Alle inzendingen, jaar 2012, week 51

kan je alles betasten zoals een blij vers of een gebroken vijver waarin woorden zijn verdronken het fluitje van de winter dat met stille tonen de brok in mijn keel overneemt kan je wanneer ik huil en de dag te donker is jouw hand leggen op de mijne tot leven brengen zonder wijzer en woorden worden mij tegemoet in een witte winterochtend…

Ongerept is de Bladzij van mijn Leven al lang Niet meer - Overal waarneembaar Punten, putten En butsen die Mijn kant op Kwamen in de tijd En onrepareerbaar bleken Telkens als de zware Storm was geweken Achterlatend de sporen Van beschadiging door Alles en door Alleman en Jan - Een beschreven blad Ben ik nu, en met…

Tot op de lengte der dagen schijn jij nog altijd op eeuwig durende golven dansen vogels in de wind worden verlaten voetstappen langzaam opgeslokt zijn schelpen stille getuigen van 'n leven voor zij op het zand werden geworpen rent een viervoeter achter een bal tot in de branding haren wapperen mijn jas dicht knopend proef ik jou…

als ooit familie samenkomt dan hoop ik, dat er niets echt niets van pijn verwringen blijft slechts liefde en de band van bloed met alle goede dingen altijd dichter bij mijn hart blijven de herinneringen aan die mooie warme dagen mag ik vragen dat voor mij slechts terug te doen? een dikke zoen!…

voor mij het met sneeuw bedekte dal een vage droom van arrenslee en dennengroen de sfeer van toen een klare lucht met heldere ster maar achter mij bourgondisch feestgedruis uit het fel verlichte huis waar kerst in overdaad op tafel staat zij schuiven aan al licht verhit snel knoeiend op het smetteloos wit ben niet terug gegaan…

Hoog aan de hemel bewegen kale takken een laatste blad valt…

Daar aan de donkere einder waar hemel en aarde elkaar raken juist daar weer breekt licht en zal de nieuwe dag genaken met een belovend vergezicht…

De lucht is blauw , de vloed is ijs, 't Blinkt al in de avondzonneschijn, En langs de takken, bruin en grijs, Hangt de ijzel, als een blank gordijn ; Daar vliegt, met korte vleugelslag, Een kraaienzwerm door 't pijnboomhout... 't Is toch een heerlijk ding in 't woud, Zo'n winterdag, zo'n winterdag! Het mosbed kraakt, — de rappe voet…

Kinderen krijgen daar droomde zij van edoch helaas het gelukte hen maar niet Ze werden wanhopig zij plus haar man zouden ze wellicht sterven van verdriet Na jaren toen de hoop opgegeven was groeide haar een zweempje in het hart Hernieuwde hoop klom uit het moeras en in haar ziel ontdooide vlot de smart Een kindje groeide in haar baarmama…

Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Stilstaan. Lopen naar de mand. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Vier poten uit de mand. Lopen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten in de mand. Kijken. Blaffen. Hijgen. Zitten. Blaffen Hijgen. Liggen. Blaffen. Hijgen. Hond. Vier poten…

Na Meer- en Blauwe Stad weer een project Een zandplaat van wel vijfhonderd hectare De vrienden Lenie ’t Hart en Ecomare Zijn samen zeer bezorgd over ‘t effect Twee nieuwe bultruggen kwamen vast kijken Hoe zij die zandplaat straks kunnen bereiken…

jij dompelt mij in vervoering ontvoert mij in ontroering jij rijmt de onschuld parelmoer gepenseeld in ogen die niet spelen met mij, je bent jezelf jij bent niet van mij en toch ben je mijn meisje…

Dat de wereld vergaat, is tot daar aan toe, gebeurt een keer of je nou wilt of niet, denk aan de zon. maar dan wil ik wel graag weten hoe laat, want heb nog zoveel afspraken. Welke moet ik afzeggen en welke niet ? Om maar een dwarsstraat te noemen…

geen zin in doodgaan dus dat valt dan weer mee op een winteravond…

Zondvloed, komeetinslag? Kootwijk is voorbereid! Noach aldaar biedt Nog restplaatsen aan Ieder die lijdt aan het Apocalypssyndroom Mag met hem samen De lifeboat in gaan…

nu het einde der tijden met haar voeten op mijn deurmat staat en ik mij zondig door haar te omhelzen en zeggen dat de tijd die mij rest de pijn is die mij omlijnt met vage begrippen uit een fase die niet de mijne is ze kan niet spreken, maar in haar vuur proef ik de begeerte wanneer ze me neemt zij is vrouw, vaginaal en bebost met grote…

Er is geen dieper verdriet dan zielenpijn, en jij hebt het dat weet ik uit jouw schrijven toen ik niet thuiskwam lag je in bed met een ander een man zonder naam met een weerloos gezicht wat jouw brief vertelt is het verhaal van een man zonder naam zijn geest lijkt ouder wijzer door ervaring accepteren van verdriet zijn ziel wordt…

opnieuw verhief zich het lichaam en sprak ik ben uw engel uw meest intieme woonplaats daar waar ik samenval met uw ziel zullen vleugels groeien aangrijpend en majestueus poorten zullen zich openen waardoor ik mij met u zal uitstrekken om te verkondigen wat u beweegt laat het vrede zijn.…

Volgens de Maya ‘s vergaat vrijdag de wereld. Het einde van de tijden is nabij, Misschien is het wat moeilijk voor te stellen, Maar Maya ’s zijn echt meesters in voorspellen: Na vrijdag is de mens voor altijd vrij. Mocht onverhoopt de wereld niet vergaan, Dan treft u mij hier binnenkort weer aan.…

Er gaat een legende Rond deze zonnewende. Waar komt het op neer, De polen gaan op en neer, De aarde vergaat in alle ellende. Of we nu wel of niet 2013 halen, Het zijn allemaal indianenverhalen.…

zwijgen willen warme billen sussen raken pak en laken wissen draaien handen zwaaien stoppen haasten het allerlaatste…

een klein gehucht gehuld in sneeuw dat lijkt verdwaald in deze eeuw als in die glanzend glazen bol die jarenlang zo boordevol en troostrijk op de schoorsteen stond en ieder kind zó prachtig vond... een mooi stukje verleden tijd dat langzaam door de vingers glijdt…

Nederland economisch 2013: het land van "kaas, boter en eieren", die blijven we (ver)kopen en voor de rest, de rest blijven we kijken, kijken en (n)iets (ver)kopen!…

je mag het best wel weten ik huil soms uren lang er vormt zich dan een watertje een beekje stroomt zijn gang ik traan langs harde keien en zachte rozemarijn ik kletter nog een waterval en weg is dan mijn pijn en als de uren om zijn mijn tranen zijn dan op dan speel ik met de vissen zie lelies in hun knop dat huilen niet voor niets…

Zinderend noemt men de liefde, groots, waarbij ik mij als een eenzame satelliet - in een verre schemerzone - aan de hemel hecht Slechts een komeet of een monoliet, doorklieft een schijnbaar leeg heelal dat ontstaat of valt, roteert en knalt uit ‘s Mysteries schoot Hier heb ik jou gezocht, gesmeekt om Venus’ grote gunst nog liever dan dat…

bliksemschitter duizendkleuring gadgets en ballen one of a kind glitterbetoveren unica en alleman roezemoezend door gehaaste straten grijpstuivers en must-haves voorbijflitsend rubber op het grijze asfalt snelle voetstappen over trottoir-tegels van mensen en dingen die voorbij gaan http://www.youtube.com/watch?v=FPmzlQgwYmE…

Nooit eens een pepernoot? Oliebol, uitsmijter, broodje kroket of een zoetzure bom? Nimmer verwend met een delicatessenmaal? Niets van dat alles voor knaagdiertje Tom –…

Waar blijft die uitslag nou? Enkel maar spam vandaag. Wat ik wil lezen is: Bruning in Top! Toch lijd ik geenszins aan Publiciteitshonger. Ik ben belust op Die tienduizend pop.…

Jarenlang door mijn Tranen heen gesmeekt Dat het op zou houden Het bleef erbij - Noodzaak die voor jou Kennelijk ontbrak Hopend, alleen maar hopend, Niet verwachtend dat het Op zou houden Maar nu ik je losgelaten heb Is zo maar het wonder geschied Werd mijn gebed verhoord Dat het op zou houden - Het hield op - Het is opgehouden…

In mijn puberjaren Liep ik de hele dag Te schelden op de wereld Want in hoe ik de wereld zag Had iedereen het mis Tot ik in de spiegel keek En zag dat mijn eigen gedrag Ook werkelijk nergens op leek Als iedereen nou zo was Zoals wij moesten zijn Dan had geen sterveling Meer dan dood te vrezen Gooi die eerste veldsteen maar En…