166 resultaten.
dagtekening
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 414 ik wil, zoals zovelen, nalaten
niet van nalatigheid beticht worden
met verve woorden penselen
beitelen in grafstenen
letter na letter
opdat ik zacht zal rusten
een schilderij achterlatend
groen en vuur
rood en ijs
glorend in ochtendstond
gloeiend de zee bewolkt
niet, neen, nooit weggaan
alleen maar achterblijven
aan het begin van de avond…
IN DE PUT
snelsonnet
4.0 met 21 stemmen 292 Het gaat me flink wat minder dan weleer:
een diep, zwart gapend gat is plots verschenen,
mijn auto en mijn huis zijn al verdwenen
en ook zie ik mijn kinderen niet meer.
Natuurverschijnsel ? Neen, een groter kwaad:
echtscheiding, en een slechte advocaat.…
De oude minnaar
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 775 Wellustig monstert hij
haar vormen
in het schaarse
avondlicht
Voelt het vuur
van al zijn zinnen
Maar ook die
verdomde jicht…
Lentebries en koeienmest
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.026 Nog even en het is weer lente
de tijd van het jaar
dat bladeren de boomtakken
weer groen inkleuren...
Dat loopse katers je huis
markeren met bittere geuren
een vieze lauwe lentebries
door de veehouder verpest
die zijn akkertje volgiet
met gistende koeienmest
dat mijn vriendin gekleed gaat
in steeds minder kleren
en vreemde kerels op straat…
Duizend Verwensingen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.503 en alle positief
paradoxaal geplooid
in duizend vouwen
die we achterlieten
ik pas er niet
alleen in dat bed
een loket zonder klanten
in de avondschemering
herinneringen dansen
op het nog warme gesteente
tot vroeg in de ochtend
vroeger dan morgen
Zal ik het afsluiten?
je bedotten met mijn gesternte
dat het goed met me gaat
en…
Ontheemd
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 1.928 Ontheemd gebroken hart
Gekrenkt door zoete pijn
Tranen ontelbare druppels
Zie de angst voor morgen
In de spiegel van vandaag
En mis je in ieder moment
Twijfel door de dagen heen
Hoe moet ik nu verder leven
Zonder je stem en lieve lach
Vervlogen is elk vertrouwen
Ik geloofde in je had je zo lief
Jij vlocht draden levensgeluk
Zomaar…
overspel
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 1.965 overspel komt van innig toegevoegde waarde
wortelt vaak diep in stellen aan hun plafond
zaait morsig tranen uit op en rond stations
landt 's morgens vroeg in condooms op aarde
vaak zocht men deze amour eerst eenmalig
gaat het later door dan was het zeker zalig…
Aanstekelijk ~vuur~
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 529 Een grote, volle maan
Aan een inktzwarte hemel
Twinkelende sterren in
Ogen van azuur
Wijd gespreide armen
Die reiken naar de hemel
AD ASTRA* is liefde
Voor lange duur
Het aardse bestaan
Gaat zij verlaten
Oprijzend uit het water
Als Jezuïna; een Christusfiguur
Voor Gallen-Kallela
Fungeert het meisje als gids
Hij nam haar overal met…
Bevroren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.187 Kijkend naar een waas van herinneringen
De paniek raast in mijn keel
Tranen stromen door mijn lichaam
Elk gevoel is er een teveel
Eerst, eerder, nu en morgen
Lijken verstrengeld tot een moment
Onduidelijke lijnen in mijn hoofd
Alle herinnering en gevoel gemengd
Verloren in tijden die niet bestaan
Duizend ogen draaien rond
Ongelovig starend…
zoeklicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.053 zij die licht gaf
bij duisternis
is nu ook verdwaald
in die donkere tunnel
van vergetelheid
hij die zich liet leiden
als een blinde
zal verstoken blijven
van haar hand
wij die observeren
in de schemering
sluiten de gordijnen
en maken groot licht…
Principia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 233 ontzetting in taal
bestuurde vormen
lijnen van denkend worden
oorsprong van zijn
drink de letters in en proef de dorst van de dichter
drijf met gespreide vingers op de klinker stroom
waar consonanten de vingertoppen betrommelen
absolute ruimte zal
vanuit zijn eigen natuur
zonder relatie met het externe
altijd onveranderlijk en onbeweeglijk…
Dronken kunstenaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 Een dag alleen is niet tevreden
er moet op gedronken worden
tot een roes hem ronddraait,
hij binnen buiten zinnen raakt.
Hij schrijft dan geschiedenis
met woorden van gewicht
bouwt werken met supervisie
uit passie, moed, geestdrift.
De ochtend blaast hem uit
in een ontnuchterende zucht
het vuur vervlamt, de as roet
woorden staan te wankelen…
Nooit weerom
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 281 richt alle spiegels
naar de zon
en geef dat licht
je fluisteringen mee
verf dan de veren van de vogelman
tooi hem met gouden ringen
en laat hem vliegen over zee
tot waar de grote vissen zingen
daar zal een zuil van zonlicht zijn
daar is de wereld zonder pijn
dankzij die fluisteringen…
Vergeten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 924 Vergeten
de vergezichten
Maar ook
de blik op heel nabij
Het kleine
maar zo zeldzaam
Vergeten
de kooswoorden
Zei zij,
m'n stiller moeder
Vergeten
m'n gedichten
Zei ik
wat meer eenzaam
dan voorheen.…
Begonia
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 443 Een sterke bloem en vol van vreugde,
ze vraagt zo weinig en bloeit luid;
ze siert de hoven, de terrassen
en vindt wel duizend kleuren uit.
Begonia, zo vol van klanken
met i en a en o daarin,
je zingt en danst en wil graag leven
en bergt daarin een diepe zin.
Verhaalt van strijd en inkeer samen,
bent beeld van zoveel harmonie,
begonia,…
explosief snoepgoed
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 701 stram in twee rijen dik
camouflagestrepen onder ogen
die alles in zich opnemen
vóór een verdwaalde kogel
opnieuw een statistieken nummer
en zwarte kadertjes in de krant
het stof bijt, de zon brandt
met hun maaltijd in zilver
- made in the USA -
of het koosjer zou zijn
chocolade uit te delen
eerder dan blauwe bonen
een onschuldige glimlach…
Geen been om op te staan (sonnet)
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 575 hij bakent zijn gedachtenwereld af
een huis en meubels, mensen, lief en leed
hij bouwt zichzelf een zijn - wat zelfbeeld heet -
beweegt zich vrij in wat hij grenzen gaf
de bange verten lijken zo veraf
zo ongekend dus onbestaand hij weet
niet eens wie ooit de muren overschreed
hij loopt, zich veilig wanend, richting graf
tot peilers…
onderweg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 727 er zijn geen monsters meer
verslagen of op handen gedragen
gemaskerde creaturen dansen rond
het vuur dat passie heet
schilden weren de vlammen
as smeult in de aarde
hier en daar blaft nog een hond
de avonden zijn rustiger nu
buiten dwalen de lantaarnpalen
in het groene maanlicht
ik hoor de echo van haar stappen
ze is ver weg van huis…
Lekker stout
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.650 ik kan zo moeilijk kiezen
tussen Peter, Jaap en Hans
wil Peter niet verliezen
maar houd wel van wat sjans
ben best een goede huisvrouw
mijn huisje dat is schoon
alleen iets minder trouw
sinds ik met Peter samenwoon
we kunnen het goed vinden
hebben vaak de dolste pret
toch kan ik me niet binden
want kom veel te kort in bed
ik ben verzot…
Er ontbreekt iets
gedicht
3.0 met 21 stemmen 11.137 Volle melk, hete aardappelen,
schroeiend vlees.
Meer! Erger! Waar is de slager?
Daar achter die bloedrode horizon.
Verlangend naar het theater van de slacht gingen we op
weg.
Maar het was te vermoeiend.
Geen van ons kwam aan.
en toen we stierven dachten we:
er ontbreekt iets. Dit
was niet wat we ons ervan hadden voorgesteld
en we zijn…
In verborgen luwte
netgedicht
5.0 met 8 stemmen 484 je lentebloem groeit
in verborgen luwte
die de winter laat
nog zijn nachten
weer te schuwen omdat
de koude maan er staat
en vorst regeert
in het geniep hij bevriest de
knoppen die nooit iemand ziet
maar ik heb je gevonden
op het hoekje waar
de vroege vogels fluiten
zag de takjes
die zij pakten om het
komend lentenest te huizen…
als jouw tijd is gekomen
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.491 als jouw tijd is gekomen
zal ik samen met de zon wenen
mijn tranen van koud
vermengd met de hare van warm
in beelden van zwart op wit
weerkaatsend in schaduw
van het boek des levens
gewikkeld in silhouet van toekomst
ik zal je as verstrooien
op geurige velden
van korenblauwe violen
waar nieuwe stromen…
Verhouding
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 468 Die ene witte roos
op je graf
bedolven
onder alle rode
rust ongezien
het dichtste bij je hart…
in het aanschijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 322 in het aanschijn van
een reeds te vroege geboorte
groeien tussen nagelaten generfde blaren
van een voorgaand najaarssterven
knoppen aan mijn bomen en
zie ogen naar een gemiste winter staren
niet dat mijn gemoed
eerder zal opfleuren in dromen
of dat ik eerder het licht zal erven
de schaduw lijkt dat nog te bewaren
wat niet is zal…
Allemaal propaganda
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 1.003 Die Donald Duck is in zijn drift beslist
Een onberekenbare patjepeeër
En snel ontvlammende A.D.H.D.-er
Dat maakt hem zéér geschikt als terrorist
Nee, deze analyse is geen larie
Het is een theorie à la Bolkhari…
Huur-Man
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 1.635 Vandaag heb ik meer dan zin
In een lekkere en mooie man
Kijk even in de gouden gids
Waar ik zo,n vent krijgen kan
Speur eens bij escorts bureaus
Bel rond maar mij iets te duur
Tot ik stuit op een advertentie
Heerlijke kerels te huur per uur
Aan de lijn krijg ik een dame
Zij weet me goed te adviseren
Beschrijft de mannen supergoed
En ik…
Grote, kleine dingen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 426 Er zijn ook dingen
in 't leven die kleiner zijn
gewoon dingetjes, enkelvoudig
dierbaar, breekbaar, zonder venijn
Zo waren daar mijn
vers gewassen zachte sokken
en een heerlijk riekend badder nat
edoch, wil ik langer mokken
over grote dingen
als waren ze maar klein…
Kim Clijsters
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.234 gelijkgerichte neuzen
tennisten heen en weer
en stampvoetten de leuzen
voor deze laatste keer
het Antwerps sportpaleis
veelvoudig uitverkocht
Mauresmo voor de prijs
wijl Kim uit eerzucht vocht
ze haalde niet haar gram
maar zorgde voor tragiek
toen ze het afscheid nam
voor haar wenend publiek…
Groetjes uit de Cevennen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 862 Ze zijn bij mij tegen de lamp gevlogen,
nu ik me in het duister hier alleen
bedrink. Ik red hun natte vleugels
met mijn lamme pink. En leg ze
bij het suizend gas te drogen.
De maan komt op als volle dame.
Ja, ook wij dansten samen
een gat in de nacht. Maar geen liefde
die van haar eigen vuur genas.
Ik drink, en wacht - en proef
van nachtvlinders…
Penceel
netgedicht
4.0 met 54 stemmen 715 na gezoek van toen
gevonden wat ik zoek
kleur in mijn leven
creëren op doek
bomen groener
gras de waterplas
mensen zwart en wit
alles wat daar tussen zit
mooi perfectie streven
menig doek niet af
penceel - 000- zo klein
nodig voor dat éne stipje
karakterlijn
maar nu ik schrijf....
woorden plak
denk ik abstract
absolute…