categorisch metaforisch
stoelpotten onder gebroken behoeftes
terugzagen tot op de haarwortels
proestend op gewaande paden
denktemperaturen boven het minimaalste
van één ultiem vertraagde centrifugaalflits
daalt de trits in beschamende schalen van richting
de verlichting bracht hemels zwarte mazen
netten van wetten verkaasden
bloemen verwelkomende tenenvazen
van de ene verzadiging door het water gezakt
de andersom gebogen pijl en poging
tot logistieke verering van een zoölogenkentering
als een zendeling der ellendige dingen
deze status van de enkeling misbruikt
vergruisd om de maximaalste woorden
‘moet je eens vorst tellen!’
Geplaatst in de categorie: moraal

Geef je reactie op deze inzending: