Schaduwen in de rivier
Vriend, hijs het zeil
Negeer het gekletter van de storm
Er is iets dat het zoeken waard is
En ik heb je nodig,
ik heb je…
Mijn hart is een verlaten haven
De bomen verliezen hun schors
Er komt een koude wind aan
En ik voel je,
ik voel je
Hij is in aantocht.
Hij keert steeds terug
Een nachtschaduw
op een zilveren boot
Gevolgd door de uil
en de ijskoning
Alles is rein,
alles is verheven
Ze spijzen het vuur,
maar vergeten het as
Geen spiegel van gratie
Mijn drank maakt dorstig
De vorm van mijn voornemen
Is niet de vorm
waarin ik vaar
Mijn einde,
ik zie je daar
Met je kille,
glimmende ogen
Ik ontmoet je in de mistige haven
En ik zal je inspireren,
ik zal het aanwakkeren
Vergeten liederen
vullen de lucht
Waarom fluisteren
droevige mensen?
Er brandt een kompas
in je blik
En ik zal je volgen,
ik zal je…
Geplaatst in de categorie: mystiek

Geef je reactie op deze inzending: