148 resultaten.
De zon
poëzie
3.0 met 4 stemmen 818 De zon speelt door het loof der vorstelijke dreven,
die kruisen, heinde en verre, om 't vorstelijk kanteel;
de zon valt blinkend neer op toren en kanteel;
de zon doet levend goud op de oude kruinen beven.
De zon is overal. - Om 't wislend veldtafreel
verbreidt ze een waaiend waas, uit zijde en licht geweven:
zij trilt in elk gezang; zij leeft…
Raadsels van de regen
gedicht
2.0 met 5 stemmen 5.816 Wat is zelfgenoegzaam? Regen.
Wat is een kapstok? Een stille vriend.
Hoeveel gaten telt een knoop?
Het dubbele van een knoopsgat.
Wat wil dansen maar kan het niet? Regen.
Wat wil vuur zijn maar kan het niet worden? Regen!
Wat ligt daadwerkelijk stil? Het hart van een dode.
Wat klopt het hardst: het hart of de voet van de baby?
------------…
Helemaal in de wolken
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 669 Vanavond zag ik haar ineens
Gehuld in hemelsblauw
Ze beloofde me morgen
Ben ik er de hele dag voor jou
Nu straalt ze in haar avondkleed
Zet de hele dansvloer op de kop
Straks in haar schitterende nachtjapon
Vind ik haar helemaal top
Ze neemt me mee naar boven
Verleidt mij in het hemelbed
Jullie mogen het geloven
De toon voor…
IETS LEUKS DOEN
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 383 Eigenlijk wil ik
alleen maar iets leuks doen
met jou en ieder.
Gelukkig leven
voor mij, jou en ieder
in het liefdesland.
Niet in depressie
of pijnlijke ellende
maar hoogste geluk.
Ik moet zo huilen
om de ellende en om
dat geluksvisioen.…
Vurige winterbloem
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 220 Argeloos
raap ik de kou van de grond
als steen en grind
de aarde verborgen houdt
Ik verberg de woorden
in mijn mond
als de wind
mijn adem komt stelen
De zon maakt hulpeloos licht
in gesloten ogen
en mag nu
het uur der waarheid spreken
Ik zal met de liefde spelen
in het hart
van een vurige winterbloem
We zullen…
Elfje
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 347 er was eens een man
die zich vervreemd voelde
bij de koppenwinkel
had hij zijn oude hoofd
af laten schroeven
omdat hij jong wilde zijn
de mensen lachten hem uit
het was ook geen gezicht
zo'n krakerig kreukellijf
met een uitgestreken snoet
na een jaar keerde hij terug
vroeg om zijn eigen gezicht
dat was echter al verkocht
aan een rondreizend…
Reizen.
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 738 Ik zou willen reizen, heel ver weg
Naar verre landen, met prachtig weer
Misschien zelfs wel naar arme landen, want hier wil ik alleen maar meer.
Ik zou willen reizen, heel ver weg
Naar een land met meer geluk
Want hier gaat alles alleen maar stuk.
Ik zou willen reizen, heel ver weg
Het liefst ver van mezelf vandaan
Maar ik weet dat dat in…
Zeedijk
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 217 ZEEDIJK
Ik zit
op d'oude zeedijk
en
kijk over de einder
waar het ruisende water
de stralen weerkaatst
sprekende golven
en bruisend nat
dan zie ik ons schip
dat daar vaart
langs de lijn
tweemaster
wij gaan scheep
het roer wijst de weg
de vlag gehesen
wijst noord
daar is waar het hoort
de haven verlaten
de stad uit zicht
dat maakt…
Verlichting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 [Haiku]
boven de kaarsen
branden oeroude sterren
uiterst langzaam op…
Als een lied van stil verlangen
netgedicht
4.0 met 59 stemmen 1.487 Ik volg het voetspoor
van een dromer
langs de kustlijn
van jouw hand
geven golven
zich gewonnen
en de branding
waar ik strand
spreekt van liefde
zonder woorden
schrijf ik zinnen
in het zand
onbewogen
lacht het leven
in jouw ogen
keert het tij
als een lied van
stil verlangen
waai jij even
mee met mij...…
boetseren
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 860 Hoe ben ik er toe gekomen,
Verdriet, jaren, liet ik mijn tranen stromen
Het nam bezit van mij.
Tot ik troost vond in de klei
Ontspanning vond ik aan de zee
Die nam al de pijn van me mee
En ik boetseerde er lustig op los
Voel me af en toe echt verlost
Het beheerst niet meer zo mijn leven
Ik heb alles geprobeerd te geven.
Maar als je…
Zonder tussenkomst (2)
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 195 Zee spoelt mensen aan
bruine mannen uit het zuiden,
meisjes van het oosten.
Branding vergelijkt
woorden uit de moedertalen,
accent uit kleur te halen.
Tussen eb en vloed,
geen onderscheid inwendig ,
de huiskleur is bepaald.
Instinctief gevecht
de groene overkant te halen,
ontheemding als geschenk.
Cultuur luider slaat,
z'n zinnen…
"Startblokken"
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen 2.794 Ik heb een héél klein vakje
verborgen in mijn hart,
met daarin ál mijn wensen
voor eens die nieuwe start.
't Startschot galmt zacht na
maar voeten staan nog stil,
eindeloos in die startblokken
waaruit ik rennen wil...
dan zie ik aan mijn zijde
hij die geduldig wacht
op wat er in de toekomst
op ons pad nog wordt gebracht.…
de kerkklok
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 175 De kerkklok klinkt in de verte zo vertrouwd
en oud, ik zie meteen de grote ruimte van de
stad en de omgeving voor me, uitgestrekt en
de straten en steegjes vol van arbeid van
bakkers, slagers, boekwinkels, cafe's, ateliers
en de pleinen met standbeelden o.a.. Geborgen
in mijn kleine kamer sta ik op en zet koffie.
De rust die ik ervaar…
Perfectie...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 323 De maatschappij vraagt veel van de mens,
zijn en functioneren in absolute perfectie,
terwijl het zelf niet draait naar behoren,
wie zijn wij om 'n ander te ontnemen z'n wens.
Een wens om gewoon te mogen zijn in wie je bent,
oordelen, veroordelen, daar is men goed in,
meedogenloos niet iemand kunnen doorgronden,
weggedrukt in onzekerheid, verschrompelde…
Na ons afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 365 Eens als ons afscheid lang zal zijn
en van ’t weerzien wij niet weten
dagen vervulD van weemoed en pijn
tijd in angst en zorg versleten
zal dan onze liefde hoogtij vieren
weten we dat toch de tijden keren
dat wij elkaar met bloemen sieren
in die tuin van paradijselijke sferen
leven zal daar opnieuw beginnen
daar in die wonderschone stad…
Leeftijd
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 512 Ik zit weer even op het hek van mijn jeugd
wiebelend op een groen betonnen paaltje
ertussen de witte planken, de verbindingen
tussen de fundamenten van een grens
die weemoed en heimwee omsluit.
Daar kom jij, met je witblonde haren….,
zomergejurkt en lachend naar mij loop je langs,
ik val van geluk bijna van mijn stoere houding,
mijn gespeeld…
Er (utopietje)
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 178 Ieder is er goedlachs
en niemand is er arm.
Het is er prettig warm.
Het regent alleen ´s nachts.…
breekbaar
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 143 er zitten gaten in mijn hart
ze vullen zich met liefde -maar
ze stromen leeg tot niets hun weg nog weet
waar ik nimmer meer vergeet
dwalen kinderen langs blinde vlekken
uitgesproken klein vergroeit hun grote leven
tot ze zomaar ouder zijn, vergeven
aan wat ooit hun basis was
buiten leeft de wereld mee, ze draait
haar dagen rond de as…
Poppen zonder ogen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 172 ze komen op
de poppen zonder ogen
het helle licht
een veeg op hun gezicht
wat vrouw is
toont zich in gedogen
miniem formaat
geen extra’s op de graat
in kleurenchaos
wankelt traag de
hooggehakte kleding
ons in rij voorbij
keren op rotonde
afwezig in hun verre blik
maar in passeren krijgt
er een heel menselijk de hik…
TE
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 919 Nog niet volledig hersteld, overmoedig gewerkt
Spijtig dat je 't te laat opmerkt.
Terug wat pijn en ook chagrijn
Capituleren vond ik nooit echt fijn.
Rusten, niet veel kunnen doen, onmacht
Medicatie, rusten, staren in de nacht.
Saai, je voelt je ook niet nuttig
Hulp inroepen, tuttig.
Hoogmoed is zelden doeltreffend, een eng karaktertrekje…
Ravenspel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 560 Er was iets ouderwets in mijn jeugd
ik deugde niet voor zwarte raven
ze loerden altijd naar mijn ogen
er zaten er twee, goedgebekt
op de grijze nok van een schuur
ze leken tegen elkaar te praten
in een gesprek over mijn ouders
sloeg mijn vader haringen
aan gort
bij het graanveld
waar de tent waarin we woonden
wind verdroeg
liet mijn…
verdriet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 266 laatst hoorde ik iemand
zachtjes huilen in de achtertuin
toch ging het door merg en been
de klank van verdriet
hoe zacht ook geuit
het raakte mij
en dat verdriet
maakte mij klein…
Badjongen van Yiannaki
gedicht
2.0 met 8 stemmen 2.938 Wat hij ook twintig winters is geweest,
nu is hij heer en meester van het bad,
schoont tafels, zet de stoelen recht, veegt
blad. Maar dat is nog het minst.
Zijn werkelijke taak ligt hogerop: hij jaagt
de vogels naar het zwerk, wijst met gestrekte
arm de berg terug, de zon terecht, terwijl
een rilling door zijn lijf heen trekt.
Zo…
Verzetje
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 484 Wanneer aan zee de kuilen op gaan raken
Dan graven we er simpel eentje bij
‘Dat kan ook vice versa volgens mij’
Dacht Zonneveld, ‘want alles kun je maken’
Een denktank tilt de heuvel naar de top
In werkelijkheid zien zij er tegenop…
DE REGEL
poëzie
3.0 met 4 stemmen 579 Kind van man en vrouw begeren
Meisje een knaap en knaap een meisje,_
Ons zolang we 't vers hanteren
Neurt in 't hart hetzelfde wijsje:
Lang gescheiden, laat gevonden,
Eindelijk één, hoe lang zal 't duren?
Die in liefde elkander bonden
Wonen elk voor zich als buren.
Zaagt ge nooit van gaan en komen,
Ebbe en vloed de vaste regel,
Nu…
Tussen steen en sterren
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 222 (Geo versus Ego)
Je hebt de doornen van de roos gerukt
zonder dat de bloei de bloem verliet
alsof je handen de sterfelijkheid plukten
eenzaam in een traan verborgen
Bij dageraad schuurde de nacht
langs de oevers van het droomloze
waaruit ik stroef ontwaakte
De glinster in jouw ogentroost
bewaart een gulle lach
in de holte van de…
brokstukken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 337 aangemeerd waar geen mens
het leven kan verdragen
slechts tijd
houdt mij hier nog gevangen
neergestreken daar
waar vogels zelfs ontwijken
mensen rietstengels lijken
eenzaam deinend in de wind
engel, ach, engel
was jij niet mens geworden?
waar moet ik zoeken
dit eiland groeit te snel
mens, ach, mens
was jij geen engel geworden?
wijs…
Overgang
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 431 Laat me nog even naar je kijken
want de nacht nadert nu snel
het einde is niet meer te stuiten
straks zul jij mijn ogen sluiten
teer in een voorgoed vaarwel
ik neem je dromend met me mee
de verste reis zal ons niet scheiden
voor eeuwig wil ik naast je staan
hoever ik ook van hier moet gaan
mijn liefde blijft jou begeleiden
het duister…
Mijn vierde kleinkind
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.321 Mijn hart kan de pijn haast niet verdragen
En loopt over van de waarom-vragen
Ik weet er is er maar één die deze koppigheid kan doorbreken
En die blijft al jaren zijn kop in het zand steken
Daarom zal ik je nooit mogen leren kennen
Nooit zal ik je als oma mogen verwennen
Niet knuffelen, niet samen spelen
Geen geheimpjes samen mogen delen…