Tot de nacht

Ik spreek tot u, verheven nacht.
U bent zo duister! Kent u wel het licht?
Maar o, daar aan die verre hemel
Stralen sterren als pupillen in uw oog,
Hebben weet van al wat in u leeft.

Nog eenmaal bid ik u,
Openbaar uw schoonheid,
Toon uw verborgen schat.
Robijnen, purperen diamanten.
Vol van luister, stille pracht.
Zwijgen doen wij beiden.

De ochtend daagt in de verte al.
Wij moeten afscheid nemen nu.
Ik zal aan u denken,
Heel de dag,
En in de avondstond u wachten.
Dan opnieuw ontmoeten wij elkaar.
En zo elke nacht…

Nacht liefde kosmos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68