1.538 resultaten.
Zonder Julia
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 204 Een duister brommen dat,
als teken aan de wand,
scheuren maakt.
Het raakt,
als de lepel in de koffie,
roerend.
Metaal en keramiek
als Romeo en zijn Julia.
"Suiker?"
hoort hij zichzelf vragen.
Het antwoord smelt al op zijn tong.
Het balkon
verlaten
in de zon.
De dagen in de vla verdronken.…
Lucky Man
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Rook benevelt me,
mist van de koude sambucca dampen,
ijsklontjes die tranen huilen in het glas,
waar ik niet janken kan,
een onzichtbare man,
verscholen achter een brandend licht,
als motten naar de incomplete leegte,
flokt de vrouwenziel naar het onvulbare eb,
omdat ze moeten,
omdat ik moet,
om te branden,
niet alleen in het glimmende lemmet…
Als melancholie weelderig bloeit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 280 De straten liggen er druilerig
en zelfs de bloemen hangen huilerig
als hen hun loof ontvalt
op dit vroege uur
De nacht vlecht zorgvuldig de dag ineen
als zoute tranen uit de hemel vallen
houten klazen op de daken dansen
op het ritme van ‘t verval
Ooit hoorde ik het gemijmer van witte lelies
en ontmoette ik er het fragiele, het subtiele…
Verder
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 193 De tijd
verdwijnt
geruisloosheid
valt binnen
je ogenblik
het traan
met de tikken
verdwijnt het
onverstoorbaar
als de tijd
is verder
veel verder
geruisloos
voor me uit
gegaan…
het woord
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 het woord reikt
verder dan de
blauwepen
waarmee ik
door dorre
geest en
wereld ren
om te stuiten
op een dromend
lied
dat men aan
de oever van
het leven ziet…
In je ogen
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 245 Eenzaamheid lees ik in je ogen
stilte heeft je hart omsloten
gevangen in eigen onvermogen.
Richt je blik naar het licht
probeer de zon te zien
zijn warmte weer voelen.
Kijk naar het mooie om je heen
dan zal eenzaamheid verdwijnen
kan het leven je weer omarmen.…
Morgen zal hetzelfde zijn
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 532 gezichten achter glas
ansichtkaarten
als vlekken op het behang
tulpen in een vaas
patience
en de klok
die het vertikt…
Bruidsbed,
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 209 Het stenen bruidsbed
in haar erker werd
overwoekerd door de
wildste verwachtingen,
de heemtuin aan haar
voeten spint de draden
van emoties in verlies
van het frêle wezen, ze
zag hoe het kroos de vijver
sloot in de kleine ruimte die
haar groene kerker bood,hoe
het water de toekomst ving,het
niet ververste, erin bevroor.
Uit de…
Weg in de massa
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 188 Ze verdween tussen de massa,
weg was haar kader in het bewegend schilderij.
Rondom haar begon het te dagen:
geuren werden kleuren,
vormen gaven hun grenzeloosheid prijs
en duwend volgde ze
de voor haar nog onbekende paden.
Haar kennis was een bak vol scherven,
scherven van stukgeslagen wijsheden,
onophoudelijk wisselend van orde…
Op de zesde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 154 Wanneer je op de zesde zit
En je kijkt daar uit het raam
Zullen zwaluwen verdwijnen
Zwakbegaafden door radio's schallen
De lust om te leven verdwijnt zoals de zwaluwen
Het is vier uur op de zesde
We zitten dicht bij donderdag
Dicht bij de hemel waar de zwaluwen verdwijnen
De zesde is sinds de lagere school
Het hoogst haalbare
Niet voor de…
Schaduw
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 290 ik schrijf de nacht
vol met geruis;
het lawaai van stilte
als ik de bevroren menigte
naar een volle leegte sluis
roep nog
met verstijfde lippen,
de ogen zien naar binnen
rest mij de schaduw
die het geketend waken
zal beminnen…
Aangenaam bezoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 229 Toen al haar buren
met vakantie waren,
ze dacht dat er geen mens
zo eenzaam was
kwam opeens
dat jonge vrouwtje
die haar iets te lezen bracht,
bleef zelfs even
bij haar zitten,
dronk een kopje koffie mee,
kende haar uit de gemeente,
woonde ook aan de Allee.
Over haar valt
een glans van Vrede
als ze denkt aan dit bezoek.
Met een blijmoedig…
Verloren droom.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 296 Gedachten zweven zachtjes mee
op golven van de wind.
Woorden die werden gesproken
reizen door de tijd.
Waarin ik de wind hoor huilen
om een verloren droom.
Woorden die nooit de weg naar
jouw hart hebben gevonden.…
Het gaat zoals het gaat
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 765 hij heeft kind noch kraai
wel twee kanariepieten
twee bunder land
en twee kolenschoppen
van handen
samengevouwen
twee brieven van zijn vrouw
een haarlok en twee ringen
in een laatje bewaard
tja, zo gaan die dingen…
Lijf, het huis van geest
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 We nemen dingen zoals ze komen
Na het aanpassen is er slaap
Kille nachten, zwarte dromen
Het onderbewuste opgeraapt.
Onder de schaduw van de vleugels
In de schemer van de nacht
Losjes voeren van de teugels
Kost me ineens alle kracht.
Neem de wind in alle zeilen
Zodat het leven vooruit gaat
Probeer imago op te vijlen
Het leven gaat zoals…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 193 Geritsel van de avondkrant
ik zeg iets
maar ik zeg het in de ruimte
Het tikken van de klok
weerkaatst van wand tot wand
en pas veel later zeg je:
'Zei je iets?'
Er is niets.…
Langs de zijlijn
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 161 Als ik verlies wat ik opbouw
En afbreek wat ik aanwin
Voel ik mij slechts een toeschouwer
Van al dat wat ik bemin
Geen handen die mij betrekken
Slecht mijn ogen die worden geraakt
Mijn invloed niet zichtbaar
Ik ben eenzaam en naakt…
Zelf-genoeg-zaam-heid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 228 Zelf is = ik
genoeg is = voldoende
zaam = is tesamen
en heid = is de man,
met een T
Maar zelfgenoegzaamheid is
eenzaamheid,
zo groot als de wereldbol!…
Vergezicht
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 337 Tijd is jouw stem, die een deken legt
van woorden, zinnen en betekenis
Wij ontmoeten, gaan uit elkaar
twee trams in de nacht passeren
Waar ben jij dat ik slechts kan reiken
mijn hand tast naar een herinnering
Jij met een dunne sluier om je heen
geeft licht als een vale, verre maan…
Volte
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 238 Soms voel ik zó veel leegte,
dat het bijna als vol voelt...
En in de volheid van mijn leegte
voel ik me licht
heb ik liefde voor iedereen
en voel ik me verbonden
en is ieder ook écht één.…