biografie: Aad van der Klaauw
Bibliothecaris is mijn beroep ,ik woon in Staphorst en heb 28 jaar gewerkt in de bibliotheek van Staphorst. Nog steeds ben ik werkzaam in de bibliotheekbranche. Een aantal gedichten heb ik vertaald in het Engels. Bij de internationale gedichtensite http://allpoetry.com/ heb ik een account onder de naam Aklasta. Ik wil graag dingen meegeven schrijf vanuit mijn gevoel.
Zie voor meer informatie mijn website
www.aadvanderklaauw.nl
Inzendingen van deze schrijver
5 resultaten.Er woedt een oorlog in Europa.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 
102 Lang geleden,
waaiden er zwarte wolken boven Europa.
Ze waaien weer
van oost naar west.
Oorlog in kinderen.
Oorlog in hoofden.
Mannen gescheiden van vrouwen.
Dochtertjes huilend bij vaders
die weggaan,
misschien nooit meer terugkomen.
Radeloze moeders op de vlucht....
Het licht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 113 Het licht, het licht lijkt
zachter te schijnen.
Zachter, zou vriendelijker kunnen zijn.
Maar minder warm,
buiten tenminste.
Zou de zon ..
even rust willen nemen?
Trekvogels vliegen ‘s nachts over blote bomen en pas gevallen bladeren,
willekeurig verspreid over het koude gras.
En...
De dag van de onmisbaren
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 261 Handen aan een bed
Handen aan een container.
Handen aan een schoolbord.
De handen gaan steeds weer uit de mouwen.
Voor ons.
Tijdens Corona was er geen veilige plek
We zien niet altijd wat ze doen.
Maar ze doen zoveel,
en ontvangen zo weinig.
Ondergewaardeerd.
Onmisbaar toch vaak...
Zeeuws-Vlaanderen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 Dit uitgestrekte land,
van Cadzand tot aan Hulst,
grenzend aan de Westerschelde,
schuurt tegen het Vlaamse land aan,
lijkt amper Zeeland te zijn.
Of toch?
Water, stranden, duinen uitgestrekte polders en kreken zijn hier ook.
Alleen de zee slaat haar armen niet volledig om haar heen....
Broze aarde
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 87 Ach aarde wat ben je mooi.
Jij voedster, jij gastvrouw
ligt aan onze voeten.
Eens geschapen, nu gelouterd.
Eeuwen, eeuwen, eeuwenlang wordt jij al geslagen, getart, verwond.
Maar ...
Broos is de boosheid
Keihard is de ontkenning van de pijn die wij als gasten keer op keer veroorzaken....
