Alle inzendingen, jaar 2008, week 50

Ik zoek je, enigma voorbij de weg van het verborgen dwaallicht Herinner je het kosmische geheim van de eindeloze melkwegen, het felle, zalige zilverschrijn Ik wil klaar water uit je drinken ambrozijn, wijn, bloedrood als koraal De helianthus mateloos zien bloeien in de broze meren van je ogen, de gouden lotus in de diepten van je geest…

Brand een kaarsje met Kerst Schijn je licht in 't nieuwe jaar En voor al je wensen Staat een engel voor je klaar…

Kerstklokjes klinken zo helder in de nacht wijzen mij de weg naar het kind dat op mij wacht Daar ligt hij reine onschuld met gouden kroon ik word heel stil van deze mensenzoon Zijn ogen stralend als een ster ik zie de hemel en weet de liefde is niet ver Hij kijkt naar mij en schenkt me zijn lach ik warm zijn voetjes in goddelijk…

Getrokken strepen Bevestigen het einde Geplette zebra…

Zie hoe mei- en sleedoorn de een nog groen de andere al wit zich zo tolerant vervlochten aan een akkerrand…

stik sterf verrot verteer lazer op en donder neer val in mootjes voor mijn pootjes val in drietjes voor mijn knietjes voor mijn part val je dood naast me in de goot krijg de koude kippenkoorts de teering tyfus enzovoorts neem een taxi naar de hel hang jezelf op aan de kerkbel. het allerslechtst vaarwel.…

Het licht dat schittert in de ogen van ieder die van liefde brandt als over Christus wordt gesproken, het licht dat schijnt in alle blijden die verlangend naar Zijn komst hun vreugdevuur verspreiden, het licht gericht op ‘t Koningskind dat het kwade overwon, en de duisternis verblindt, dit licht zal op het kerstfeest branden en stralen…

De wilde katers zijn op rooftocht. Ik dacht dat ik mee mocht De poesjes likken hun nageltjes schoon. Ik vind dat maar zo gewoon De muizen vieren feest Maar ik ben geen muizenbeest Spelend met een tol Wordt van al dat rond draaien hondsdol Spelen met een touwtje Is hetzelfde als bijten op een houtje Klierende kittens in de ban Ja, daar…

jij kribde in een stal jouw ster straalt overal het licht van vrede uit weet dat god weer mens geworden is zal sterven aan het kruis dan wederkeren naar zijn thuis hij heeft de vrede teruggebracht die in het paradijs verloren werd gedacht…

uit nachten van verwassen seizoenen veranderden kleuren in fraaie tinten met zon in de ogen brandende zanden erdoorheen heb ik gedroomd zelfs in de schaduw waarop ik mij verdwaald voelde zonder aanwijsbare reden oh, dan weet ik schrap wat niet past bij me glijden uren voorbij wat het verlangen ook voedt…

Ik verzet me tegen de gedachten Zinloos Ik denk het ondenkbare Bliksemflits Mijn hoofd begint te tollen, in een sneltreinvaart de wereld rond Bewustzijn Een wolk probeert zich sterk te houden, desondanks Zij Ik verlang naar de zon, die met een stralende lach, mij uit een deken van grijs redt Ze zoekt haar weg Ik klem mijn kaken…

Wacht u voor de wacht hij geeft acht want bevel is bevel Hij maakt van elke oorlog: hel weet niet meer van hemel en vrede zit achter gesloten deuren gaat niet te keer Zwijgt in godsnaam.…

Ik dacht 1 Lijn te trekken De constante, immer aanwezig Ik ben er 8ter Gekomen Taal leeft, verandert Steeds weer Bushokje, ook wel Abri genoemd Lijn 25 rijdt/leidt Mij direct naar huis Lijn 6 volgt Een omweg Over rails die Er toch al lagen Morgen pak ik Toch maar de fiets…

Uw spreekverbod geeft u geen recht tot klagen Pleegt het OM aan Louwes uit te leggen Want wilt u toch publiekelijk iets zeggen Dan hoeft u er alleen maar om te vragen Maar niet hardop hoor, want u heeft per slot Van rekening dus wel een spreekverbod…

Wat ik voor mij zie is iets dat ieder ander ziet een vrolijke lach en een stralende kop. Wanneer ik ga inzoomen op de lens van je ogen je iris doortastend val ik bijna stil van schrik. Het wemelt van verdriet en een stukje ongeluk ik zie de vraag om liefde voor mij amper te verdragen. Dat jij je leven hebt gegeven voor…

een dronken man uit Koog aan de Zaan keek omhoog en zag haar staan een voorbijganger sprak hem aan waarde heer ik zie u staan schijnt daar de zon of toch de maan? de tijd verglijdt in mijn bestaan licht en donker zijn weggegaan het licht in mijn geest is uitgegaan de nacht is over ik moet weer gaan vanmorgen scheen de zon dus nu de maan…

hij had genoeg van haar elke dag weer hetzelfde liedje geen moment rust, altijd omgeven door haar gekakel de priemende ogen, de rauwe keel die ze alsmaar schraapte het greep hem bij de strot hij draaide haar de nek om vanavond eten we kip…

Ik heb niet echt het kerstgevoel Ik heb er dit jaar moeite mee Begrijp u een beetje wat ik bedoel? Het is een beetje door de media, door wat ik lees en zie Ik word er niet echt vrolijk van, zelfs een beetje depri Wilders ideeën zijn mij te wild en die van Wouter weer te mild Crises in ons eigen land Wegens managers met te gulle hand…

De winter is gekomen, de voederplank wat brede, ze komen, eerst met schromen, dan wordt deze zonder vrees betreden. Zij vliegen aan in rechte lijn, en komen steeds voorbij, momenten van gelukkig zijn, de Mussen en de Mezen, blij. De hoge hemel is hun tot kooi, zijn zij zo frank en vrij, komen als ik het voedsel gooi, elke dag opnieuw……

De zee komt en gaat fluisterende rolkeitjes op het stille strand.…

Ik laat mijn ogen weiden over golvend duin en denk aan jou Brevierblaadjes raken los en dansen de weg naar zee…

Ik wil jou voor kerstmis in een grote doos met een glanzend gouden lint en op die doos geschreven die hele grote letters : ik wil jou.…

kom, hoor de voetstappen van hen die aan de vrede bouwen rustig en vastberaden gaan ze doelbewust maken ze verschil hoe goed is hun goed-nieuws-gesprek hoor die voetstappen brengen wonderschoon klinkende toekomstmuziek…

toch weer met de geur van gisteren het neusje weemoed in de maak het vleugje deemoed voor de spraak een rondje tranen van de zaak... het flesje heimwee naar weleer destijds hooguit nog voor een knaak…

En nu verder in de maag: Hier ziet u al wat vlinders fladderen, al naar gelang het jaargetijde. Soms zijn het witte, maar meestal maken we ze rozerood.…

ik frommel je in gedachten terug hoor sneeuwvlokken nog hikken en proesten, net boven het gras en hoe het landschap kinderstemmen ving, hoog in het ontmoeten van vogels jouw kerstboom die het licht bewoog naar een witte zielloze kamer weet je nog rode ridders en kastelen, alle piraten op het dek het getikketak van tweeëntwintig…

Zen is populair geworden Een doel op zich, een metafoor Voor iets van hele hoge orde Van big succes en great comfort ‘t is alles wat je kunt bereiken De beste weg naar écht geluk Slechts enkel naar jezelf kijken En je dag kan niet meer stuk Ik zou het zeker eens proberen Dat leven in het hier en nu Begin maar vast met mediteren En wees…

Op deze koude en heldere winterdag zie ik achter de bomen de zonsopgang. De zon zelf rood van kleur kleurt de ochtendlucht lichtroze. Het is helder en in de lucht zijn strepen die door de zon beschenen op gouden lijntjes lijken. De wind is hard en jaagt koud over het strand hierdoor zijn de golven onstuimig en woest. De zee slaat ze…

Druppels glinsteren als ijskristal schaduwen van zwarte waaiers metgezel op reis een bevroren rivier die wacht op zon voorbij naakte bomen met witte uitgestrekte armen in de wind met slechts de liefde in kleuren - klanken in een onstuimige zee droom ik jou zoete kussen sap van mango's en papaja's…

Als ik mijn ogen sluit zie ik weer je gezicht en ik denk aan de dingen die we zeiden. Als je weer hier bij me bent neem ik zacht je hand en zal ik je door onze droomwereld leiden.…