155 resultaten.
gebroken vleugels
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.571 Ik zit gevangen
in een wereld
die niet de mijne is.
Ik zie de sleutels niet
die me kunnen
bevrijden uit mezelf.
Ze vallen rondom
maar ik grijp ze niet
waarom niet ?
Ik weet niet hoe het moet
Weet ik het niet of..
durf ik niet.
Zwaar als van steen zijn mijn vleugels.
traag openen ze zichzelf
om dan te breken tegen de tralies.…
Meisje op de fiets
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 982 Onverwacht
zo in de stad
kruis ik je weg
en roep je
Je kijkt me aan en
groet, je trappers…
herkent u de glimlach
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 630 wanneer een gedicht opent
als raakte het de hemel
in een zucht en met
rood doorweven
treur dan niet om herfst
of wind die aan de winter tast
sluier schaduwen met stemmen van de zee
of laat rozen zweven, in het zonlicht spiegelen
u hebt immers uw zielenkracht gevonden
omhoog, omlaag, als trillende vleugels
stil gefluisterd in het bloemenblad…
zakdoek
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 405 achter de woorden
kan ik huilen
zoeken tranen een gezicht
achter de tranen
kan ik schuilen
vinden woorden een gedicht
zonder zakdoek
wil ik huilen
wordt misschien
de schrille schreeuw
gehoord
worden tranen
voor ze stromen
niet in stil verdriet
gesmoord…
Zinloos geweld
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 2.299 hij heeft haar in het bos genomen
gewoon omdat hij daar zin in had
haar haar maagdelijkheid ontnomen
ergens midden op een lang smal pad
ze was echt in alle staten
sloeg verwoed om zich heen
haar schreeuwen mocht niet baten
want ze was hier heel alleen
hij ontdeed haar van haar kleren
betastte heel haar mooie lijf
penetreerde meerdere keren…
Gelijk men kakkerlakken ziet
gedicht
3.0 met 29 stemmen 9.862 Gelijk men kakkerlakken ziet
(die men ook later in de taartvorm vindt),
zo kan men reageren op wat de wandklok toont.
Niet op de uren die in muren dringen
van woonst of werkvertrek.
Maar op de uren die, van de wijzers afgespat,
verdwijnen en verdwenen zijn,
hoewel ze in glitterpakken
op het netvlies hangen.
Dit is wat ons de wandklok toont.…
aansteker
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 374 zijn lach
stak me aan
ik brandde
als een lucifer
de kop
verlichtte
opvlammend
mijn lijf
je ogen
smeulden in
mijn rookloos
gloeien
naast
de asbak
lag ik
opgebrand…
Kil
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 421 In fijne druppeltjes
hangt het licht over de ochtend
gedempt ruisen de velden
herten aarzelen
alvorens het donker
van het bos te verlaten.
Met een schok komen
braamstruiken tot leven:
een fazant vliegt op,
de herten
draaien hun spiegels
naar de waterige zon.…
RUIMTECHIRURGIE
snelsonnet
1.0 met 11 stemmen 1.038 De Franse dokter opereert in duikvlucht
en leert zo een techniek die mettertijd
zijn vruchten afwerpt bij zwaarlijvigheid:
gewichtloosheid als middel tegen vetzucht.
Zo neemt de dokter straks een ferme duik
in de zachte vetlaag rond mijn buik.…
SM
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 4.588 ik lik het zweet van zijn billen
kus hem vol passie op zijn mond
fluister wat ik verder nog zou willen
gooi mijn kleren op de grond
ons spel is niet teder
niet lieflijk en niet zacht
en als ik hem verneder
dan voel ik enkel macht
heb hem aan het bed vastgebonden
met wat zwarte tape
ze duren slecht luttele seconden
de slagen van mijn zweep…
Segbroek College
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.736 (fruit op school)
Ach ... arme beugelbekkies, kogelrond
gezwollen door het overdadig eten
het junkfood, daar wordt gretig in gebeten
als triest gevolg verschijnt zo’n dikke ...
frituren is behoorlijk ongezond
je moet je volle omvang maar eens meten
geloof me, dat is slecht voor je geweten
wie zoveel schranst is eigenwijs of blond
gelukkig…
de boom, het blad en de wind
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 2.797 In de verre verte verdwijnt het licht
Duister en donder komen snel heel dicht
De boom kraakt, jankt, hij lijkt bedrukt
Het laatste blad wordt losgerukt
Langzaam dwarrelt zij naar beneden
Wat is die eerste lentedag lang geleden
Geen enkel blad wordt ooit nog zo volmaakt
Fluistert de wind die het afscheid bewaakt
En nu het blad haast ongemerkt…
Zonder Jou
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 2.139 Zonder jou heb ik geen steun
Geen zin, om door te gaan
Zonder jou is er geen leven
Geen reden, om te blijven bestaan
Zonder jou ben ik zo zwak
Geen kans, om te overwinnen
Zonder jou staat de tijd stil
Geen besef, zo leeg van binnen
Zonder jou zijn de dagen donker
Geen enkel licht, dat er nog is
Zonder jou duren de dagen langer
Besef je…
een witte lach als vergezicht
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 282 de ochtend huivert
fluistert dauw
herfst trekt draden
in het vroege licht
ze knispert met
bevroren vingers
in een witte lach
als vergezicht
klokken luiden
hun weemoedig tonen
gedachten dromen
in seizoenennostalgie
de wind is bezig
luchten op te schonen
bomen kleuren
in hun bladmagie
ik groet de zomer
in zijn vruchten
het rijpe…
Een vismaat
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.454 Hij was een visser en leuk metgezel
Overal naar welke stek ik ook ging
Vroeg of laat kwam hij of was er wel
Een aardappel als neus en zijn visueel gebrek
Met zijn grijze baard en enorme kale kop
Was het keer op keer als ik beet had haalde hij op
De jaren verstreken gelijdelijk aan werd ik bang
Om hem ooit te zullen moeten missen
Een moordmaat…
Naar bed
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.791 Vanavond treuzel ik niet
Maar ga vliegensvlug naar bed
Ik lig klaar, mijn pyjama aan
Heb zijn stoel vast klaargezet
Mijn vader gaat weer es vertellen
Zomaar, uit zijn blote hoofd
Maar dan wel op zo’n manier
Dat je het werkelijk gelooft
Hij tovert vreemde hoofdpersonen
Draait een film in mijn kop
En na een klein half uur
Zegt hij: het…
Late gast
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 512 De kromme herfstmaan
klampt zich vast aan een linde
en sleept zich omhoog,
traag opent de oude uil
zijn spookachtige ogen.…
HERFST
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.500 De avonden donkeren al.
dit is het regenende jaargetijde
waarin wij haar eenmaal ten grave droegen;
ook toen sloegen de bladeren en de regen
over de paden en de zwarte wegen
en het woei duister in de donkre groeve.
alleen was het toen vroeger herfst
en droever.…
losbandig tafereel
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 659 nu eikels knappend
in hun vrije val
zich naast
de beukennootjes wagen
is de zanderige allee
van rode beuken
en van zomereiken
een losbandig tafereel
eekhoorntjes rennen
met grote ogen lange tenen
gepluimde oren
spichtig door de dreef
een Vlaamse gaai
scheert magistraal
als een schietspoel
door het lover heen…
In het rozenboogje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 334 Glanzende parels
aan dauwketting
tussen de rozen
De kruisspin weeft
haar zijden boog
nog vroeg de dag
spiedt zij de
lichte vleugelslag
van elk insect
zij lokt haar prooi
in het zijden web
trekt met haar poot
`t insect in nood
zij slaat haar slag
Ochtendlicht breekt
in het dauwkristal
in kleurenprisma
spiegelt zich het al…
Is dit hard?
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.506 het is hard
om te weten dat je vrienden je
buitensluiten
en dat ze over je beginnen te
roddelen
is dit hard?
en datt ze je niet
respecteren
hoe je bent
om te weten dat ze je
gebruiken
is dit hard?…
Je wens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.290 Bij het "zeker weten",
heel diep van binnen,
volledig overtuigd,
kan het proces beginnen.
Vertel jezelf hoe lief je bent,
fluister zachte zinnen,
liefdevol,
en dan kan het beginnen.
Je stem wordt gehoord,
ergens in de kosmos,
en positieve energie
breekt los.
Je cellen gaan reageren,
een proces is in gang gezet,
je ziet het…
verkeerd been
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.868 zij bouwt zichzelf op
zodra ze wakker wordt
omringd door herinnering
rekt zij en wikt licht
en geluid dat van buiten komt
snuit langdurig haar neus
trompettert luid in de nieuwe dag
zij gaapt als ze voor de spiegel staat
vindt haar borsten te groot, te zacht
besluit de wereld op te blazen
met de middelen uit haar make-up tas
trekt daarbij…
Plattelandsstoet
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.431 Op die donkere dag bespraken we
de kist, de kaarten en de cake
Vandaag voert de stille tocht langs
achteloos weggeworpen boerenhoeven
langs verlaten erven waar geen zon
schijnt en toch de schaduw heerst
Traag stappend proberen we de einder,
waar aarde en hemel raken, te ontlopen
stemmen staken, een enkel gebaar
volstaat in de najaarsstilte…
ja wat wil je
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 4.097 de mensheid bezien in het generaal
met de oudere mens meer speciaal
leeft met een bewogen verleden
hetgeen bij uitstek geldt
voor de beroepschauffeur
die jarenlang door de week
tot vervelens toe altoos goed humeur
tussen de plaatsen Hoorn en Sneek
naar op de radio al is vastgesteld
zonder ook maar enig lussen
met toch de afsluitdijk er nog…
geluk
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.145 in het stille woord
ligt een waardevolle
kracht
alles omvattend wat je
van een ander verwacht
je merkt in kleine dingen
dat anderen je intentie
ontvingen
subtiel en ongedwongen
is een druppel geluk
naar binnen gedrongen…
Satan schatert
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 356 ik voorspel alles
de vrede en de oorlog
voor elk wat wils
zoals dat zuinig heet
in de flauwe volkse mond
nee, ik laat niet af
te duur voor de gelovige
maar breng tweespalt mee
en af en toe verzoening
in het trouwste hart
ik min de mindere
verminder de meerdere
naargelang het verlangen
naar vervulling van de leegte
die elkeen zo graag…
Hete bliksem stamppot.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 2.404 Mijn liefste,
schreeuwde uit zijn colbert
het maakte mij tweede viool
drie kruisjes drukten alles uit
het stond er iets te frivool
dan kust hij onwetend van de vondst
dag vrouw,nog zit hij niet in de knijp
het snode plan ontwikkelt zich
terwijl ik vast de messen slijp
pruttelt het stamppotje voor drie
de rapen zijn nagenoeg gaar
als…
Ongewenst verlangen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 817 Ik kan niet naar je kijken
Zonder je schoonheid
Te zien
En jij doet je best
Om ervoor te zorgen
Dat ik het zie
Ik kan niet met je praten
Zonder je lippen
Te willen raken
En jij doet je best
Om ervoor te zorgen
Dat ze dichtbij zijn
Ik kan je niet omhelzen
Zonder je vrouwelijke rondingen
Te voelen
En jij doet je best
Om ervoor te zorgen…
Misschien is dit het laatste
gedicht
2.0 met 19 stemmen 12.703 Misschien is dit het laatste
dat zal blijven, flarden landschap
meestal niet huis te brengen
maar autonoom van helderheid.
Platanen in hun blote bast
langs een herkende weg
- maar waar, waar ook alweer -
in een bestofte hitte
die lijkt op ongevraagd geluk.
Zich zomaar in den vreemde thuis
te voelen, en dat bewaard
voor wel een tel of…