"In welke houding voel jij je senang?" vroeg zij me, mijn levenskunstenlerares van haar krijg ik al bijna zeven jaar les in 't perfectioneren van de muzegang "Het leven als kunstwerk? Mijn hemel, poëet daar vraag je me wat dat zoek ik nog uit Homerus en Sappho en Orfeus z'n luit in netgedicht, snelsonnet of hartenkreet?…

Zij zoekt mij steeds op om met me te praten, want -- ik ken haar leven.…

Neem nou gewoon aan dat Hij bestaat. Al een onafzienbaar poosje... Hij zorgt dat, nu Jij bestaat, je luidkeels roept: 'Grandioos voor elkaar gemaakt!' Ontegenzeglijk is jou geopenbaard wat je met je leven moet uitleggen. 'Tegendraadse inzichten' zou Bileam zeggen.…

de kleine lieve zachte dekentjes in donskleur al warmend zij hebben onze coronadagen met hun intiemheid gekoesterd juist daar waar tocht het heeft gewonnen van isolatiedwang waait kou de bloemen al vriezend van het behang het wit van winters helderheid met franjes dagelijks leven siert het landschap met zijn gekleurde aanwezigheid…

woorden, zinnen alinea's aaneengeregen een tekst wordt geboren het resultaat herzien schaven en schaven tekst verplaatsen synoniem gebruiken variatie spelen met taal kunst of kunde? een persoonlijke belevenis eigen interpretaties wat vertelt het ons? eerder raakt het ons? taal is voelbaar niet slechts geschreven of gesproken…

hoofd nek schouders, ook zij hunkeren naar rust, derhalve zijn mijn mat gekleurde gedachten als glazen zo breekbaar dat mijn twijfel zich heeft bekeerd tot een leugenachtige berusting botox, benzo’s, fysio balsem, kou, warmte, liefde, acceptatie, baclofen, levopa, allen werden geopperd doch het galopperen van het hoofd negeert stoïcijns…

Dank voor uw aandacht beste luisteraars had u iets willen vragen nog misschien wees snel dan, 'k heb nog een minuut of tien als ik m'n pil niet slik zeg ik iets raars... ...door cybercrime verkregen infiltratie van het beroepsgeheim communicatie gehackte data van het klantdossier op straat houdt open huis uw digi-d verkeershinder- en…

Hey, maat, ik heb de koffie klaar Het licht schuift blauwe luchten open Een heli, hoor de motor maar Word wakker joh, lukt het te lopen? Word wakker, vriend, en stop die gein Verdikkeme sla op je ogen Alsof is leuk maar niet echt fijn Zij zullen dit niet lang gedogen Ontwaak mijn vriend we moeten gaan Van niet schudden de knappe koppen…

Bedankt voor je glimlach, Bedankt dat jij er was. Die kleine aanraking op mijn schouder, Die spontane, blije lach. Even vergat ik zorgen, Voelde ik verbondenheid, Kon mijn hart weer helen, Kreeg mijn hoofd weer ademtijd. Dus gewoon bedankt Omdat jij simpelweg jij bent Om bij jou me goed te kunnen voelen En dat je mij ok vindt zoals je…

Herfst in Hamburg kille stenen en koude gezichten in een warre wilde wind zwarte snelle jassen bruisende bladeren vliegend op de vlucht striemend snijdt gure regen & goude golven dansen met stille, zilte mist…

een vrouw stapte in het schilderij aan de muur blootsvoets verdween ze als sneeuw voor de zon in het verlaten landschap haar rode hoge hakken een verloren paar bleef buiten het landschap staan niemand vroeg ernaar…

De sterke, steeds jeugdig blijvende vrouw wandelt vol lust en blijde gedachten, stapt flink voort, geniet soms van stil wachten, onder de hemel, zwaar grauw of helder blauw. Haar zwerfdrift, opgewekt door polderdauw, is doordrongen van verkenningskrachten, die bij verre tocht doen overnachten in berghut, speuren door kloven, diep en nauw.…

Mijn geest blijft hangen bij het woordje snaaien een werkwoord inderdaad infinitief zelfstandig ook nog ja definitief maar wat betekent het, anders dan graaien? Een greep op goed geluk, een tombola deed jij jouw hand per ongeluk expres net iets te veel naar links in plaats van rechts of denk je daar nou nooit een keer bij na Of is…

Het bezoek helpt haar graag met zoeken, maar wie vindt -- haar zoals ze was?…

Ik maak straks weer een tocht in andere tijden met mijn vergeten lieveling van toen wat kostte het een moeite voor ons beiden hem eerste te zien worden - kampioen zij wil dat wij langs ieder water rijden Ik zei mij best, maar niet voor dag en dauw dat heeft in 't holst der nacht geen enkele zin nooit zal het hier nog vriezen van de kou nooit…

Zelf iets bakken zonder poespas geen desem, geen gist puurder dan puur Een recept als leidraad van glutenvrije melen met een eigen touch smaak verzekerd Zeer kort houdbaar vrieslade heeft geduld ververst elk sneetje iedere dag opnieuw Ernaast liggen amandelen en vruchten gedroogd creëer ik warempel een eigen variant Vis voldoet…

de stukjes nacht die de dag ons gaf in verkorten hadden net een andere sfeer dan de avond die gewoonte gewijs begon met een verrassing zo had de afsluiting altijd iets in petto dat anderen niet wisten waar zij met een lach naar gisten nonchalant maar ozo nieuwsgierig het donker worden buiten en de verlichting binnen gaven…

Kat duwt zijn poot tegen de poort van de eenentwintigste eeuw geeft hem een dauw met een ijzeren klauw bloedsamples liggen op de vloer door elkaar vanachter prikkeldraad schreeuwt een neurochirurg wanhopig om meer van het paranoidgif van de schizoïd millennial man Onschuldigen worden met napalm verkracht door brandstapelvuur…

Dwars door dorre stoffige vlakte door een woestijn van gloeiend zand zoek ik naar verkoelende oase hopeloos bijna beroofd van verstand. Vind geen schaduw om te rusten slechts een fatamorgana aan 't verschiet spiegelbeeld van waan en zelfbedroog zelfs enig voedsel vind ik niet. Uiteindelijk valt mijn oog op rijke oase met palmbomen en spuitende…

onze tijd is nu voorbij ik werd weer ik jij werd weer jij toch blijven wij soms vertederd nog de tijd vergaan samen tot een van ons is uitgegaan…