1.415 resultaten.
schaatsrequiem
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 735 Vanmiddag bij Monnickendam geschaatst,
was echt goed staalhard ijs.
Heb tien rondjes gedaan,
plus even een matige erwtensoep tussendoor,
maar was vooral ook mooi :
die Gouwzee, die sneeuw, dat dorp
en een laagstaande heldere zon
die gaandeweg steeds verder weg zonk
in nevel.
Moest je af en toe wel even stilstaan
om dat…
Dag...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 1.020 Ik ga je missen met je mooie ogen
stralend als altijd om mij heen.
Je lieve gezicht dichtbij mij
Ik ga je zo missen
nog meer dan jij mij.…
De vogels fluiten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 952 Behoedzaam volgen mijn vingers
het spoor van leven op zijn gezicht.
Laat mijn vinger één moment
rusten op zijn gesloten mond.
Tracht zijn eenzame handen
te warmen met de mijne.
De stilte vult zich met flarden verleden.
Een vroege fietstocht over paarse hei, wij
oogsten zwijgend uit zwarte grond,
handen vol paarse bessen.
Aanmoedigen langs…
Ad mortem festinamus
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 969 Verdien de stilte, die als de nacht
- als een zwart zijden mantel -
schrijdend en schreiend over het eigen graf
neerstrijkt
De doden hebben ogen in lichtjaren
met de halo van een hangende hemel
in een zwevende hel
Verjaag er ongenode gasten
die de einder zoeken
en daar hun polsen leegschudden
verveeld de kelk des doods half leeg…
Het was haar niet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 665 Ik zag vandaag mijn moeder op straat lopen
Maar het was haar niet
Ik wou haar achterna lopen
Maar ik deed het niet
Toch voelde het alsof ik een kans misliep
Om nog eens met haar te kunnen praten
Om te zeggen hoeveel ik van haar hou
En dat ik haar zo mis
En dat ik wou
Dat ik nog eens met haar kon praten
Maar ik weet dat zij er niet meer is…
Kleine meid*
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 3.657 Met Kerstmis zou ze weer zijn thuisgekomen,
mijn kleine meid met haar goudblonde haren
waar ik zovele nachten naar kon staren
en in haar ban begeesterd van kon dromen.
Soms kan het mijn vrienden wel zorgen baren
als ik hun weer foto’s van haar wil tonen,
“want daarin”, zeggen ze, “kun je niet wonen,
wees er eens klaar mee na zovele jaren!”.…
Levend einde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.069 Voorzichtig navigerend in donker
gevaar loert om de hoek zonder lamp
licht dooft in levenloze ogen
blikken werpen op hopeloze toekomst
beelden vervagen van vroegere levens
ervaring was toen alles uit broodnood
zakelijk wordt de lijkzak gesloten.…
Rouwboeket
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.042 Midden in het heideveld
rust jouw as geborgen
in een blauwe urn
met opschrift:
omdat jij bijzonder was
dat is ook zo en elke dag
mis ik je nog maar toch
bezoek ik je niet vaak
ik vind er niets
geen ogen die ondeugend glimmen
geen hand die even in de mijne knijpt
geen lijf waar ik mijn armen om kan sluiten
enkel maar een urn
met…
In de greep van de Hades
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 866 Gitzwart draagt het kalend land
de kille, aardse graven
Geërodeerde tekens
trekken sporen in het oog
Het zweemt naar oude stilte
De Dood hangt er verborgen
Nu nevels niet meer slierten
om Hades’ koude bruid
Zij hoort slecht nog het janken
het spoken van de wind
ondanks de vele zielen
die zij opmerkzaam is
Die wereld kent…
Meer dan herinnering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 1.035 je schaduwen vervagen
door het heldere licht
dat anderen aandragen
je lieve lach
krijgt zonder zorg en pijn
weer warmte en kracht
ogen lichten op en stralen
als de mams uit vroeger dagen
in aanpakken zonder dralen
jij bent meer dan herinnering
leeft weer op tussen ons in
samen verder gaan in een nieuw bestaan…
't meske
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 675 Het zandpad langs de akker
krek twee bunder
Gert, de oudste, niet de
slimste van de drie broers
ging die middag maaien
Ik, stadsjongen, mocht mee
op de zijplaats van de tractor
gebogen staal, rood geverfd
met ronde gaten
ruikend naar ijzer
Heen en weer, over het land
strook na strook
steeds keek ik naar het huis
dan weer naar de andere…
Allerlevenden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 653 De dood heeft tijd genoeg
om alle levenden te verzwelgen,
begin en eind van elkaar te verlossen,
om weer te laten zijn wat nooit was,
zonder heugenis of ochtendgloren.
De dood stelt geen vragen,
maakt antwoorden zinloos
en bezit tot niets,
laat kinderen om ouders huilen
zonder wie zij niet zouden zijn,
laat ouders lijden die zonder kinderen…
rustplaats
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 690 rustplaats
grijze schaduwen
in langzame stilte
geen blad dat ruist
zelfs de lente
heeft haar jonge stem verloren
bloemen vlijen
zich in omgang neer
het restend hart
laat zich dragen…
In mijn dood
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 616 als ik dadelijk
anders mag zijn
zal je dan vast
in gedachten blijven?
koester je mijn ziel
bekwaam en liefdevol
beleef, bemin, besta
verbeter je mij nooit?
dan is daar de dag
waarin de rest donker
zal zijn en men zal buigen
in het lot dat ons tekent?
ooit…
Sta niet aan mijn graf in smart
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 658 ADAMANT - GRAFSCHRIFT
Sta niet aan mijn graf in smart;
daar is mijn ziel niet, noch mijn hart.
Ik ben de waaiende winden,
de kwartsglans in sneeuw te vinden,
de herfstregens zo zacht als wijn,
op het rijpe graan de zonneschijn.
In de morgenrust bij jouw ontwaken
ben ik wat je weet te raken
in stille vogelvluchtspiralen;
‘s nachts ben ik…
Ontmoeting
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 1.060 ik schrok toen ik hem zag, wat was hij mager
in holle ogen zag ik reeds de dood
maar toch die rechte rug, hij hield zich groot
bleef blijkbaar strijden tegen zijn belager
van welke wrede kiemen was hij drager
hier stond een arme ziel in stervensnood
wie schonk hem aandacht, bracht genadebrood
hij liet geen traan, was kennelijk geen klager…
as
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 535 as van de vulkaan
as van Kees
dezelfde materie
behalve de maan…
overlijden
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 968 dood kronkelt dagen
tot een langgerekt rouwlint
vol herinnering…
Ogen dicht
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 661 Het liefst doet hij
Zijn ogen dicht
Zij is er niet meer
De pijn is er zodra hij
Zijn ogen opent
Dat wil hij niet meer
Het liefst doet hij
Zijn ogen dicht
Dan is zij dichterbij…
regenboog
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 787 deze morgen de regenboog
Kees, dacht ik
de regenboog een teken
dat je ergens bent
terwijl enkel je as
nog is, misschien
al weet ik geeneens waar
met een vuurpijl zei je
een vuurpijl
naar de regenboog dus…