In de stilte hoor je meer, geen rumoer, maar eigen sfeer Een zachte plek, een klein bestaan, waar alles even stil mag staan In de stilte valt het licht, zonder haast, een helder zicht. De wereld houdt zijn adem in, en geeft een glimp van nieuw begin.…

bent u ook wel eens opgelicht nee, niet door meer licht verlicht of opgetild zodat u de hemel al kon voelen of voor ieder beter in 't zicht ik doel hier echter op ontvreemd, door een geweten dat kennelijk is ontheemd; van mij iets voor eeuwig heeft geleend en in het onwetend gevoel heeft versteend het is goed, zei een vreemdeling tegen…

Schaamteloos: schitterend in een verkeerd lichaam; loze schaamte, schaamte als ruimte, als niet gebruikte mogelijkheid, ergens achteraf verstopt, of uit het oog verloren. Ontnuchterend: we moeten nooit te helder denken. Zo komen alle schroeven op water liever hoog in het ritme van de wind neerdalen met m'n kin op de hielen. Rotsvaste…

Elke morgen opstaan met het voornemen God te zullen volgen naar Diens wil doen en laten de dag doorbrengen bij voorspoed of tegenslag dikwijls springt mijn stemming onvoorspelbaar op en neer evenals kleine uitvoering eigen geweten wellicht ook stem van Hierboven laten me beseffen op dit ogenblik ben ik een Satansknecht korte…

Het gras is van goud : dat Hij heeft verbouwd met het bijvoeglijk naamwoord. Schep nog eens op, snob. Kauw al je cultuuruitjes tot literatuur!…

De typisch hollandse benepenheid herkent men zo aan de kleingeestigheid van zedenmeesters in artikelstrijd bekrompen krompraat in rechtlijnigheid Hoe amoreel is overspeligheid hoe liederlijk is dan lichtzinnigheid verwerpelijk qua immoraliteit een klucht staat stijf van losse zedigheid oogluikend toegestaan intiem jolijt…

zonder aangeleerd geloof behoor ik tot de ware ongehoorden der aarde als ik vrijuit spreek over de waarheid namelijk dat wat wij met elkaar delen dan moet ik vrezen voor oordelen en afwijzingen als ik vrijelijk schrijf over míjn gevoelens of letterlijk dat wat ik goed gelezen heb dan ben ik onwetend en moet ik mijn klep houden…

De schemer valt gelijk een oordeel, zwaar en kil over het land, waar elk in schaduwen gebogen 't stilzwijgend wachten voelt als schuld, een wil verstard in't juk van tijden lang vervlogen. Een uitgedoofde nacht, geboeid in schaamtevolle kluisters, waar geen genade daalt, geen zachte waard, waar hoop tot rouw verzwindt in laatste fluisters en…

Roos Abelman vraagt mij vandaag per mail Hoe kijk jij tegen ouder worden aan? Ik zei, wie, ik? Kijk mij nou toch eens aan Ik geef wel antwoord maar zeg niet te veel U hebt mij in mijn waardigheid beledigd Ik wens met ú te worden aangesproken Respect Roos, dat heeft menigmaal ontbroken Weet dat mijn advocaat mij steeds verdedigt Hebt u mijn…

Prangende vragen die zijn blijven hangen arglistig argwanend en diplomatiek voor de ander ontweken liever een holfrazig antwoord als dwaalspoor Oost-Indisch doof fabulerend maar geen klip en klaar helder bewijs voor de ander de waarheid, de hele, niets dan die ene het zeker en vaste waterdicht onomstotelijk onweerlegbare…

vergeet wat zin heeft ontmoet liever een vreemde en verzacht tot kippenvel beken daarna tot naamloos te weten wat ook zonder naam geweten heeft laat zijn wat zonder te zijn nooit was geweest…

Starend naar een enorme klomp klei. Nare gedachten wellen op in mij. Metafoor voor hard, grijs en kil. Vormloos, gevoelloos...ik ril. Binnenin hoor ik een kloppend hart. Wrijf de handen warm en voel me verward. Kan niet wachten om het te bewerken. Het blijft mijn vermoeden alleen maar versterken. Ik kneed, duw en streel de materie met zachte…

Neem nou gewoon aan dat Hij bestaat. Al een onafzienbaar poosje... Hij zorgt dat, nu Jij bestaat, je luidkeels roept: 'Grandioos voor elkaar gemaakt!' Ontegenzeglijk is jou geopenbaard wat je met je leven uit moet leggen. 'Tegendraadse inzichten' zou Bileam zeggen.…

Gehuld in diepe duisternis heeft mij vannacht een grauwe gans verblind met zilveren vleugelspan vanuit zonovergoten oorden in 't bergenrijke kyrgyzstan voortgejaagd door zuidenwind dwars door zones van de tijd over de rug der kaukasus en 't zilte nat der zwarte zee naar istanboel, brug naar europa waar het contact der continenten…

In de vijand zie ik geen licht, wel voel ik iets -- donkers in mijzelf.…

Jammer, hij doet slechts zijn plicht, ik had graag dat hij -- een heilige was.…

Twee avonturiers verlaten Bommelstein, gaan het bos in, vol verschrompelde bomen met mager herfstkleed. Uit de grond komen fonkelogen, zoeken spokend samenzijn. Een oude tovenaar bewaart zijn venijn, weet al loerend boze drang in te tomen, wil dat later naar buiten laten stromen, wenst de beide wandelaars alle pijn. Reusachtige zwammen werpen…

Wil ik gedenken, vergeten, vergeven, of -- vergeven worden?…

Vergeef me ik wil niet goedpraten dat ik tijd nodig had om de consequenties van het ene of het andere op een rijtje te zetten Misschien heb ik de schijn tegen maar ik hield me niet afzijdig echt, ik wacht nooit af Ik kijk niet weg ik kijk juist grondig voor een weloverwogen beslissing want er gebeurt zoveel en vaak zit er geen lijn…

Ik durf wel bij jou in bed Jouw grote mond is te klein voor de wereld, jouw hart te groot voor mij, hier ben ik Vertel maar, dan droom ik met je mee, over jou in een purperen mantel de vacht van onschuld en macht Heel discreet, heel discreet neem jij wraak op iedereen die niet in actie komt en alles maar laat gebeuren Je geeft wijze…