Alle inzendingen, jaar 2014, week 43

Hallo mevrouw, meneer, zeg heeft u effen ? Ik ben een beetje laat, de naam is Wiebes Ja weet ik, leuk, dat rijmt op rare Kwibus Ik kom 'n beetje extra bij u heffen Want u heeft jarenlang teveel ontvangen Dat is héél lelijk wat u zegt hoor, ... ópgehangen.…

Toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen -’t was warm en ’t leek of heel de wereld sliep- kwam er geluid vanuit een perkje rozen. Geen vogelzang en ook geen muisgepiep was wat hem haast van opwinding deed blozen, toen Korsakov eens in het stadspark liep te Petersburg om zich wat te verpozen. Het zoemde…

Ben ik uit de tijd, omdat ik een boek wil ruiken? Beslist niet goed bij mijn hoofd Nou? Door mooie druk; die is toch echt de moeite waard? E-readers Daarentegen, laten inmiddels hun sporen echt na Hoewel; veel mensen het lezen van Getitelde ruggen Ooit zullen gaan missen(?)…

Dag lieverd, dag schat ik denk terug aan die jaren de laatste zeven jaren die voor mij zo intens waren Een liefde voor elkaar zo liefdevol, zo intens een houden van dat was mijn grootste wens Ik denk nog vaak aan die tijd hoe kon zoiets bestaan zoveel geven om elkaar in mijn herinneringen voortaan Vaak voel ik mij, door mijn ziekte…

Niet beoordeeld op Kwaliteit, op gedegenheid Van onderzoek, op integriteit Van mens en medewerkers, Maar op de luim van de dag, En dan vooral van hen Die zich de luizen Van de media mogen noemen, Word ik beoordeeld, Daar wens ik niet langer Aan mee te doen…

Als ik kijk naar mijn spiegelbeeld, Is het in vakken verdeeld. Een klein deel, zoals ik ben, Een groot deel, zoals jij wil dat ik ben. De woorden die gezegd zijn, Maken mijn spiegelbeeld zo klein. Ik ben wie jij wilt dat ik ben, Het heeft ervoor gezorgd dat ik mezelf niet meer ken. De angst is te groot, Waardoor jouw deel vergroot. Mijn…

deze stoel zit aanzienlijk beter en mijn gezicht hoort hier thuis er is rook, maar elk vuur wordt geblust er is niets meer te vinden hier dan de anonimiteit die ik zoek geschonken in slecht gespoelde glazen tussen jou en mij druppelen de woorden…

Jij en ik al lang op weg naar dromen zonder stranden een ander huis, een nieuwe heg en schilderijen voor de wanden samen zijn, zonder venijn beetje vrede voor het heden en op het gras een droomkonijn gelukkig zijn we zo tevreden jij en ik onder de zon we raken niets aan verzinnen geen vragen in ons bestaan de horizon die treft ons…

Wat doe jij als jouw droom instort, je dacht een goede weg te zien, maar weer blijkt dat er geen? Bedrukt kijk jij dan om je heen en roeit naar nieuw houvast met riemen die jou warmden ooit, die maakten dat jij dromen ging. Want verder roeien is toch dat wat drijven doet in dit bestaan. Er moet iets blijven van geloof in iets dat nog wat…

(bij 'frombeneath' van Francien Krieg) Vanaf de jubeltenen kijk ik omhoog naar het rijzige lichaam van een naakte dame, die op het punt staat om te gaan duiken. Nu is haar schone lichaam nog kurkdroog en ze duikt naar mij, is mijn zoete aanname, terwijl ik hunker naar haar flinke kruiken. Door de sterrenhemel op de achtergrond begrijp…

door de bocht te ver gezocht was jij wel echt blond…

Daar staat hij op de bok duizenden grijze krullen sieren zijn kop hijzelf en de musici vol overgave. Mozart, Beethoven, Als luisteraar je eraan laven, woorden tekort om te loven dit samengaan van componist en orkest; de dirigent doet 'slechts'…

zo ook het water ligt vol afgeworpen schilden, raapgoed uit levens die hun rijkdom geven met een gulle hand dwaalzicht loopt nog mijmerend langs vloedlijnen -terugtrekkend inzicht verderop - de wereld op z’n kop, in plassen die voorbij drijven altijd wel dat volle ogenblik meeuwen kijven dat het allengs later wordt terug op schreden…

3 zussen zo eerlijk en oprecht. Niet verbonden door bloed maar verbonden met de ziel. Dagen uren minuten kan er niks worden gezegd. Verbonden door de geest... puur en steriel. Woorden hebben wij niet nodig blikken zeggen genoeg. Als een fossiel zullen wij verstenen in de tijd. Zij bij zij tot die dag Zijn dat de zielzusters die ik met me…

Op een donkere half oktoberdag zag zij voor de laatste keer de zon Ze fietste met die innemende lach naar links waar haar einde begon Een automobilist die te hard reed naderde snel en raakte haar fataal ‘t Meisje slaakte haar laatste kreet helaas trof die auto haar..frontaal Beroemd worden, wilde zij graag als actrice zou ‘t dan moeten…

Het rare beest met sprinkhaanpoten en geelzwarte ogen lengte ca. 2 x mijzelf heeft me vandaag weer een par keer beloerd. Ik liep over straat en ging de hoek om ik keek(ik voelde wat) achterom de straat in waar ik net doorgelopen was. Om de verre hoek keek het rare beest met zijn sprinkhaanpoten gebogen de voelsprieten tastten de muur…

jij weet de woorden maar zegt niets je ogen spreken er hapert iets in onderhuids voelen zonder uitleg van bedoelen een logica die voor mij breekt alsof jij niet alles geeft in je blik zweemt waarheid met een vrouwelijke klaarheid jij lacht ontspannen weet dat ik je nooit helemaal zal leren kennen…

De Canadezen hebben het bewezen Ik haal helaas niet de vereiste norm Zo houd ik mijn prostaat niet goed in vorm Heel plat gezegd: Ik moet veel meer gaan kezen Mijn zorgverzekeraar bederft de pret ‘Helaas...dat zit niet in uw zorgpakket’…

Godverlaten is de weg naar leegte Waar niets niemand nog bekoren kan Enkel huiver, ankerloze, kille wanhoop Stuurloos in een wrak of de schim ervan Geen behoefte, geen interesse, niets Gemis van wat er is maar niet deelachtig Radeloos verdriet, schuld en spijt Eenzaam zichzelf al te machtig Dan is daar het inzicht, laat het gaan Laat…

Jaren zijn voorbij gegaan. Hoge toppen diepe dalen maar altijd rustig door blijven ademen. Het gezegde is wat voorbestemd is zal altijd gebeuren. Is het niet vandaag of morgen ooit openen er een paar deuren. Tijd is iets onaantastbaars maar nooit verloren. Blijf geloven in liefde.. Liefde zonder zorgen Jaren zijn voorbij Eindelijk…

Altijd al graag willen delen, te lachen, graag met velen, altijd graag geluk willen zien, bij jou bij hem, bij haar ook misschien? Altijd het goede in mensen vinden, zoeken soms, maar het is er! Nooit de slechte kanten willen belichten nooit iemand willen betichten, van wangedrag of anderszins, toch ben ik ervan terug gekomen,…

Vele soorten angst zijn er, teveel om op te noemen, de angst voor Zwarte Piet, de angst voor spinnen, de angst voor halloween en bij het klimmen der jaren, komt daar de angst van verlies bij. De angst voor de onvoorspelbare dood! Die angst is misschien hoe onredelijk ook, bij veel mensen wel het grootst! En toch, doe je er…

aan de rechterkant over het spoor richting centrum aan de Bornerbroeksestraat daar hingen jarenlang de aankondigingen van voetbalwedstrijden aangeprikt door behendige handen van actieve vrijwilligers... van de boom door de jaren heen geen onvertogen zucht vernomen of het moet de wind zijn die bij vlagen door zijn kruin blaast…

Die twijfelachtige borstendokter komt er leuk mee weg, omdat de rechter in de rechtszaal zegt: bij gebrek aan bewijs is hij niet schuldig! Hoeveel borsten hadden er gezien moeten worden, zodat hij wel schuldig was bevonden? Uit het BIG geschrapt dan weliswaar, maar mijns inziens meer dan raar, dat wederom een afgestudeerd arts…

Regelmatig komt het me voor, dat ik iets pakken wilde, onderbroken door telefoon of voordeur bel, ben ik kwijt wat ik pakken wilde ff snel. Men zegt altijd; ga terug naar waar je eerst stond, voor je eraan dacht, maar daar zit 'm net de kneep, Ook dat is iets wa'k niet meer weet!…

Zacht golft je muziek Bij me naar binnen, Ik zie de gordijnen Bewegen ook nu zelfs De lichtste najaarsbries Het heeft laten afweten; Klanken die alle stemmingen Laten horen die er in mij Gewoond hebben, de laatste Dagen, weken, jaren, en mij Voorgoed laten weten Dat ik er mag zijn…

Je hoort vaak zeggen Dat je je grenzen moet verleggen. Maar je moet ze ook respecteren En al doende proberen Ze te integreren. Ik zal er niet om liegen, Maar gaat poesje binnenkort vliegen?…

Onder de Bredase hemel, diep blauwzwart, staat de blanke toren met warm aangezicht. Omhuld door versnipperd, mild schijnend licht, geeft hij geborgenheid aan het stadshart. Die glanzende druipsteenzuil vorst en tart het verre duister, dat soms twinkelt of weerlicht, houdt zijn spitse top krachtig opgericht naar het hoge grottendak, ijl - nooit…

Jouw stem nadert de betekenis van zwarte vogels boven het veen tijdens de herfstnacht en ik verzamel de kornuiten als zangvogels van tegenspoed in een obstinate droom hoe ze jouw graf hebben verlaten met het geluid van dode boeken ontmoedigd op weg naar de zon in hun duistervlucht over de meren waar zwanen dromen over dronkenschap en…

Huizen hebben ramen (vensters) en minstens één deur. Huizen zijn om in te wonen (liefst knus). Soms is een huis ondergebracht in een flat (wat mensen leuk, eng of duf vinden, bijvoorbeeld). Huizen gaan lang mee (opmerkelijk lang voor het vele dat ze moeten doorstaan; binnenin leven mensen liefst graag). Huizen hebben daken (waarop vogels…