Netgedichten

netgedicht (nr. 52.392):

Tot aan de goot

zij stonden langs de weg
dicht op elkaar
schreeuwden moord
en brand in rood
het waren er een hoop

waar groen in gras
afwachtend was
gaven zij met steel
en bloem zich bloot
tot aan de goot

door roet en gas
zijn zij snel
in elkaar geklapt
het waren rozen die
wij niet wilden gedogen