138 resultaten.
Gelopen tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 649 De wandelstok
schuifelt met hem mee
rubber voor rubber
door de lange gang
de rollator
haar houvast, volgt
wieltje voor wieltje
zijn slepende pas
lang is de gang
langzaam hun passen
de weg naast elkaar
is gelopen tijd
nu zwijgend achter
elkaar terwijl ooit
hun voeten gelijk
liepen met de Liefde…
Gelukzalige angst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 604 Bevroren van geluk kijkt het verleden mij aan
Ik kan mijn blik niet keren, ik blijf nog in de waan
Van die pracht uit de toekomst, langzaam smeltend in het ijs
De dauwdruppels zijn van het verleden een bewijs.…
Mooi mens
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 596 Een straaltje zon
raakt haar wang
de glimlach verdiept
en bereikt haar ogen
Handen bewegen
gedachteloos door
schitterende haren
plots rustend in haar nek
Gezicht geheven
richting horizon
gedachten onpeilbaar
niet in licht te vangen…
Neem me mee
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.454 Lieve gevleugelde vriend
daar hoog in de lucht
neem mijn dromen en mij
met je mee in je vlucht.
Laat ons neerstrijken
op het goudgele strand
ergens hier heel ver vandaan
in een heerlijk warm land.
Laat mij schuilen onder jouw vleugels
bescherm mij tegen de zon
laat mij even kunnen vergeten
hoe alle ellende begon…
eindelijk vrij
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 551 ik barstte uit het keurslijf van sonnetten
de lettergrepen waren eensklaps vrij
en dansten vrolijk in een woordenbrij
verlost van alle regeltjes en wetten
geen veertien zoutpilaren op een rij
geen metrum dat mij ooit nog zou beletten
mijn woorden en mijn zinnen te verzetten
ik voelde mij een veulen in de wei
de volta ging verloren in de…
Tussen Het Hoge Riet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 451 Zittend aan het water
tussen het hoge riet
werp ik traag m'n hengel
dít is, waar ik van geniet.
Kijk even naar de dobber
er zwemt een eend voorbij
ze snatert luid, pas op
ik heb jonkies achter mij.
Als 'n standbeeld staat 'n reiger
dromend aan de overkant
óf hij staat te wachten
op zijn lief...heel elegant.
Water, vogels, riet en rust…
Een gevoel van eeuwigheid
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 542 Ooit beminde ik de lucht
en kleurde ze hemelsblauw.
Ik dook dan in de glimlach
van een zachte schilderskwast
en droomde dat dit stilleven
de lente was.
Ooit zat ik op een bank
en zong met zwaluwen mee.
Ik danste dan op de vleugels
van de zomer, wang tegen wang,
en dacht, dit innere lied duurt
een leven lang.
Ooit sierde ik de tuin…
fluistert zomer in geluid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 597 je raakt mijn huid
de wind waait
rimpelend je warmte
fluistert zomer
in geluid
je maakt kringen
zichtbaar achter
moegesloten ogen
vibrerend geel danst
hemel tot geheel
randen neigen rood
van het verbranden
buitencirkels zijn
aan het ontvlammen
in een vage pijn
je smelt een gat
in mijn gedachten
ik laat je gaan
met open ogen…
amos en legifer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 3.290 met je ziel onder de arm de lange streek aflopen
denken van g’d los te zijn van jan en alle man
van alle schepselen en dan is daar emma
die jou vrolijk blaffend omsingelt
en vervolgens gezelschap houdt
deze troost vermenigvuldigt zich
als een ander hondje uit het verleden opdoemt
bobby die wekenlang met krijgsgevangen joodse
fransen opliep…
logeerbed
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 7.478 Ik houd
mijn armen wijd geopend
zodat je er in schuilen kunt
het leven maakte je zo moe
sluit je zware ogen.. toe..
het rusten is je zo gegund
Laat de aarde rondjes draaien
slaap het tollen uit je hoofd
morgen is te vroeg voor zorgen
het zonlicht lijkt voor jou gedoofd
maar zal opnieuw zijn stralen zaaien
Ik weet het wel, het is nu…
METHADONA
snelsonnet
3.0 met 41 stemmen 2.576 Hij is verslaafd aan snuiven, spuiten, slikken;
veel geld dat hij verdiende met zijn benen
was kort daarna weer in zijn neus verdwenen,
maar er zijn middelen om af te kicken.
Dan ligt in ‘t verschiet nog heel veel moois,
bijvoorbeeld rechtsback bij Prozakken Boys.…
jij, mijn hart
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.690 in nevelen, zacht omsloten
dit verkilde hart
nog éénmaal stel ik het open
als het breken van de nacht
want niets zijn mijn dromen
die berusten in het lot
hun verwachting gaat verloren
in het zoeken naar geluk
met op hun weg de beklemming
van stille eenzaamheid
waar in nevelen doorbroken
mijn hart verschijnt…
Zoonsopkomst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 390 In het westen dooft het oude licht
kleurt de aarde met gouden gloed
als haar gebed in wees gegroet
dan doet zij traag haar ogen dicht
de stilte daalt in fluweel gekleed
met kalme weidse vleugelslagen
die de slapende ten ruste dragen
wiens adem in het duister gleed
met glanzende blik kijk ik geboeid
naar het mooie wonder der natuur
terwijl…
ZOMERAVOND
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.309 Elk begin is heilig zwanger
van een zwellend universum
ook wanneer je langzaam
je witte bloes losknoopt
doorheen de stilte
als het droge knetteren
van een insectenvleugel
en het bleke zonlicht
zachtjes vallen laat
op je bange schouders,
ik echter ben gevangen
in de diepte van je navel.
Als gulzige zilvervisjes
flitsend in donker…
Zilt bloed
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 584 Mijn voeten laten natte sporen
achter aan de kant.
Niet of nauwelijks, te verdragen,
De dingen die mijn ogen zagen.
Langzaam klim ik hoger,
klevend aan het zand.
Druppels zoeken de weg naar beneden
of verdampen snel in de lucht.
Beetje bij beetje, begin ik te geloven
dat ik het ga halen,
maar dat wordt vergeten
door een enkele diepe…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.138 De sprakeloze schoonheid
van jouw kust
bedwelmt mij
Laat me geen rust
Oh mocht ik stranden
op jouw strand
Mijn vormen drukken
in jouw zand
Mijn warmte voelen
in jouw hand
Verdrinken in je
peilloos blauwe ogen
Ontstijgen aan het heden
jouw knisperend pad betreden
Het is mij niet gegeven
De feiten van het leven
onthouden mij…
Je zoekt je eigen zelf
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.986 Gehuld in je sluiers
van haat en angst
loop je over straat
je bent vrouw
Jij moet verborgen
blijven voor wellustige
blikken van mannen
die dat voor jou
beslist hebben
Jij wilt vrij zijn
uit die gevangenis
van schaamte,
je gooit de deuren
wijd open.
Je zoekt je eigen zelf..
en met trillende handen
ruk je de sluiers af
dappere…
Westerbork
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 651 Hier ging de laatste trein
vertrek Westerbork.
Waarheen?
Niemand wist het
ontgoocheld
ontluisterd
als mens
samengepakt als vee.
De bomen zagen het
maar zwegen
mensen zwegen
niemand protesteerde,
op een enkeling na,
maar die werden ook
snel tot zwijgen
gebracht.
Hier liggen duizenden
voetstappen
van doodsbange mensen.
Luister…
die andere vrouw
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.568 Dag lieve schat
mag ik jou iets vragen?
Was 't fijn om bij een andere vrouw
over mij te klagen?
Voelde je je machtig
om in mijn onwetendheid
je gevoelens te spuien
zolang ze maar met je vrijt?!
Was dat het
dat jou verblindde?
Mijn liefdevolle stommiteit
terwijl zij jou beminde?!
Ik zal je hierom haten
mijn hele leven lang
'k Zal…
stoppen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 505 Koele nachten
koude dagen
stromende regen
en talloze vragen
Drukkende borst
beelden in m'n hoofd
onweer en donder
de rest is verdoofd
Stoppen moet stoppen
met denken alleen
vrolijkheid kom
de rest, ga toch heen!…
liet mij alleen
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 789 ik was bang, zonder reden
kon niet vertrouwen op het heden
hart bevroren
kracht verloren
dat jij mijn hart had gevonden
is iets dat ik niet had verwacht
dat jij mij mijn hart zou geven
had ik niet gedacht
ingepakt en met een strikje,
was jij mijn beste kado
regen doet het papier scheuren,
op de wind waait het weg
het strikje kan…
levensroos
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 756 waar de zwarte roos
haar blaadjes krult
ingetogen, niets verhult
mysterieus
in donkere kleuren
mij bedwelmt
door intense geuren
verovert ze zacht
dit hart gegeven
straalt ze bij nacht
kleurt mijn leven
weerspiegelt in hoop
de duisternis
door liefde omgeven
een roos
voor het leven…
EEN SCHREEUW OM HULP
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 908 Ik spreid mijn armen als vleugels
en schreeuw een gil in de nacht
ik wacht tot het bevrijding zal brengen
bevrijding van zorgen en onmacht.
Mijn hoofd achterover gegooid
kijk ik strak naar de lucht
mijn echo weerklinkt in de ruimte
'k zie alleen de vogels in hun vlucht.
'k Voel de wind door m'n haren
kilte heeft mijn adem weggenomen…
A happy childhood
gedicht
1.0 met 27 stemmen 10.151 Vergeet je wel eens je vaders klok op te winden?
Ja, ik vergeet wel eens mijn vaders tijd te vergeten
draag je wel eens een strohoed een ooglap een vadermoorder?
nee, ik draag een gedicht op, een zomer van bladgoud
schrijf je wel eens de laatste lippen om te verwoorden?
ja, ik ontcijfer een kus van bemodderde rozen
loop je wel eens door…
Niets
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 469 Zwijgend kijken ze elkaar aan
niemand kan de klok vooruit zetten
en van terugdraaien is geen sprake
Kan nog nauwelijks op beide benen blijven staan
gevoelens die het toekomstbeeld beletten
pijn die naar bitterheid blijft smaken
Ze pakken elkaars hand
maar leidt naar geen enkel spoor
bloed stopt met stromen
Ijskoud is hier relevant
hoop…
MEISJE LOOS
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 481 “I’ll tell you what I really, really want”
werd door Posh Spice Victoria gezongen
en David, een gezonde Britse jongen,
gehoorzaamde haar hartenkreet terstond.
“You wannabe my lover ?” kreet die mus,
“gotta get with my friends”. Dat deed-ie dus.
Nieuwsfeit: Volgens de Britse krant News of the World zou David Beckham zijn affaire met de…
NAURU IN HET NAUW
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 1.860 Het kleinste land ter wereld gaat failliet
Het eilandje Nauru heeft zoveel schulden
Dat crediteuren geen excuus meer dulden
Als witwaseiland slechts rest een verschiet
’t Zijn toch de veronachtzamers der wetten
Die in de crisistijd op kleintjes letten…
kom maar mijn bloem
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 349 het leven is koud
te oud om nog
lente te bloeien
adem tekort
krachten verloren
bloed lijkt bevroren
het wintert te lang
in donkere luchten
tijd lijkt te vluchten
kiemen zijn op
het groen is te klein
om te groeien
ik koester nog kleur
uit voorbijzijnde zomers
proef steeds hun geur
kom maar mijn bloem
die zon weer laat schijnen…
Alleen maar muren
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.550 Tranen worden tegen
de muur gespijkerd,
ze zijn nog aan het janken.
Diepe krassen jammeren
met dalende vuisten
in de ruw snijdende planken.
Platvloerse woorden worden
gehamerd in mijn keel,
vlijmscherp beschadigen ze
mijn doodsbange beeld.
Neergeslagen door je oogopslag
houd ik mijn tranen binnen,
de muren zijn al genoeg gekromd…
Moederangst
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.301 Zij zag het wiegje op de stroom,
Gelijk een schuitje drijven;
Dat zag zij in een nare droom,
Het hart vol schroom,
Zij voelt haar bloed verstijven!
Waar of ze 't nu nog wedervindt,
Haar zo op eens ontnomen?
Een prooi aan 't water en de wind,
Hoe kan het kind
Aan zulk gevaar ontkomen?
Maar zie, ze ontwaakt en 't lacht haar aan,
Zij…