dat je beseft hoe ik heette. Geef me,(draai niet weg) een laatst gemeende zoen. Laat me,(droog je tranen) en herinner me zoals toen...…

Ik wilde dat ik de haat begreep de schaduw van het licht dat ik de harde stem verstond de leegte in het gezicht. Dat ik kon zeggen waar het om was dat de ene mens mag leven de ander in een eenzaamheid niets van zichzelf kan geven..... Ik wilde dat ik het al begreep de liefde en de lach dat mensen goed en lelijk zijn in kruipen en gezag…

Daar ga je weer lang kijk ik je na terug naar je eigen huis je eigen wereld je eigen familie je eigen verdriet...... Even was je ze vergeten was je er voor mij zocht me op in mijn huis ontmoette me in mijn wereld luisterde naar mij begrijp je me. Al kan ik niet altijd vlekkeloos vertellen zonder te stotteren.... Ik weet dat je altijd…

Dag mooie vogel Zie neer op deze aarde Vergeef de mensheid…

Tijd in de woorden die de tijd bewaren. Tijd in gedachten die gedachten blijven maken. Tijd in wensen die over en voorbijgaan. Tijd als de vloek die alleen maar de tijd is omdat hij alleen de dood laat antwoorden als het leven de tijd niet meer verandert.…

Waarom is er oorlog? Waarom is er pijn? Waarom kan het geen vrede zijn? Mensen huilen, mensen treuren daarom zie ik even geen kleuren, zie ik alles zwart Maar de kleuren zijn er wel, ergens, ergens heel diep verborgen in mijn hart…

Hij werd te vroeg geboren en was zo vreselijk klein Hij woog maar net een kilo En ik had hartenpijn Zou mijn zoontje het wel redden hij kwam twee maanden te vroeg Ik had zwangerschapsvergiftiging woog hij wel genoeg? Zijn hoofdje zo klein als een manderijn en maar zesendertig centimeter groot daar lag hij in die couveuse Ik dacht: "Hij…

De woorden van mijn gedichten spreken mijn hart Waar de mond het niet over zijn lippen krijgt Daar waar het verstand en het hart vechten om elke letter Die verward woorden omzet in decibels Die begrepen worden in misverstanden Daar waar mijn oren woorden ontvangen Waar gedichten geboren worden En misverstanden weer mooi op papier klinken…

Ga maar dan het is tijd dat je gaan kan zonder spijt Baan je weg langs mijn ogen en nog sorry dat ik heb gelogen Je kon al eerder gaan maar ik had nog hoop kijk me niet meer aan loop traantje, loop!…

Laten we even zwijgen, en alleen maar kijken, naar hoe mooi deze liefde is. Laten we even genieten, door woorden niet uit te spreken, maar te laten blijken. Laten we elkaar even vasthouden, heel kort, om deze liefde te voelen. Want dan hebben we gezien, samen, met elkaar, hoe mooi onze liefde is. Te mooi om stuk te gaan, zo mooi…

Ongevraagd verscheen je in mijn leven, en het beviel je wel, dus je bent er ook gebleven, dat was voor mij een hel. Toch is het me gelukt, om je uit mijn te leven verbannen, nu ga jij eronder gebukt, maar ik blijf zelf ook gespannen. Want ben ik nou blij en tevree? nu ik weer ben bij het begin, zit ik er niet een klein beetje mee, ik…