1568 resultaten.
Mijn linkerhand
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 441 Afgedwaald
in deze wereld
denk ik aan
een ander land,
luisterend naar
mijn ademhaling
strompel ik net
tot aan de rand.
Woorden rekken zich
door mijn ribben heen,
zinnen buigen zich
over mijn romp,
bewegend
naar de overkant,
liggen gedichten
reeds te wachten,
onbeweeglijk in
mijn mond.
mijn hoofd wacht enkel
nog op mijn…
Witgekleurde letters
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 635 Een lege doos vol holle woorden
waarin het heel zachtjes huilt
om al de zwarte letters
van jaren verdriet
Levenslange verhalen
in herinnering gezocht
langs hollende paden
van droeve dagen
Zo afhankelijk van de muur
die werd opgebouwd
door al het zwijgen
van jaren pijn
Een lege doos vol diepgeborgen tranen
waarin de hoop mij heel…
Terras
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 424 scheef septembert de dame
- Blanche genaamd -
een grijs, wollen hoedje
de zon en mijn hallo voorbij
zet ze zich met brede heupen
naast de wolken
de bloemen op haar boezem
omhelzen mijn wangen en
de schoot van de buurman
ze vangt de middag
op hangende lippen en
suikert haar koffie met
verzonnen verhalen
klokgelui vouwt…
wanneer bloemen geuren in de nacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 372 wanneer ik aan jou denk
dan wordt langzaam alles zachter
de muren
de stoel waarop ik zit
de houten tafel
het lijkt alsof ze mee wiegt
met mijn gedachten
de vaas met een enkele bloem
glimlacht naar me
alsof ze weet
dat ik de blaadjes zou willen
afplukken
één voor één
ze hoort het me zeggen
hij houdt van me
hij houdt niet van…
een beeld, nog dichterbij
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 301 ik zou een vers willen schrijven
over de ochtend, het ruisend geluid
van winterkoude waarin mijn hart hangt
misschien is het de eenzaamheid
die in wezen niet verandert of de minnaar
uit mijn dromen en ik van mezelve genoeg
ik volg de banen, de wolken dieper,
over het bleek, getralied gras
dat als een bevroren pijn in de tijd ligt
dit…
zonder haast
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.007 je kus
is een zon
een zonnebloem
in het licht ontluikend
middaguur
een beetje afscheid
van je blik, verrassend weer
ik zing
het gedicht dat je streelde
mijn borsten iets
mooier
lieflijk langzaam
van vinger tot duim…
Schrijven
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 458 Wanneer woorden vertellen
Schrijven is een beetje praten
Praten tegen jezelf en een ander
Soms een boeiend gesprek
Soms een eenzame plek
Schrijven is een heleboel voelen
Gevoelens over jezelf en een ander
Soms het veroveren van een lentelach
Soms het overleven van een winterdag
Lezen is een vertalen
Van gevoelens en gesprekken,
Soms…
Gekluisterd
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 522 De dood heeft me gestreeld,
ongeboren mijn roze huid beroerd,
verradend in mijn adem gezocht
naar een verleidelijk bederven.
In het vruchtwater van mijn zuurstof,
rimpelloos in mijn longen,
spreidt zich een blauwe ijswolk uit
van een bevroren sterven.
Een pijnlijk wurgen, een ijskoud doodshemd
camoufleert mijn purpergevlekte huid,
donkere…
Serpent
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 361 Eenzaam in het gras
bijt ze in haar eigen staart,
venijn in de bek.…
In enkele seconden ...
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 638 Ik raak de jaren aan
van gisteren en vandaag
wanneer de dagen mijn
ziel en botten hebben gefnuikt.
Voor mijn ogen trekt
de leegte voorbij
wanneer het verleden
me nog steeds misbruikt.
Koud wordt mijn lichaam
in deze enkele seconden
wanneer ik vertwijfeld
in deze schemerzone duik.
Angst vreet aan mijn ribben
tot de nacht slechts een…
Om ons heen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 748 woorden vluchten
verdwijnen
een kus in de wind
zo ook mijn dag
jou
voor het laatst bemind
ik wil spreken
over liefde
maar
nee, denk ik
ik zwijg
leugens willen niets
achtergebleven
kijkt
de nacht naar buiten
doorzichtig
net aan de rand
van de dood
vertwijfeld zwaai ik
naar je lippen
woorden vallen
niet meer
rood
je schaamt…
Rendez-vous
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 368 heen en weer
aan mijn raam voorbij
voorover gebogen
armen op de rug
misschien morgen, mompelt hij
met een oude hand
en versmalt langzaam de stilte
wanneer hij me te vroeg
verontschuldigend aankijkt
hij klimt weer verder
daalt op en af
breekt de wijzers
van een vermoeide dag
misschien morgen, mompelt hij
en steekt de tijd
terug…
vol is de maan
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 375 de maan is weer
weggegaan nu
jij de stilte leeg
naast het janken
van de hond legt
ik draag het gehuil
uit armoede
omdat mijn handen
en ogen moe zijn
en ik geen andere
slaap kan vinden voor
deze besmette dood
doortrokken in de grond
zinkt het braaksel
naar zilte nachten
zelfs de hond ligt
aan mijn voeten
overdag…
tot in de oneindigheid
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 751 hij, de gekroonde
de erfgenaam van tristesse
schrijft met letters langs het licht
als eeuwen nog moeten ademen in toekomst
onbegrensd als zeewind
waait zijn poëzie doorheen zijn brandend bloed
tussen duinen en het dwalen, druppels
en rozen, geknield
in een keel vol tranen
waar hij de liefde verheft in schoonheid
tot in de plooien…
Op blote voeten
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 325 laat mij in je slapen
vannacht
waar ik in je adem rust
en me geef
waar ik geen antwoord weeg
op witte muren of letters
verzameld in de lucht
wil je in me wonen
morgen
waar je innige stilte spreekt
met geen enkel onbeduidend woord
of zinnen over Liefde
zelfs niet over een zuivere dood
mag ik zijn
vederlicht
voltooien wat nooit…
k versus k.6
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 256 avondronde
de dokter komt
hij glimlacht
en vlindert met zijn hand
over haar brandende huid
zij knikt, uitgeput,
uitgedund door woorden
die achtergebleven zijn
zij zwijgen samen
een dialoog
net zolang totdat zij
nog een paar keer wakker
schrikt…
Rode keel
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 348 geëtste lijnen
vervagen in
loodgrijze randen
van verloren tekens
die scherp snijden
in een voortgezette
levensschaduw
uit ogen
schreeuwt de angst
om het maagdelijk zaad
dat zonder een later
zich uitspreidt over lippen
van verloren strijd
waar schaamte loopt
langs het kwaad
van onuitwisbaar lijden…
het laatste gedicht
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 626 waarom zou ik nog
naar woorden zoeken in
deze kapotte woning
mijn letters dragen
anonieme gezichten, liefst
ver weg
analfabete minnaars
die uit mijn mond vluchten
en het glazen trapportaal
vermijden
bewegingsloze
decoratie, mijn spiegelbeeld
waarnaar honden blaffen
waarom zou ik nog
wind is wind en bomen
praten niet…
Leugens
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.357 Leugens vinden geen rust,
tranen worden gesmoord
Moede ogen en dode woorden
sterven duizendmaal
tussen sussende stiltes
Mijn ziel is al gestorven,
leeg is mijn lichaam,
kleuren worden uit mijn stem gestolen
Zuurstof wordt uit mijn adem geperst,
ik stik in een onbedaarlijk huilen,
ik sterf duizenden dagen
Er is geen waarheid,
alleen…
Sterrenhemel
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 337 duizenden lichtjes
sterren stralen in ogen
een hemels geluk…
ijspegel
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 272 gestorven tranen
van ontdooide verlangens
bevriezen langzaam…
Ruïne
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 214 Weerstand gebroken
Verpulverd door de eeuwen
Herinneringen…
Jij bent de weg
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 659 Achter alle broze woorden
herken je de letters van jezelf.
het zwijgen weegt zo zwaar,
maar toch heb je elke zin bewaard.
Jouw handen zijn zo moe,
ze omklemmen ieder gemis,
je bent in je tranen gestorven,
in de kilte van je betekenis.
Jouw lijden draagt de stilte mee
de strijd wordt zo doorzichtig ,
geen glimlach verzacht de pijn,
niets…
Wolkenland
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 942 In wolkenland valt
er heel wat te beleven,
Je voelt je er werkelijk
heel verheven
Je kan glimlachen
op een regenboog,
Dansen met dauwdruppels,
hemelhoog
Drijven op blauwe kristallen
door waterdamp omgeven,
Op zilveren luchtbellen
sierlijke nevelkleden weven
Vliegen op de vleugels
van de horizon,
Van de vrijheid genieten
zoals…
Verzonken land
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.097 over de laagte van het veld
glijden mijn vingers naar
een schaduw wanneer
mijn handen traag bewegen
ik schrijf wolken leeg
in het ondergelopen veen
waar afgestorven bomen
het landschap verlaten
langs oude baggerputten
en het smal begroeide spoor
verstomt de avondwind
op het dorre blad papier
steeds dieper schreeuwt
een vogel in…
Ik ben in jou
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 586 ik dicht jou
alle manen
van de melkweg toe
mijn hart lokt
sterren naar boven
nu ik me herinner
waar ik jou voor het eerst
heb aangeraakt
waar ik zei
ik zie je graag
jij dicht me
alle woorden
van poëten toe
in diepe zuchten
van dromerij
nu jij me draagt
op het lichte tij
van heden en verleden
waar jij zegt
ik zie je…
Een gesprek
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 318 het werd donker
toen ik fluisterde
naar de goden
- bent u de dood -
ze hielden hun adem in
er gebeurde niets
mijn stem brak
en ik stamelde
tegen de Noordster
- bent u het licht -
met neerhalende zeilen
gleed zij langs de dagen
die voorbij waren gegaan
ik voerde dan een gesprek
met verleden en met heden
met vogels en met…
een stenen afdronk
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 464 rondom me
waait stof niet op
jij wel
je snijdt
de dag uit mijn mond
en daarna een koude avond
zing maar ijzig, rechts
met het ritme
links
’s nachts, twaalf uur
slaap ik in
er wordt gedanst
op het spoor van asfalt
jij wel…
na zonsondergang
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 465 zonder optillen staar ik
naar de stilte van mijn wieg
en beweeg
binnenin
wat komt
is al zo vaak gebeurd en herhaalt
zichzelf in lichaamsvormen
ik roep woorden op tot ruimte
houd ze in mijn handpalm vast
en dood, soms traag,
soms bliksemsnel,
het kind
dat ik in de tijd nooit heb
bemind…
gedicht voor een onbekende
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 448 de nacht is maan en leeggeschreven stilte
en een halve kop koude koffie en een raam
en een man zonder naam die voorbijloopt
misschien naar een vreemd land of
de volgende bladzijde waarop nog
geen einde geschreven staat
ga je weg, man, of zal ik zachter blijven
en dit papier achterlaten zodat ik je raak
in je eenzaamheid alsof je onverwacht…