inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over landschap

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 580):

Onze Ardennen

Vlieg met me mee
ontsnappen aan het alledaagse
de wereld wacht


Hoe uitnodigend het is om
te kijken met het hart naar een landschap
dat zich uitstrekt met lagen van zachte kleuren en texturen
Tijd lijkt ontzettend langzaam te gaan zowaar stil te staan in deze puurheid.

Heerlijk genieten met alle zin-
tuigen in een omgeving waar ik dwaal door
dalen en heuvels, meren en rivieren, rotsen en stenen maar
ook ongerepte plekjes om tot rust te komen, een idyllisch gelegen dorpje nabij.

Wanneer ook nog eens het licht
van de zon speelt met de verschillende ruimtes
waarbij er geen einde aan lijkt te komen terwijl hier en daar de
vrije geluiden te horen zijn van waar echo nog even weerklinkt in een open hemel.

Zo verbonden ben ik met de rijke
natuur van Ardennen die doorgaat met zichzelf te
ontwikkelen en ontplooien in harmonie en eenheid zodat men haar
bijzonder - en uniek portret van ongekende schoonheid blijft respecteren en waarderen.

... Geïnspireerd op deze prachtige film: youtu.be/w9uGeiTZz2A ...


Zie ook: https://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 1 september 2024


Geplaatst in de categorie: landschap

2.1 met 8 stemmen aantal keer bekeken 94

Er is 1 reactie op deze inzending:

Beau van Zweymeltael , 2 maand geleden
Ach, hoe zwijmelt en dartelt
de fladderende dagpauwoog, vurig brandend van hemels verlangen in haar tinten om neer te strijken over lieve heer zijn kostgangers, pelgrimerend naar de torens der kanunniken in het golvend landschap van asterix' nazaten, de kuifjes, de suskes, sidonia's en wiskes en hun machtige voorgangers in Spa en Dijon: de Bourgondische Nederlanders...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)