inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over eenzaamheid

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 1.540):

Van heim en wee

op het verre strand breekt O.
pothos overrompelt hem
een hevig verlangen

naar alles waar het onvervulde
het mooie goede het ware
op hem wachten

het licht is van porselein
de dag is helder
zal hij morgen in Ithaka zijn?

Schrijver: J.Bakx
25 april 2024


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.3 met 15 stemmen aantal keer bekeken 126

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:
KarelMaria
Datum:
26 april 2024
vannacht al
zal hij Ithaka binnenvaren
zijn zee ziedend
van nog onvervuld verlangen
Naam:
J.Bakx
Datum:
26 april 2024
Blij met jullie reacties!
Naam:
Max de Lussanet
Datum:
26 april 2024
Prachtige reacties, Karel Maria!
De pathos in Joselines poëem nodigt daartoe uit, kort maar krachtig...
Naam:
KarelMaria
Datum:
25 april 2024
maar vanwaar die Sehnsucht,Rainer Maria?
er is geen dag
er is geen morgen
er zijn geen verre stranden
altijd en overal
Ithaka!
Naam:
KarelMaria
Datum:
25 april 2024
Das ist die Sehnsucht:wohnen im Gewoge
und keine Heimat haben in der Zeit.

Rainer Maria Rilke

Mooi,Joseline!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)