231 resultaten.
Het groen van de oase
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 174 hij hapte zand
in de woestijn
liet toen zijn kamelen
de toeristen dragen
beantwoordde
hun vragen
over piramides
en de koningsgraven
maar even verderop
staat op de rots
zijn nieuwe huis
in het groen van de oase
zijn kamelen zien geen
onderscheid alle mensen
zijn gelijk hij hapt zand
met dollars in zijn hand…
duizendschonen - haiku
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 233 armen vol geuren
bezorg ik jou met bossen
vol schone kleuren…
Ontkoombaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 169 Zoals toen, toen we naar
dreigende grijze wolken keken, en
jij zuigkussend naar beneden trok
Je mond hartstochtelijk fel
in liefdesspel
En ik
gillend
pruttelend
kokend heet
met de fluitketel
stoom afblies
Voor het kopje
lavendelthee voor twee…
De gemiste Vogel
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 499 Ik droomde van een gouden vogel
bezet met edelstenen en vleugels van satijn
Zij nam mij mee naar de hoogste sferen
om te plukten diamanten smaragden en robijn
doch mijn mandje had geen bodem
toch bleef ik plukken aards als ik was
tot ik vermoeid van onder haar vleugels glipte
en naakt terug plofte op mijn harde matras
Waarom…
Wat als ik nou wel verliefd ben
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 549 Je bent niet verliefd op mij,
Althans dat is wat je zei,
Je stond jezelf niet toe dichtbij te komen,
omdat je wist dat je ver weg ging wonen,
Natuurlijk zat ik er ook mee,
Verliefd worden was een slecht idee,
maar het hield me niet tegen,
Ik wilde me er helemaal voor geven,
Ook al hield ik vol,
tussen ons is het iets,
Volgens jouw liep…
J. Bernlef
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 345 Ijsbergen breken in de nacht,
ijsberen dobberen hopeloos rond,
worden gek van het feit dat er
geen grond meer onder hun berepoten
te vinden is, zinken tragisch weg
zonder dat de wereld dat ziet.
Het liever niet weten wil.
Groot excuus namens alle vervuilende
economieën. Nee, daar koop je niets
voor. Boten zinken naar beneden,
zinken roerloos…
Niet zo snel - sonnet
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen 733 Een Leidenaar liep naakt de marathon
En werkte daarmee hard aan zijn conditie
Alleen maar met zichzelf in competitie
Dus niet gehinderd door een peloton
Zo had de wedstrijd weinig om het lijf
Wie met zichzelf speelt, heeft niets te verliezen
Maar toch kreeg hij het aardig voor de kiezen
Want halverwege werd hij wel wat stijf
Zijn lichaam…
De bedelaar
poëzie
3.0 met 49 stemmen 9.381 Die afgeleefde man, die bijkans nakend zit,
En trillend van de kou, mij om een duitje bidt,
Is even goed als ik. Gods wijsheid gaf alleen
Mij wat meer geld dan hem. Ben ik dan beter?... Neen.
Een vroom en eerlijk mens draagt dikwijls slechte kleren,
Ik wil dan ook de deugd in arme mensen eren.
Die met verachting op hem ziet,
Doet naar…
Onderdompeling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 227 Maar wie kan leven met de ezels in een modderig weiland?
Wie kan slapen met de konijnen in een donker bos?
Wie durft wolf te worden onder de wolven, desnoods in
een dierentuin?
Wie een dakloze straatkat, die zichzelf
voedt met de etensresten uit vuilnisbakken?
Ik ben het allemaal geweest.
Ik zeg niets meer.
Ik verraad mijn onderduikplekken…
Speelkwartier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 421 Glas breekt
als niemand kijkt het
vergeet zich bijeen te houden.
En niemand
ziet hoe
alles wat het was
bijeen met zichzelf
nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier
over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen
worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered
omdat die vroeger, opgesloten…
de gezamelijke individueel
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 142 Gedachtevol loop ik door de straten
Als een ondernemer in hart en nieren
Met nieuwe ondernemingen, want ik
Voel me toch zo vrij als een individu.
Strijdend voor mijn eigen zaakjes
Vlieg ik in emotie even in de zachte wind
Waarin ik en dan ook echt alleen ik
Beslis over het gevoel van de eenzaamheid in mijn denken,
Want daar ben ik tenslotte…
voorbij?
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.853 jij bent mijn wereld
mijn dag en nacht
jij bent mijn adem
wie had dat gedacht
nooit zag ik jou staan
nu geef jij mij kracht
zoals de bomen reiken naar de lucht
zo reiken mijn armen nu naar jou
is jou gevoel niet zo naar mij
dan gaat er een mooie liefde aan ons voorbij.…
In de hemel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.185 Haar ziel is nu in de hemel,
een stoel voor haar gereserveerd
na al die jaren van de ziekte
is geluk nu weergekeerd.
Ze is aangekomen daar,
waar ze het liefste wilde zijn,
na al die jaren van behandelen,
kale kop en zielenpijn.
Haar kinderen achterlatend
in de wetenschap,
dat die verder kunnen zonder dat,
ze spijt of berouw…
Herfstluchten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 337 regenwolken die traag over drijven
vertellen van grijsheid en
niet goed weten wat en hoe
terwijl mensen zich vragen stellen
en heimwee hervinden naar
blauwe luchten en warmte
als een deken om je schouders
licht wordt gezocht
maar is spoorloos en nergens
laat geen schaduw vallen
omdat de vruchten er triestig
van zouden worden, ontheemd…
Zij vieren feest.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 234 Ik zie, ik hoor
zwarte hemden
of zijn ze bruin
vuig vals gegiechel
een gemene lach,
de triomf
van een troebele dag
Ik zie, ik hoor
trompetgeschal
tromgeroffel, een hamer
een cikkel, of was het
een troffel
wie ziet zich zelf
nog aan
in de spiegel
na deze stem in de nacht
O mijn lieve God:
wat heeft onze twijfel
ons nu weer…
liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 377 Ik voel je in mijn armen,
ik voel je op mijn huid.
En hoe ik ook zal schrobben,
je gaat er nooit meer uit.…
Schorriemorrie
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 303 bij ons in de stokebrandwijk
wanen wij ons stinkend rijk
we wheelen en we dealen
katten om en lichten hielen
stelen fietsen bij de vleet
bouwen bruggen op ons reet
hijsen aan een stickie
en zuipen uit een blikkie
we scheuren door de straten
rappen met onze maten
in de nieuwste bee-em-wee
gevonden in Sell am See
aan elke vinger een…
Opgedroogde bronnen,
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 273 De vreemdeling werd naakt
geboren, de huid en broek
zaten hem te wijd, de riem te
strak, muilkorf van discriminatie
stak over beide oren, bij voorbaat
een verloren strijd, achtervolgd
door gesmoorde stemmen, die de
wereld in bezit namen, kon het
denken niet remmen, bleef daarin
trouw, respect naar zichzelf is
niet te temmen, gebrand…
Automutilatie hulp?
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 524 Mijn hart doet pijn, ik heb verdriet
evenwel blijven mij de ogen droog
huilen, ach, dat kan ik al lang niet
en ik ben moe van die psycholoog
Hij zeurt enkel maar aan mijn kop
over wat me destijds overkomen is
Hij vindt dat ik altijd alles verstop
maar tast zoals ik, in de duisternis
Wat is nu ‘t nut jezelf pijn te doen
vraagt hij plots…
het kind en het glazen vogeltje
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 309 in mijn herinnering
ben ik altijd klein geweest
ook in elke wereld
die openbrak wanneer het schuilen zocht
naar zachtheid
of een lief woord
dat deed vermoeden dat ik bestond
met het oor tegen een helderblauwe hemel
om in geluid
van nergens eindigende warmte
te kunnen wonen
ik tastte dan aan mijn hart
aan het kind
dat daar stond,…
Geheim
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 574 Geheim
Ik heb een stil geheim
dat ik stiekem heb en niemand mag het weten
weggestopt in een verborgen kamer van mijn brein
zodat ik het niet zal vergeten
het zit daar warm en fijn
Dat geheim is alleen van mij
en niemand mag er aankomen
elke nacht laat ik het even vrij
in mijn dromen
want dat geheim ben jij
nov [c] 2010…
Onvoltooid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 Zij doet mij denken aan jou
de Hurkende vrouw*
Een onvoltooid werk
van Auguste Rodin
Uit de tweede helft
Negentiende eeuw
'k Zie in jou haar dwaling hier
Terwijl mijn hand jouw
Mooie borst beroert
Moe, doch niet echt voldaan
Glijdt haar hoofd heel zacht
Totaal onverwacht
Langzaam op haar rechterknie
Terwijl de schaduw
In volle glorie…
Geluk
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 270 Geluk is zo teer
houdt het daarom stevig vast
zolang het nog mag.…
Sem Peters : archeoloog
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 383 Non recuso laborem
het kapelletje van Martinus
aan het Everse Akkerpad
draagt de spreuk
"ik ga geen uitdaging uit de weg"
aldaar ontmoet ik
een herschepper van eerdere culturen
die zijn verdwaald in de grond
maar mede met zijn spiedende blik
en een bevlogen verlangen
legt hij nieuwe maagdelijkheid bloot
of…
waterlander
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 139 zwijg nu, zwijg en hoor het ruisen
het zachte ruisen van het blad
waarop ik voor de wind langs kwam
een korte tijd in stilte zat
nu ben ik thuis en zal ik rusten
vissen zag ik in duizendtal
meren, beken en rivieren
ik draaide in de waterval
ik kwam in zee, ik kwam in wolken
en regen bracht mij weer naar huis
nu rest mij rust, rest mij…
memoires
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 189 memoires
tegen haar benen aan ligt het eiland
zij mist de roeiboot waarin ze nog het meisje was
en een man haaien weg mocht schreeuwen
het geschenk van de blauwe zee
de schelpenketting die zijn eerste kus verborg
en onder het rijsttafelen met de buren
moeder die streng toekeek
en vroeg hoe jouw dag was net toen pappie
aan kwam lopen…
Opslaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 232 fouten maken is niet erg
dat is soms ook wel lachen
maar zorg er voor
dat ze worden opgeslagen
dan weet je
wat het risico is
want een ding is zeker
je maakt geheid
dezelfde fout weer…
vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 431 de eindeloze melancholie van een maand
die sterven gaat, verloren in de vage glorie
van wat losgelaten blad
een dorre bloem buigt mee met oostenwind
ze wiegt haar tranen naar de zee
ze wiegt de dagen naar de overgang van meer
dan schelpen strooien op een oeverpad
met gras en lege ogen
waar de winter duizend vlokken weeft
besef ik, dat…
fataal
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 280 toen het glas brak
aan versteende lippen
kleurde bloed de dag
in plaats van rode wijn…
DE ONOVERKOMELIJKHEID VAN DE GEBOORTE
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 122 Het afsterven, neemt reeds aanvang
bij het geluid van de rammelaar
Doch de nieuwgeborene brengt vreugde
resultaat van een alles omvattend liefdesmoment
Een gedreven proces
drang van voortplanting in stress
Men beroept zich op de raad der Goden
Deze aanschouwen gniffelend zoals zij geboden
De Goddelijke tonen in deze erbarmelijkheid…