1281 resultaten.
Godenspijs
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
34 Ontsproten aan het speeksel
van Sleipnir, schuimbekkend,
ziedend langs de hemel razend
met de Wilde Jacht;
Geboren uit Velum Universale
aan de voet van Berk,
Den en Spar, staande
in een Heksenkring;
Bron van kennis en inzicht,
euforische roes, brug
tussen de werelden
van mensen, geesten en Goden;
Je extase brengende hoed
werd geëerd…
Voorbij het rif
netgedicht
4.0 met 34 stemmen
525 Dichtbij het onwerkelijke..
vaart een majestueus schip,
volkomen uit koers geraakt
bij het omzeilen van de Kaap
in ‘t allerijl verlaten nest
gaat het gekraai verloren,
serene rust aan de overkant
omgeven met zacht groen
soms zo wonderlijk levensecht
bevalt het water voorbeeldig
gedragen haar mooi evenbeeld
met zeilen hoog gehesen…
Dichotomie
gedicht
4.0 met 2 stemmen
2.415 Maar de nachtbleke dames spraken toch zo...
In de cafés waar ik mijn voorpoten lik
als ik weer eens ben overreden, daar
hurkt een monnik op de tafel,
zo eentje zonder convent en zonder convict.
Hij likt zijn wijsvinger nat, en slaat
aandachtig de dagen om. Groot gelijk.
Rondom ons zitten vrouwen, zwaar,
gebogen, door gebeden verstikt…
Al die dingen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
80 De geel-oranje bloemenzee
in jouw tuin
Je opknapbeurt boven,
de gordijnloze badkamer
Je schouders die aandacht
krijgen na zoveel gedaan
Ons praten op de bank
over een knuffel piemel
Hoe pluche kinderonschuld omhult
We uitkijken op vlinders
tussen de vlinderstruiken,
de vijver die rimpelt
door roze visjes,
een kikker zien zitten op…
grijzer dan het wit
netgedicht
3.0 met 12 stemmen
84 voor Gerrit Kouwenaar
zoveel grijzer dan het wit
is een streep ontdekken
op een spierwitte muur
was het moedwil
of een ongeluk wellicht
voor de dichter blijft
het gissen en er is niemand
die de waarheid kent
de streep bleef grijzer
dan al het wit en vooralsnog
de oorzaak onbekend
Lejo…
Verbeelding
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
32 Sluit ik mijn ogen
Ben ik een taoïst
Op een berg in China
Open ik ze
Liggen mijn handen
Op een toetsenbord
In een vierkante woning
Sluit ik mijn ogen
Zit ik in een grotopening
Op een steen
Ik luister hoe de regen valt
Op het blad van bomen
Die enkel bergen als hun thuis zien
Ze vragen me wat ik hier doe
Ik zeg dat ik de Weg zoek…
Klein stralend sprookje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
29 In het nachtelijk Zwarte Woud
zweeft tussen nevels een lichtschijnsel,
en geeft de bomen glanzende
gezichten als van versteende,
maar mild gestemde reuzegnomen.
Een uil vliegt in dit licht als van een fee
in alle stilte mee,
met in de ogen zijn eigen gloed.
Nu glijdt de aura heen, de hoge bomen
schijnen weer gewoon van kruin tot voet,…
TIENTJE
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
94 (een elfje)
ach
lief elfje
met één woordje
minder ben je een
tientje…
ELFJE
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen
83 (een elfje)
elfje
een woord
te veel en
ze wordt plotseling een
twaalfje…
Mystieke ontmoeting
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
42 Ergens in het stille bos koeren duiven,
ik loop er in dichte mist gevangen,
zie hoe ijspegels, die aan bomen hangen,
zacht en weemoedig rinkelend wuiven.
Bij het ven zie ik plots mijn vader staan,
op het ijs liggen dode meeuwen,
heel lichtjes begint het te sneeuwen,
vader kijkt mij doordringend aan.
Bewegingsloos blijven wij waar we zijn…
Dolleman & bloemenvrouw*
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
118 Dolleman draaft rondjes dwars door de stad
op zoek maar een adres dat niet bestaat
kinderen stampen in een regenplas
een achteloze dichter legt het vast
Mooie meneren en dure dames
wentelen zich in satijnen lakens
blote bloemvrouw danst een gat in de lucht
de wassende maan reist mee en lacht
Wolken boetseren schapen en wolven
moeder brak…
Droom in droom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
46 In slaap gevallen op het lege strand
droomde ik dat ik vredig sliep,
totdat ik plotseling wakker schrok
van klaterend water, dat mij lokkend riep.
Ik liep de zee in, die hijgend ademend
door mij heen vlijmde, en niet veel later
spoelde ik aan, werd opnieuw opgenomen
en dreef weer terug met het schuimende water.
Alles vloeide zo onophoudelijk…
Geschenk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
25 Er zit een vogel op mijn hand
van bloed en zon en blauwe veren.
Hij zingt en dwingt mij in te keren,
hij doet mij denken aan het strand,
een wezen uit een ander land
afkomstig en uit hoger sferen.
Ik moet hem dieper kennen leren,
zijn stem is aan de zee verwant.
Zacht trillen in mij mee de snaren
en ruisend komt opnieuw tot leven
het doodgewaande…
Bloeiende ‘roots’
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
93 Tegen het einde van de rit,
met nog onbepaalde tijd te leven,
delf ik haast het onderspit
voel me in een hoek gedreven.
Gedachten, die soms ietsje maar,
en toch reëel op Heimweh’ lijken,
bedrukken mij dan hinderlijk zwaar
en méér dan ik wil laten blijken.
Ik woon nu al ruim 67 jaar
op deze gastvrije mooie grond,
ruim drie keer langer,…
tussen heldere heuvels
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
58 een sterfelijke god die niet sterven mag
slingert een vuursteen naar de hemel
vanaf de Heuvel van het Werk
de zon staat laag
het licht legt een lange weg af
een god zonder stem ver van zijn stam
hij is de waanzin nabij
telt ontelbare sterren van gouden oker
op de Heuvel die Bidt
de wereld wordt stil als een god
met bedaarde hand de wolken…
Oude schuld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
106 te vroeg voor een beginnetje
te laat om te besluiten
er staat veel op het spel
ik wil niet vechten ik wil niet dood
ik geef mezelf wel langzaam bloot
ik moet een oude schuld beheren
voorbij de rouw- en trouwdeur
met een kratje cola
en de nieuwe krant
neemt de dwaas zijn plaats weer in
ik zie hem door het ossenoog
hij gooit als altijd…
Voedende dromen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
37 Dagen zijn vervlogen in de tijd
nemen de uren met zich mee
de nacht verdringt de avond
waak ruilt met slaap
dromen dienen zich aan
levendig en intens
willen iets bekend maken
een mystieke ervaring
die nieuwe inzichten brengt
ontwaakt de ziel
die doorheen het leven
soms in sluimerstand verkeert
mag bijleren en evolueren…
Vallende engelen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
148 het zijn vallende engelen
ze dansen op het hellend vlak
als lieve oude wolven
het feest is nu voorbij
mijn hart verliest aan slagkracht
het huilt om godsgeschenken
je neemt me bij de hand
de jaarringen worden geteld
maar bomen zwijgen zich stil
ze vangen westenwinden
ze vrezen de letterzetter
er blijft een diepe angst
voor vallende…
De haver bloeit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
28 Geef mij heden mijn vleugels terug,
ik zal op aarde blijven,
niet meer in de vlucht.
Ioakim
verbind mij
aan lucht en aarde,
warm van jouw schoot,
aan lucht en aarde −
waarde
in een welkom
lichaam,
warm in mijn schoot
Ioakim
Ioakim
Mijn veren raken verwikkeld
in jouw haren.
Eindelijk thuis
Ioakim
Ioakim
Ioakim
Mijn vlucht…
VAN LAAT NAAR VROEG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
18 Avondschemer streelt met besliste hand
over grafstenen en hoge bomen.
Koele adem laat vredige rust komen
op het veld, waar elke levensvraag landt.
Het duister heeft kunstzinnig verstand,
schept schimmige beelden uit stille dromen.
De nacht wenst dit houwwerk in te tomen,
wacht af, door zegenrijke geest overmand.
Zonneglans bekleedt de omringende…
TOEN DE NACHT GEEN LICHT ZAG
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
70 Een afgrijslijk, zwarte schim joeg er mij voorbij
ja het bleek een zachte lucht die hem verraadde;
Een rilling veroorzaakte een koude aai over mij
zonder zelfs maar een heel klein beetje..genade
Al het licht scheen die nacht helemaal verloren
zelfs al de stilte had het allemaal geabsorbeerd
Was dit nu toch de nacht van al de dwaalsporen
of…
Vlinders
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
55 De vlinders in ons leven
die blijde fladderen
zijn seinen van gene zijde
om ons te danken voor alles
wat we geven.
Het is zoveel
om hier te zijn beschreven
Soms blijven dingen kleven
of lijken met ons verweven
En elke dag opnieuw een dag
om jezelf toch te vergeven…
Tijdspanne
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
78 Hij vroeg hoe lang
we elkaar nu al kenden
Onmiddellijk sprong ik op
om hem het fotoalbum
te laten zien van een land
waar ik geweest was,
hem daarvandaan
mijn eerste emails had gestuurd.
Ik liet de gebouwen,
de musea, het eten,
de oude mensen, de valleien,
de rivieren en de glinstering op het water
zien waartussen hij ook allemaal…
Onvolkomen innerlijk
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
49 Levendig is de nacht
vol met dansende sterren
waarin de maan zich bloot geeft
een aureool haar omringt
Hun hemellichamen verlichten
de weg die ik ben ingeslagen
maar buiten dool ik rond
als een blinde zonder zicht
Waarheen voert het pad mij
dat ik nu bewandel?
In vertrouwen wil ik zijn
doch de leegte brengt geen antwoorden
Hoop…
Waar ben je nu
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
89 Waar ben je nu?
lijkt de merel te vragen
van het dak of hoge tak
wel tien keer per dag,
alle zomerdagen
soms roept hij dwingends, dominerends
een haantje is hij dan
maar plots weer teder
'k probeer zijn fluit te snappen
wie hij in de verte hoort
hem antwoordt, met liefde aan wil pappen
hoe hij zijn riedel voltooit in stappen, verleidt…
Droomwereld
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
51 Op de vleugels van de engel
glijd ik over het landschap heen
groots, groen en onaards
lijkt deze wereld mij
Wat een zee aan ruimte
wat is het er schoon en licht
dieren leven in grote getale
hun bestaan zoals het bedoeld is
Bomen weids verspreid
gevoed door gezonde aarde
maken zuurstofrijke lucht
die alle longen vullen
Bewoners leven…
Hoop en Geloof in Liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
128 hoop klopt op
de deur
van m’n hart
ze vraagt
geloof je in mij
geloof je echt in mij
ik raak van die
directe vraag
een beetje verward
ze ziet het in m’n ogen
en zegt de liefde … de liefde
zet alle twijfels opzij
en zonder verder
na te denken zwaait
de deur wagenwijd open…
Zeevlinder
netgedicht
4.0 met 28 stemmen
241 kan het zijn
dat je nu
die zeevlinder
bent…
je vleugels
laat drijven
op het
diepblauwe water…
kan het zijn
dat je nu
de parelmoeren
schelp bemind…
danst op de
roerende golven
met weergaloze
innerlijke kracht…
kan het zijn
dat je nu
de vreugde in
het vliegen vindt…
nog steeds
woorden dicht
naar de woeste baren
en…
literair gemis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
78 het leven essentieel
om straks de dood
te kunnen ervaren
hoewel ervaren is
waarschijnlijk een heel
groot woord...
de dood ervaren is een mythe
omdat niemand er ooit
over heeft kunnen schrijven
voor mij als dichter
een enorm literair gemis
zo blijft leven en dood
vooralsnog omgeven met
een mantel van mystiek
een vorm van onbeschreven…
Merseburg revisited
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
32 Een gebroken been
had Balders paard,
Odin heelt Balders hengst:
Bot groei aan bot,
Been groei aan been,
Laat het zijn als gelijmd,
een gelijmd ledemaat!…