Dodenbeeld in West-Vlaanderen
Het geraas van het nabije vee.
De boer die in de schaduw zit van het bleke beeld.
De bomen die buigen voor de wind van de zee.
Zijn ouders hebben het lapje grond gekocht
waar hij tot het kraakbeen in de modder stak.
Hij was een begaafd student.
‘Iets in de wiskunde,’ zegt de boer.
Het beeld werd gemaakt naar een schoolfoto.
‘Twee jaar later gingen zijn ouders ook dood,’ zegt de boer.
‘Het wordt fris. Ik ga de geiten melken.’
Ergens nog een kraakbeen.
Weggevreten door het zuur van de polderaarde,
een zoon zonder kinderen,
schuldig starend, als naar zijn meetkundeboek,
naar zijn graf in het gras.
--------------------------------
uit: 'Van horen zeggen', 1970.
Geef je reactie op deze inzending: