203 resultaten.
Soep van de dag
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 770 op een dag vergiste de dag zich in de dag
maandag scheen zondag
vrijdag verdween
de donder daagde
dinsdag uit
om van woensdag
gehakt te maken
zaterdag
knaagde merg en been
in de oersoep
van tijd
Dementia
roerde de dagen dooreen…
Ik zie haast niets...
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 277 Ik zie haast niets en daardoor
kan ik beter kijken;
wat blijft, wat gaat, wat overwaait
en wat de herfst in al zijn pracht
toch weet te tonen.
Hoe graag wil ik
voor even in het licht
gaan wonen
en dankbaar zijn
om ogen die heel gauw
weer kunnen kijken.
Vijf dagen na een dubbele oogoperatie...…
Vriend
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.962 Die mens
die probeert
in te schatten
wat het allemaal
betekent,
voor jou
Die met je lacht,
met je huilt
met je eet
en drinkt
soms jou ook
z'n schouder leent
Zo’n mens die je
z'n zakdoek geeft
als je met
tranen leeft
Zo’n mens die
bij jou schuilt
als het regent,
je accepteert
voor wie je bent
en jouw talent
ook zo…
Eeuwige winters met gevroren vleugels
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 324 Verloren gezichten
waarvan de uitdrukking is
als uit steen gehouwen
als de beeltenissen die
het leven al voorbij zijn
en nimmer terugkeren
Zo koud steekt het woord op
ontsproten aan eeuwige winters
met gevroren vleugels
Ontleend aan ledig begrip
en verstoten emoties
die meer doen vermoeden
dan jij me zeggen wil
De pijn zit wortelend…
voorbij de horizon
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 247 afstand nemen dat wil zeggen
een stapje terug doen
om vervolgens tegen de zon in
de horizon waar te nemen
met half dichtgeknepen ogen
zie ik tussen mijn wimpers
door een bewogen lijn
die loopt van rechts
naar links en andersom...
deze verte benaderen
het gaat me niet lukken
dus troostdroom ik mezelf
met verre horizonten
en de…
Oh baby
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 603 Kort geleden danste ik heerlijk
met een baby in mijn armen.
Iedereen op het terras
keek verwonderd op.
Oh baby jij kleine bloemenknop
jij brengt onze harten
in een veld van muziek en
liefdesgefluister op deze
mooie zonnige middag.
De baby lachte breed
door de vrolijke muziek en
onze ritmische bewegingen.
We dansten de dans…
Vandaag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 124 vandaag waren er zandverstuivingen
voortjakkerende wolken
weerwind en laaiende regens
nu in het laatste natte licht
van deze waterige dag
ben ik stiller
dan dit huis verdragen kan…
Dieren
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 549 De mensen ja de mensen
zijn beesten de beesten
zijn dieren en de dieren
zijn menselijk haast. Zo
zijn de mensen op een
paar haren na menselijk…
wil jij over mijn schaduw waken
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 388 wat ik jou vragen wilde
deed de wind verlengen, op ieder ogenblik
van omgrenzing
met om ons heen
het strand en de verwarring uit zee
kon je mij verstaan
en verder
terwijl je bewoog op vrijheid, het ritme
dat jouw stem voedde
mijn gefluister
als een eiland insloot, dat daar
moest sterven, smal en wit
meeuwen legden een licht
op die…
Papier
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 200 In vele e-mails komt een bericht,
denk over papier niet al te licht,
wacht voor u de printer gebruikt,
want teveel is overbodig en ik denk besmuikt:
er sneuvelen bomen om aan de nood te voldoen,
maar als ik die gewraakte rechters zie
met al die bundels papier, dan meen ik toch:
er ligt echt wel een boompje hier.…
Onbehaaglijk
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 235 de kou tikt op de ramen
hoor hoe de hemel schreit
en haar aarde bedekt met witte tranen
kil haar gemoedstoestand, omringd door stilte
die zachtjes door de pijn snijdt
brandt binnenin het verlangen
naar immense rust…
diep in mij
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.505 diep diep diep in mij
daar brandt een vlammetje
een vlammetje zo klein
zo diep in mij
diep diep diep in mij
bij dat vlammetje
daar kan alleen goede vriendschap bij
bij dat vlammetje o zo klein!…
Vaak.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Vaak liep ze zomaar stil aan me voorbij
alleen een vaag knikje, nooit een eens
vriendelijk woord of een goedendag.
Zag ook nooit een lach als ik haar zag
toch hield iets in haar ogen mij vast, er
was eenzaamheid en angst in verborgen.
Heb haar aangesproken, even was ze verward
dat iemand zomaar met haar sprak, maar in
haar ogen verscheen…
Zachte wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 188 Waar blijft de wind
in mijn goede hoed?
waar blijft de wind
om kerktoren en klokken van mijn gemoed?
waar blijft de wind
in mijn binnenste?
de wind in de schaamte?
de wind in mijn angsten?
de wind rond mijn vangsten
van de dag
over trekvaart en de wijdse tuinen van een ziel die ik ben
en daar is de harde wind
zij is geschoren
nog jong van…
bijkomstig
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 390 Bij vaststellen van het feit,
Het is maar een bijkomstigheid,
Wil men vaak stellen,
Het niet mee te laten tellen,
Want het is maar een kleinigheid.
Bij het waarderen van bijkomstigheden
Heeft men zich al vaak in de vingers gesneden.…
Sonnet voor Guus
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 293 Sonnet voor Guus
Gelukkig hij die in zijn korte leven
zijn medemens zoveel heeft kunnen geven,
veel goeds, veel waars, veel schoons, de grote drie,
een geur van hoger honing, euforie.
Gelukkig hij die vóór de tweede fase
leerlingen had die dertig boeken lazen,
de meester die nog boeiend mocht vertellen,
vóór de terreur van wanen en modellen…
Distichon 22 De seriemoordenaar
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 214 Zou Vierengever voor niets wijken?
Hij gaat, zo lijkt het, over lijken.…
Een ander morgenrood
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 313 de zon is dood
de aarde een sintel
in blauwgloeiend rood
de laatste vogels
zijn gevangen
in paars glasgordijn
de maan
verschimt in
zwart aanwezig zijn
de schepping is teniet
gedaan het nirwana
de ruimte ingegaan
de zon is dood
toch zal de mens weer
opstaan in een ander morgenrood…
Trip
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 189 Haar handen
trillend van woede
kunnen zelfs
een glimlach breken
wanneer zij haar geweten
voor het laatst gesproken heeft
weet ze allang niet meer
hoe bijna ademloos nadert
ook voor haar de laatste dag
alsnog maakt zij een laatste gang
haar mantel laat ze thuis…
Voetsporen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 277 Ieder vergeten moment
laat een spoor achter
woorden die je terugvind
zijn zinvol ondertiteld
door de tijd geschreven
met kleurrijke fantasie-inkt
omdat jouw verlatenheid
in de nacht zich verspreidde
uit een lang en ver verleden
blijven jouw voetsporen zichtbaar
in de herinnering van jouw dromen.…
Herfstwind
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.973 Herfstwind verdrijft de witte wolken,
Ganzen trekken langs het lege zwerk,
Nog geuren chrysanten en bloeien orchideeën,
Kon ik mijn vroeger lief nu vergeten,
Bijna was ik gelukkig,
Met mijn bloemenboot op de Fen-rivier,
Wit schuimt de stroom langs de boeg,
Fluit en trom houden maat met de riemslag,
Onder 't rumoer broeden sombre gedachten,…
ZIJN [aforisme]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 215 In een moment
van zijn
het ogenblik beheersen.…
Ik heb je lief..
netgedicht
4.0 met 70 stemmen 2.668 Door diepe beeken stroomt verlangen
vervuld is mijn hart dat haar bron verkoos
te monden in de glooiing van het Limburgse..
zacht en verfrissend kersenrood dat druppelt
door de kerven, maken een warme gloed
dubbele voldoening schenkt ze boven
tussen bron en monding gebogen
kom mijn schoone..
dan strengelen wij samen
naar smachtende…
K*
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 301 Als je in een jaar
met alles dat je in je hebt
hebt gevochten voor je leven
hoe kan het nou zo zijn
dat je ondanks dat het niet anders kan
zo plots bent opgegeven.
Hoe kan het dat je niet meer mag
niet meer kunt en niet meer ziet
dat je gegrepen bent door K
het oneindige verdriet dat rolt
in tranen over wangen
als spat op de grond uiteen…
Onder de motorkap
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 263 Vol verbazing wijst hij mij
op iets onder de motorkap,
of ik er misschien wat van snap.
Nieuwsgierig naar
hetgeen ik aan zal treffen
hoor ik mijn eigen stem verheffen
bij het zien van deze strijd.
Is het verblijf van marter Steen
nog niet verleden tijd?
Al eerder troffen wij
een eendenei.
Vol afschuw ruim ik veren
van een sneeuwwitte…
Gerstenat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 413 De duivel zegt, dat ik
een fust moet zijn met
houten duigen, met een
ruggengraat geringd met
ijzer, tot rand gevuld met
gerstenat, verlichting
vanuit het tapgat, waaruit
ik alleen mag tappen, alleen
daarop rust het voordeel
van de twijfel, de overgave
telt in onverzadigbare teugen
van gelagerd bokkig bier, de
grappen te weerleggen…
VIER KINDJES
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 840 Vier kindjes suste ik in slaap
vertelde vaak verhaaltje AAP
dat kwam uit overlevering
vader, zoon, benadering
ik hield dan jullie handje vast
nadat je moe gespeeld, geplast
de dag in nacht nu overging
wat is het slapen een goed ding
je droomde heerlijk weg en rustte
onbezorgd in het onbewuste
dan keek ik nog een keer
een kusje, vandaag…
Openbaar kunstgebit
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 443 Kolderiek periodiek (nr.19 uit een reeks van 100)
Vraagt de ene tandeloze aan de andere:
" Kauw jij of kauw ik?"…
EIGEN VERBEELDING ONTMOET ZICH
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 430 In de tuin voor de bosherberg
verorbert een jongetje
traagsmeltende ijssorbet
bekijkt genietend
dat koude bijna lege glas
waarin het zonnige kroegraam
samen met wijde beuken
versnipperd wordt _ opnieuw gebeeld
door zonnige lichtvlekken:
een blinkend helder meer
de doorzichtige bodem
uit dun avondrood gemaakt
het ijle platinawater
wiegt…
dag acht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 293 deze zondvloed kent geen verborgen land
waar vogels de zee verkennen om hun
ranke voeten te laten rusten op het afgematte
drijfhout wat zich eens een schip mocht noemen
het is koud varen met een gebroken roer
een doemscenario zonder kunst
herkent het pikhouweel om spaanders
te hakken van het teveel aan rust, een wond
waarvan de hechtdraad…