Alle inzendingen van A.C.W. Staring

Hier ligt een man, die altoos voorwaarts runde: Zijn leven was bedrijf - regeren al zijn lust! Wat hij zichzelv' en ons niet gunde Zij met zijne asse - Rust. ---------------------------------------- uit: Puntdichten (1821-1827)…

Breng mij, zachte Eenvoudigheid, Waar de stulp uw schreden beidt, Die de wijnstok half omvangt; Daar de bloeitak over hangt. Leid mij tot uw klein gezin, Als een trouwe jonger, in; Doe mij, luistrend naar uw mond, Waarheids echte leerling kond. Dat mijn oor geen woest geschal Boven eedle zang gevall', Noch mijn oog een bont vertoon,…

Gods Engel komt! Een stralengloed Omschijnt de rotsspelonk: Het aardrijk beeft, dat Jezus bloed - Het bloed der Onschuld dronk! De grafsteen wijkt voor Hemelkracht; De bleke wachters vliên. Daar rijst hij, uit der doden nacht, Die geen verderf zou' zien! Triomf! hij won de zegekroon; Hij heeft de Dood…

Aagt Morsebel nam kleine Piet In kost, en als het kind, te middag aangezeten, Haar soms zijn walging merken liet: De vieze bijsmaak van heur knoeisels werd geweten Aan kaarsvet, roet, noch snuif; 't was altoos: "Lekkertand, Wat zou het zijn, als aangebrand?" Nu kwam er eens een schotelvol groen eten Te voorschijn, die Kok Aagt…

Nu baant zich 't nat Een heimlijk pad, En tjilpt en fluistert, In bloem en blad Voor 't oog verduisterd. Nu dartelt vrij, Op gouden zanden, De stroom voorbij. Hij schuurt zijn randen Allengskens uit, En sleept de buit Van kleiner vlieten Geweldig voort; En golven schieten,…

Welkom, Winter! kraakt uw ijs? Vult uw sneeuw de dalen? 'k Heb hier geen dooiweer aan de haard, En geen brand te halen. Blaast gij storm, door 't vliegend zwerk? Muur en dak kan 't lijden. Giet gij vocht in stromen neer? 't Valt mijn glas bezijden. Krimpt de dag? te minder nood, Om bij licht te gapen. Rekt de nacht…

De Meester, in zijn Wijsheid, gist. De Leerling, in zijn Waan, beslist. ----------------------------------- uit: Puntdichten (1824)…

Gefolterd hart, o staak uw angstig jagen! Eens komt het uur van 't juichend wederzien; De scheidingsnacht zal met zijn kommer vliên; Ons morgenrood in luister dagen! Haar trouw staat vast, en zou de mijne falen? Des hemels as werd eer haar wentlen moe! Wat grimt ons dan 't vijandig noodlot toe? In 't eind moet liefde zegepralen! 't Is…

Vergaren de grimmige wolken haar macht; Doorkruisen haar pijlen de donkere nacht; Ontworstlen de stormen van 't noorden hun band; Bezwijken de wouden, voor de eeuwen geplant? Laat grimmige wolken zich scharen in 't perk; Laat vliegen de pijlen van 't kampende zwerk; Laat storten de wouden, als 't Noorden ontwaakt…

De Winter heeft, hoe grijs van kin, Een kleur als melk en bloed. Hij tafelt lang, schenkt naarstig in; En 't maal bekomt hem goed. Hij ploegt, hij delft, hij snoeit, hij plant, Door buldervlaag noch sneeuw vermand; En zorgt voor 't bloembed zo getrouw, Of Flora's kus hem lonen zou. Als 't ijs de trage plas houdt staan, Ontsluit…

Waarom uw Boek aan 't licht onttogen? 't Verschijn' gerust, al is 't niet groot: Wordt Eikenschors bij 't pond gewogen, Men weegt Kaneel bij 't Lood.…

I Vijf man, aan ène hoop, nam ik alleen gevangen! Ik, moederziel alleen! Gij zult misschien verlangen Te weten, hoe dat ging? - Met wat beleid, hèèl glàd: Ik eiste ze op, toen ik ze omsingeld had. II 'Kaptein!' 'Waar zit je? Kom! dit bos is niet te trouwen…

Een Sprookje Komt hier eens, Kinders, en let op; 'k Vertel van Sinter-Klaas, En van een brave Ambachtsman, De arme Huibert-baas. De goede Sinter-klaas was oud; Hij droeg een witte baard; En aan zijn witte mantel was Het laken niet gespaard. En als hij van zijn hoge stoep De weg nam door de stad, En dan zo deftig met…

Daar stond op een teedre Bloem, Van God op aard' geplant, Om tot zijne eer te bloeien. De vruchtbre morgendauw Droop mildlijk op haar neer, En deed haar welig groeien. De wandlaar, die haar zag; Die hare scheuten zag; Gaf dikmaal haar zijn zegen: "Groei" sprak hij "Bloemtjen groei; Voor zeis en storm bevrijd; Gedrenkt…

Piet Fop was met de Vrouw aan 't kijven. Zij smeet hem, naar de aard der wijven, De sleutels naar de kop! Piet nam ze lachend op, En sprak: "mijn Kind, zal IK na deze De sluiter in dit Dolhuis wezen?" - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 1789.…

Bereisde Roel zag op zijn tochten Geweldig veel! Twee Bullebijters vochten, Voor 't wijnhuis, in een kleine Poolse stad, Terwijl hij juist aan 't venster zat: 'Zulk vechten, mensen! - - Zij verslonden Malkander letterlijk! Met iedre hap, ging oor Of poot er àf - en glad als vet er dòòr! Ons scheiden kwam te laat! wij vonden Het restje: -…

Neen 't viel niet zwaar, zijn leven Voor ene Vriend te geven! Maar licht viel 't zoeken zwaar, Om, onder duizend Vrinden, Die ENE Vriend te vinden, Die 't offer waardig waar. 1790.…

Roel Kras-pen titelt zich Advokaat: Gauwdief en sluiper ontkomt door zijn raad; Maar hij pleegt die, voor appel noch ei, te verkopen, Want cijferen kàn hij! dàt zou hij hopen! Hij zoekt "om te denken" de stilte in 't kantoor; Slaapt; wordt wakker; zet een schuifraam open; En schrijft er vier vakaties voor. -----------------------…

Elk zoekt Geluk; maar talloos zijn de paden, Waarlangs wij zoekend grafwaarts gaan. De zucht naar Goud, naar Weeld', naar Macht, naar Lauwerbladen, Kiest onderscheiden baan. Op ónze weg zweeft, lokkend, voor ons henen Der Kunsten en der Muzen Koor. Met ons kwam Liefde zich, als tochtgenoot, verenen - Houdt Vriendschap 't eigen spoor. In…

De rijpe Kennis hoort; De onrijpe neemt het woord.…

'k Was jong en vroeg: wie is de Vrije Man? Een Grijsaard antwoordde op mijn vragen: 't Is Hij, die, zonder morrend klagen, Het onverkrijgbre missen kan.…

'k Was jong en vroeg: Wie is de Vrije Man? Een Grijsaard antwoordde op mijn vragen: 't Is hij, die, zonder morrend klagen, Het onverkrijgbre missen kan.…

(op een bruiloft gezongen) (te zingen op de wijs van 'Der Ritter von Rosen' muziek van Meltitz) 't Was ochtend; een meisje ging wandlen aan strand; Een bootje, dat vlagde, lei ree; En straks was de vriendlijke schipper ter hand, Die sprak: 'Schoon kind, wilt gij mee? 't Is het rechte getij om te varen, Nu de morgenzon…

1823 - Elk zoekt Geluk; maar talloos zijn de paden, Waarlangs wij zoekend grafwaarts gaan. De zucht naar Goud, naar Weeld', naar Macht, naar Lauwerbladen, Kiest onderscheiden baan. Op ónze weg zweeft, lokkend, voor ons henen Der Kunsten en der Muzen Koor. Met ons kwam Liefde zich, als tochtgenoot…

I Jezus kwam als Mens Op aarde: Mensdom, 't is uw schoonste Feest! Gij Geringen, ken uw waarde: Armoede is zijn deel geweest! Kindren, juich met ons tezaam: Die u lief had, droeg ook uwe naam! II Judea slaapt; der Wijzen oog alleen Ontwaart de ster, die aan de kim verscheen. Door Bethlehem weergalmt een hemels lied; Judea…

Wie smalend tot Uw Hutje kwam - Niet ik, gij Kind van Abraham! Ik schenk, uit een oprecht gemoed, De drempel mijne vredegroet! Gij viert uw Feest en zit getroost, Te midden van uw talrijk kroost, In schaduw van uw lovertent, Als Mozes u heeft ingeprent. Judea's wijnstok groent hier niet; Olijf noch vijg teelt ons gebied; Gij gaardet hier…

Van 's Heren Woord, in mensentaal geschreven, Is 't recht verstand de mens verbleven. Wie aan dat Woord de beste uitleg gaf, Onthult eens de and're zijde van 't graf. Maar die zich grondde op 't Woord en broeders van zich stiet, Gewislijk, die begreep het niet.…

Laat af, die 't Zwak Geslacht met bittre gal bespat, Of gij verdiende 't niet, dat gij een Moeder had. 1789…

(De trant van Cats gevolgd.) Laatst, als ik, op mijn eenzaam pad, Door Wijnmaands bleke lovers trad, Zo kwam van ver een vreemd gerucht; Zo kwam een lange Kranenvlucht, En hield naar 't wijkend avondlicht Het spitse van haar schaar gericht. Ontging ze 't volgend oog weldra, Zij liet me een diep gepeinzen na. Ik dacht: wat hier omlaag…

Moog' hij 't zalig Veld bezingen, Die de Mei ontwaken zag; 't Groen der heuvlen zag ontspringen, Bij haar eerste zegenlach. In bepeinzing opgetogen, Staarden wij van de effen ree: 't Ongemeten boeide onze ogen - En ons lied zijt GIJ, 0 ZEE! Hoe lieflijk is uw rust, Als de avondstilte uw baren sust; Het kerend tij uw spiegel nauw…