1072 resultaten.
PASSIE
gedicht
2.0 met 17 stemmen 14.772 ik zoek een wijnkelk of een roemer
of zo'n beker uit de mis
met een inscriptie en een edelsteen
beladen met betekenis
ik zoek een huis met zware balken
met van die fakkels aan de muur
een langgerekte houten tafel
waarin gekerfd staat ieder uur
tekens van aanwezigheid
illusies van gedachtenis…
Abondantie
gedicht
3.0 met 6 stemmen 1.443 ik was verward, de wijzers van de klok
vertraagden, waren niet vooruit te branden
ze stonden stil en ik stond voor het blok
toen niemand acht sloeg op mijn offerande
ik wilde vuur ontsteken met mijn stok
geen vonk sloeg over, elke poging strandde
tot onverwachts het rookgordijn optrok
en ik, uit as herrezen, me vermande
je overbrugde afstand…
Oriëntatie
gedicht
3.0 met 3 stemmen 2.658 bewust ontweek ik de gebaande wegen
het spoor van hen die me zijn voorgegaan
en toen kwam ik bij deze afgrond aan
ik deinsde terug en trok verschrikt mijn degen
over het dal had eens een brug gelegen
ik wachtte tot de sterren en de maan
me richting gaven, maar ik moest voortaan
langs zelfgeknoopte touwen voortbewegen
ik hakte takken…
CONVICTIE
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 652 ik schrijf m'n eigen regels naar de letter
boetseer een heilig, openbaar gedicht
nee, eer mij niet, ik doe alleen mijn plicht
afvalligen behandel ik als ketter
ik overweeg slechts zaken van gewicht
mijn omvang groeit, ik ben een binnenvetter
de spanning tap ik af als gele etter
ik druk me uit in Duisternis en Licht
dan keert het om, weerkaatst…
SINT CRISPIANUS
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.501 onder de doden zocht ik hen van naam
die op het veld hun eind' hadden gevonden
ik stapte over lijken, zag hun wonden
ze lagen daar, in plassen bloed, tesaam
ik moest de moeders troosten die hun kraam-
bedden vergeefs bestegen, kindermonden
de borst gegeven hadden, ze bestonden
niet meer, de boodschap was onaangenaam
ze gaven lijf en leden…
ABONDANTIE
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.364 ik was verward, de wijzers van de klok
vertraagden, waren niet vooruit te branden
ze stonden stil en ik stond voor het blok
toen niemand acht sloeg op mijn offerande
ik wilde vuur ontsteken met m'n stok
geen vonk sprong over, elke poging strandde
tot onverwachts het rookgordijn optrok
en ik, uit as herrezen, me vermande
je overbrugde afstand…
SURSEANCE
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 946 In het begin had 't nog wat geleken,
een leven vóór me, het was eindeloos.
Ik pakte alles uit Pandora's doos.
Het is half om, mijn kansen zijn verkeken.
De goedbedoelde leefregels en preken,
die maanden dat ik rechte paden koos,
verwondden me als doornen van een roos.
Mijn handen bloeden, aderen ontsteken.
Het lichaam is zo kwetsbaar,…
INCOGNITO
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 1.110 mijn ogen, neus en mond zijn uitgewist
wie naar mij kijkt, staart in een leeg ovaal
een atlas op een onbekende schaal
de aarde hult zich in een dichte mist
het rookgordijn van een illusionist
die speelt met vuur en zaagt met roestvrij staal
en kan verdwijnen voor een volle zaal
op een manier waar het publiek naar gist
ik tover telkens als…
ALARM
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 758 Straks blijkt uit grondig Zwitsers onderzoek,
dat we de volksgezondheid zwaar belasten
door straling in de lucht van nieuwe masten;
mobieltjes zijn geen zegen, maar een vloek.
Als het ècht kwaad kan, die UMTS,
dan krijg ik vast bericht op mijn 06.
------------------------------
...het plaatsen van nieuwe UMTS-masten stuit
op steeds meer…
DANSE MACABRE
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 582 beneden de begane grond en onder
een deken waarop tekens zijn gezet,
die allen kennis geven van belet,
liggen de doden, zwanger van een wonder
ze rusten zij aan zij in het vooronder
aanvankelijk bood menigeen verzet
maar nu houdt iedereen gelijke tred
de optimist ligt naast de hypochonder
als ik mijn stappen op het grindpad zet,
knarst…
TROMPE L'OEUIL
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 548 ik was een visser in een ander leven
en wierp mijn aas uit in het koele meer
of nee, een veerman en voer heen en weer
van oost naar west, was eindeloos omgeven
door bergen die als hooggeëerd publiek
op spiegelingen staarden van het water
hun hoofd op hol gebracht door zacht geklater
dat tegelijk applaus was en muziek
de vakjes blauw verschoten…
HILARITEIT
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 634 zo nu en dan ontbloten we de tanden
uit angst, om wat als grapje wordt gezegd
en ook al zijn de meeste moppen slecht
we klappen, wringen zweet uit onze handen
gelach in overvloed, het wil ons knechten
het snoert de mond, op onze lippen brandt
een woord dat verder voert, tot op de rand
waar je moet kiezen tussen vluchten, vechten
de conversatie…
RONDEAU DOMICILIAIRE
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 629 het huis waarin ik woon wordt afgebroken
de gevel is niet meer om aan te zien
het wemelt er op zolder van de spoken
het huis waarin ik woon wordt afgebroken
ik vraag me af waaraan ik dit verdien
zie op tegen het ongemak van dien
het huis waarin ik woon wordt afgebroken
de gevel is niet meer om aan te zien
ze gunnen me nog even tijd misschien…
RANGSCHIKKING
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 490 de woorden figureren in de zinnen
de hoofdrol wordt hun immers nooit gegund
ze mogen slechts invallen voor een stunt
en liggen dan in stukken op het linnen
de juffrouw had het al op hen gemunt
ze leerde ons de woorden overwinnen:
"met schrijven moet je bij 't begin beginnen,
we zetten achter elke zin een punt"
ze komen los van het papier…
GEOMETRIE
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 891 de spinnen leiden draden om de tuin
omspannen takken om de kost te winnen
ze hopen dat ze daarmee garen spinnen
ik buig beleefd, voel spinsels op m'n kruin
met één gebaar ligt al hun werk in puin
en daarna kunnen ze opnieuw beginnen
ze weven onvermoeibaar ragfijn linnen
en blijven zoeken naar een klein fortuin
ik zie ze roerloos in het centrum…
INDISCHE NACHTEN (2)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.377 als schaduwen achter een wit decor
verschijnen zwijgzaam ranke ambachtslieden
de wayangs die ons hun geheim verrieden
zij geven gul de kunde aan ons door
ze volgen nederig het oude spoor
en laten eeuwen door hun handen vlieden
aanvaarden wat het leven heeft te bieden
want niets wordt gewonnen, niets gaat teloor
ze voelen vormen, scheppen…
CRI DU COEUR
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 621 de zwarte tanden ratelden, de bus
slikte de boodschap als gedane zaken
bestempeld en bestemd, het zou haar smaken
de brief was klaar, bezegeld met een kus
de woorden had ik uitgeperst als pus
ik wist niet dat het kant noch wal zou raken
want niemand hielp over mijzelf te waken
ik liep maar rond, gevangen in een lus
van binnen huisden vuurspuwende…
CIRCULATIE
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 784 de mensen lopen 's avonds naar hun huizen
omdat het buiten regent dat het giet
ze weten dat een woning warmte biedt
door water stromend door verwarmingsbuizen
en binnen horen ze het ijle suizen
van wind, die je wel hoort, maar nergens ziet
dankzij de bomen zingt zij zacht haar lied
verwaait de wolken stof over plavuizen
dan fluit er iemand…
INDISCHE NACHTEN (1)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.682 we zaten 's avonds aan de Javazee
en aten krab, de warmte daalde neer
de dag had geen ontstoken ogen meer
en luchten geurden kleurrijk, macramé
de rijstdamp van dat openlucht diner
besloeg ons venster op de maan, die keer
bedekte zij de sikkels van het zeer
dat om mijn hals hing als een scarabee
dit land, het was van mij, ik was getrouwd…
LEVENSWEG
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.778 Wat is de reden dat we moeten sterven?
Nog even en het is niet meer een must.
De mens, zich daar terdege van bewust,
wil hier en nu oneindigheid verwerven.
Ons lichaam hoeft niet langer te bederven.
De biomedicus, die verontrust
genezing zoekt en zijn geweten sust,
manipuleert tot diep in onze nerven.
Maar als de tijd niet meer je voorhoofd…
WEDERKEER
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 685 de bladeren die voor me op het pad
gevallen zijn, schop ik omhoog, ze wijken,
beleven zo hun tweede herfst en lijken
niet in de verste verte op het blad
dat fris ontlook, waardoor je vorst vergat
en de bekleding was van stoere eiken
die jaarlijks hoger naar de hemel reiken
totdat de tijd hen velt, der dagen zat
ze maken wentelingen als een…
TERRA PROMESSA
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 718 ik pel de jaren af als uienrokken
en vang de tranen op in een karaf
ik heb het land zien liggen, maar was laf
bevreesd voor reuzen bleef ik held op sokken
de druiventrossen hingen aan de stokken
maar niemand die me iets te drinken gaf
ik sloeg op rotsen met mijn herdersstaf
en leste mijn dorst met gulzige slokken
maar onbevredigd ben ik…
BACCHANAAL
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 1.401 ik had ze niet eens uitgenodigd
maar iedere avond werd ik weer bezocht
hun vocht danste wild in de glazen
ze lazen de kaarten, op winnende hand
ze bleven tot diep in de nacht
en lieten me achter, berooid en verslagen…
LOVEGAME
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 2.314 Een gehuwde speelster uit Heerde,
die haar tennisleraar begeerde,
sloeg elke bal uit
en kreunde zeer luid,
toen zij van hem overspel leerde.…
EREDOCTORAAT
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 441 Het carnaval schrijft ons al jaren voor,
dat je eens niet je vorsten eren moet,
maar dorstigen van koninklijken bloed'.
In dronkenschap breng je die dagen door.
Dat Nederland thans uit dit vaatje tapt,
is Leidens aandacht kennelijk ontsnapt.
--------------------------------------------------
Toelichting: de universiteit van Leiden kent Koningin…
HOOFDCOACH OVERBODIG?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 437 Mentale begeleiding was een gril.
De redenen voor Erik Reeps vertrek,
zijn ook toepasbaar op Van Bastens plek
en voor het voetbal maakt het geen verschil.
Zou soms de Bond eens willen kijken dan,
of het misschien ook zonder bondscoach kan?
------------------------------------------------------
Toelichting: De mental coach van het Nederlands…
RULE BRITANNIA
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 489 Prins Charles hertrouwt met een gescheiden vrouw,
een teken van een soepeler regime.
In het verleden was het nog een crime,
toen oudoom Edward Bessie huwen zou.
Maar mijn betrokkenheid was veel intenser,
toen Charles ging trouwen met Diana Spencer.…
DE ARK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 425 Een wetenschapper toonde koeltjes aan,
dat door de groei van CO2-uitstoot,
al binnen dertig jaar zo is begroot,
meer dan de helft van Holland blank zal staan.
Het hout ligt in mijn tuin, de buurman lacht.
Ik weet wat Noach moet hebben gedacht.…
INSTALLATIE
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 1.306 we hadden niets meer te verhullen
het vuur ontstak door lichaamstaal
wanden weken, leegte liet zich vullen
kwartsext-akkoorden op ons manuaal
de warmte was omhoog geschoten
waarden ontstegen elke schaal
circuit was even niet gesloten
een zucht ontluchtte integraal
de vlam ging uit
was onbewaakt
nu mis ik de hitte van je huid
en warm…
TRANSPARANTIE
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 837 ons evenbeeld in kwartskristal ontvangen
een gave, ongeschonden schedelsoort
gestolde goden staren onverstoord
op ware grootte van ons hartsverlangen
hun licht verandert, danst op dunne koorden
verheven boven temporeel belang
die zijn verweven met de oude hang
naar de oorspronkelijke sleutelwoorden
ze barsten uit in prachtige gezangen…