tabblad: poezie

Kosmografie

Wie 's avonds bewonderend opwaarts kijkt,
Als de hemel met talloze sterrekens prijkt,
Die blikk'ren en flikk'ren
Als lichtende ogen,
En, zacht hem onttrekkend
Aan 't werelds gewoel,
Tot eerbied hem stemmen,
Tot ernstig geloven
Aan liefde, aan schoonheid, aan hoger gevoel...
Geniet wel de zuiverste poëzie,
Maar...wordt nooit een kraan in de kosmografie.

Baknieuws (1897)