liefde op het eerste schrijven
het was liefde
op het eerste schrijven
dat zou het altijd
voor haar blijven
-is wat zij dacht-
maar door zijn woorden
in diep blauw inkt
waar zij nog altijd
in verdrinkt
-elke nacht-
en door de zinnen
die met tussenpozen
haar zachtjes,
strelend minnekozen
-vonkjes in haar hart-
raakt zij het spoor
volledig bijster
voelt zij zich
een oude schrijfster
-totaal verward-
en in zijn
latere gedichten
toont hij
zoveel gezichten
-maakt haar bang-
zij heeft hem met
haar tranen geschreven
sindsdien
is hij stil gebleven
-al weer zo lang-
het was liefde
tot het laatste schrijven
zij voelt
haar schrijfspieren verstijven
-het maakt haar oud-
zijn woorden
nu inktzwart
verduisteren
haar hart
-voelt zo koud-
Geplaatst in de categorie: liefde
Je moet echt doorgaan met dichten, het zou zonde zijn als je ermee stopt!
je bent er echt goed in
dat wil ik even laten weten !!!
Ik ben eigenlijk wel een klein beetje ontroerd...:)