Alle inzendingen, jaar 2010, week 33

Wassen en watergolven zegt haar grote zus na twee knipbewegingen blikt in de spiegel een heel ander kind met kloppend hartje volgt ze elke handeling de bruin gegolfde bundeltjes niet uit het oog verliezend met dansend korte haartjes verlaat ze kijkend naar haar zus de stadse kapperszaak het plastic kokertje trots in haar hand geklemd…

NAAR DE WALLETJES Op een mooie, ronde paddenstoel zat kabouter Bertje op een dijk en Met een pijpje in zijn smoe..mond zat hij mooie meisjes te bekijken Omdat het alleen maar later werd kwam zijn vrouw eventjes kijken Waar hij bleef, ‘t kaboutertje Bert en of hij deed aan seks praktijken Snibbig merkte ze al die liefde op die die…

In de voorbijgaande hitte van het bos, spreken vlinders de taal van een verstillend stemgegons, waar de wandelaar zich in waagt, met als levensproviand in de ransel het zingen van een kind, geborgd in de plantaardige traagheid van het koele mos waar hij de weg in vindt van nieuw ontdekte geuren , borgt de kleuren van de hoop, bereidt…

het wiegelied van Brahms brengt me van de wijs de echo schetst een beeld in vage vegen grijzer dan grijs sterft het in mij…

Langzaamaan wordt het killer, zie ik daar een vallend blad Wordt het gras minder gemaaid, loopt er op het pad een slak. Langzaamaan, regent het vaker, wordt alles natter, kleffe boel Maar ach de herfst nadert, we moeten mopperen, dat is wat ik bedoel.…

wikkend en wegend toch maar de kiloknaller ver weg loeit een koe…

Samen met jouw verder gaan. Ach, soms denk ik het is allemaal waan. Ik hou van jou. En voel me daarbij fijn. Maar hoe zit het met jou. Kan jij je echt aan iemand geven. Niet voor een enkele keer. Maar voor het leven. Ik zie je komen en gaan. En soms denk ik, het is gedaan. Eens komt de dag dat je gaat. En mij vergoed verlaat. Nee, misschien…

in de mooie natuurlijke landschappen waarin het leven beschilderd is als de bron van inspiratie, waar de kleuren op het doek mij levenskracht geven. zo veel passie en gevoel geeft mij de kracht om te strijden in mijn tocht naar de ideale levensweg door nog eenmaal alles te geven. het leven geeft die ene kans om alles van de laatste…

Te stom om voor de duvel te dansen Zit vast drie keer per dag patat met mayo te schransen Met haar domme ULO-oogjes naar spelletjes voor imbecielen op Net zoveel te kijken en dichters en gedichten waar ze geen moer maar werkelijk ook geen moer van snapt af te zeiken Willeke, I hate you... P.S.: Kan de moeder…

De hoogleraar in natuurwetenschappen rust even na zijn vernuftig onderzoek bidt tot God: U milde heerser en liefdevolle Vader over hetgeen bestaat en leeft veroorlooft mij nietig mensenkind steeds meer te bevinden hoe de ons omringende dingen en krachten in het verste verleden door Geesteshanden werden gewrocht _ heden nog werken maar…

Nu onze dagen zijn geteld in het bittere vooruitzicht blijft alles wat je hebt verteld verstenen in het tijdsgewricht zielsbesef in krijt gehouwen uit steile wanden van de rots teken van fossiel vertrouwen gebeiteld met genade Gods wat wij in het leven zochten verglijdt van bergen in een stroom eeuwig met elkaar vervlochten in oude wortels…

Het liefst werd zij kloosterlinge Daar ging haar hart van zingen Maar van een zijn voor de heer Verwacht je toch eigenlijk meer Zij bleef een uitzonderlinge. Want leven voor de heer Vraagt net dat ietsje meer…

schuldig gesmokkel tussen repen van Cote d' Or ben ik afvallig…

Graseter, groot en ogenschijnlijk meedogenloos, hongerde zichzelf tot winterstop. Yvon kon hem niet helpen, noch bevragen in niet te misverstane en suggestieve zinnen, krommer nog dan boeren die vrouwen zoeken. Zijn slurf in het gras gedrukt, tot velden duinen werden. Zijn poten in de diepe klei gedrukt. Zijn tanden aan het werk gezet…

Als jouw handen mij vinden Onschuldig lijkend In aanraking Mijn lichaam verraadt Het effect van Het verlangen Dat groeit Bij elk moment van spanning Voelend jouw Verboden zucht Naar meer Teruggebracht Tot een spel Ik wil je Voelen verliezen Maar kom tot ontlading Bitterzoet Alleen…

Wat is een ketting Vraagt de nieuwe schalm z'n buur Wij met z'n allen; Dan kan ik gemist worden En hij stapt er tussen uit…

woorden die geboren worden vallen bij het opstaan in het niets stralen die me wakker strelen warmen de ziel dat is tenminste iets vogels die voorbij vliegen al krijsend in 't ochtendblauw brengt de morgen mij naar later misschien ook wel naar jou…

Ik wens mezelf vandaag een fijne dag met heel veel blij het is niet zo dat ik het moet maar omdat het mag van mij veel sterker nog, ik wens ook best veel vreugde aan ons beiden vroeger was ik bescheiden…

Knallend hard de geluiden de stad leeft zich uit drommen vergapen zich spoeden voort niets ontziend voortgaan gelijkheid in uiting allemaal tegelijk vergeten te kijken onregelmatig in gedrag terzijde gesteld in verwrongen idee naar de belangen zo voort te leven onbezonnen en kortzichtig brengt koorts monden bewegen gesprekken…

Jij bent een schat Jij bent een wonder Jij bent speciaal Jij bent bijzonder…

Doe ik dan mijzelf tekort, als jij nooit de liefde wordt? Aan het einde van de dag vraag ik mij veelvuldig af hoe diep de smart mijn hartslag tart. Zoek dit maar niet verder uit. Niets raakt zo pijnlijk aan mijn huid als jij die mij niet strelen kan. Zeg het dan maar tot besluit. Wat was is nu zeker uit. Een streep, een grens.…

Een Japans computercoryfee volbracht een buitengewoon corvee. Hij telde met vrucht en slaakte een zucht bij zijn vijfbiljoenste keer "OK !"…

Hier kan ik ademhalen met diepe teugen ademhalen Hier kan ik beelden drinken uit het blauw uit het groen Hier spreken aarde en lucht water en vuur wel duizend talen Hier staan struik en boom boom en struik in boezelaar en boezeroen Hier kan ik ademhalen.…

Je ogen glanzen parelmoer verraden mij een stil verdriet Aan de oppervlakte zie je ’t niet Daar schuilt het masker sterk en stoer Dan is het ziekte die jou vloert Je ziet des levens schoonheid niet Aan het ziekbed klinkt een wiegelied maar klinkt als:” ‘t leven naar z’n mallemoer!” Ik vraag: “Is het goed als ik je koffie roer en je tevens…

We gaan naar huis Het is mooi geweest het is genoeg Bralt zij met dubbele tong Tegen sluitingstijd van de kroeg Dan vraagt de kastelein aan mij Hou je nog van Haar ben je nog wel blij En ik ook niet meer fris Antwoord gelaten, ach je weet hoe het is Het kan mij door de jaren niet meer zo schelen Soms vraag ik haar om een poosje buiten te…

waar klatergoud in scherts het gif toedient bijt slang de lach door strotten zonder inhoud verblind zien ogen nep als werkelijkheid is waarheid alle rechten kwijt na het feest zijn ze verweesd op zoek naar de ultieme kick draaien dol in steeds ontwijken van hun nooit verkende ik…

Een vrouw in vooroorlogse bikini ligt naar haar best appetijtelijke vetrollen te staren. De patatkraam is nog open, ze waggelt er als een vetpatiënt naartoe. Ik sta graag onder die harde straal water die mijn lichaam masseert alsof het een hardhandige vrouw is. Er was een opgewonden vrouw, die zodanig bukte dat ik schaamliplezen kon. Aan de…

Een paus of rijke eend? ’t Was moeilijk kiezen. Hij nam een voorbeeld aan Oom Dagobert, die zwom in geld en steeds maar rijker werd, maar volgend jaar zal hij ‘zijn’ bank verliezen. Hij moet vertrekken, min of meer gedwongen. Zo blijkt De Jager toch een zware jongen.…

ik zie hier in de annalen dat je met schrijven een prijs kunt behalen en deswege mag blijven het thema is volwassen aanmelden via e-mail ik moet passen 13 euro 50 is mij te veel het schrijvertje in de sloot zwiert onnavolgbaar waterkrullen als Jezus liep over water dit diertje is klein zo groot dat het mij met ontzag doet vervullen…

Onze voortplanting Doel van onze verliefdheid Zij maakt geen liefde De hartstocht mindert Onze vriendschap die beklijft Zij maakt de liefde…