Thuiskomst
gedicht
2.0 met 63 stemmen
22.082 Ik droomde dat ik van je
droomde: we zaten op de bank en
praatten wat, je droeg de trui die ik
die dag gedragen had, je haar was
nat van alle regen. Je lijf solide
warm had weer de frisheid van
wanneer je in de grienden was geweest
en je vertelde feestelijk gewoon
dat het daarginds toch anders
bleek, hoe diep de wortels
reiken van de eik…
Niets
gedicht
3.0 met 12 stemmen
16.139 De goudvissen zwemmen
honderd rondjes in hun kom.
Wij lachen samen wat,
een voor een.
Aan de muur hangt een kleed
van geweven pampagras
met vogels in raffiakleuren.
Iemand heeft ze ooit horen zingen,
maar we zeggen niets.
Voor je het weet wonen er woorden
in de leegte.
-------------------------------------
uit: 'Hollands Maandblad',…
Flirt
gedicht
3.0 met 24 stemmen
4.736 Zoals ik woorden nodig heb
had jij jezelf. Je lach zei
ik weet van wanten
en: laten we samen op weg naar
de horizon of zoeken naar bessen of
zomaar iets tegenkomen
en dat samen gevonden hebben.
(The sky is the limit, trachtte mijn lach)
En je hand toen ik in het donkerder
begon over kou en jij nog warmer
en warmere dingen wist en ik…
Thuis, op het kerkhof
gedicht
4.0 met 6 stemmen
2.853 Tussen de zerken, lezend het verleden
Van deze kleine stad, waaruit ik kwam,
Waarheen ik telkens wederkeer, vernam
Ik achter mij stil wandelende schreden.
Verwonderd zag ik om. Even beneden
Het kruis in 't midden draagt een vrouw een vlam.
Dit stenen beeld, vlak naast een treurwilgstam,
Stond of 't gereed was, op mij toe te treden.
Geen…
Niets
gedicht
3.0 met 45 stemmen
22.795 Je weet niet wat er is. Je bent gestruikeld
In je slaap, een zon heeft je geslagen
Om de hoek en je koopt blind een brood,
Verdwaalt. De straat gaat met je op de loop.
Een vreemde brengt je thuis, het is je vrouw
Die napraat over je begrafenis.
Je lag te roken in je kist, zegt zij,
En pakt een pan en bakt je dode hart.
Je weet niet wat er…
Biografie
gedicht
3.0 met 39 stemmen
13.762 Het lichaam is een eenzaam ding
met plasma, beendermerg en smeer
en kleine holtes vol geheim
en drie, vier klieren voor plezier.
Het kreeg twee handen voor iets liefs,
maar zelfs twee handen zijn alleen
gehoorzaam aan het protocol
van een of ander kolderdier.
Een koningsvaren heeft nooit last
van blinde onderdanigheid,
maar halzen willen…
Het huis
gedicht
2.0 met 52 stemmen
19.346 Het staat er nog het huis
waar moeder mij na negen
maanden dragen heeft gebaard
en waar ik in een bedstee sliep
m'n broer m'n zus en ik totdat
we wisten wat een meisje was.
Hij staat er nog de plee waar
veertien buren hun behoefte deden.
Waar het op warme dagen stonk.
Het huis waar vader werd gemeden
omdat hij werkloos was en dronk
en af…
Bezichtiging der landerijen
gedicht
3.0 met 25 stemmen
6.637 Wij hebben een mooi witstenen huis,
maar we zijn nooit thuis.
We rijden in mijn houten wagen
door de dageraad,
langs wat getoverd werd uit zaad
in het land dat ik ontgang.
Stop bij een bron:
de wielen branden in de zon.
Wil je nog beter zien
wat ik met jou begon,
dan stappen we in mijn luchtballon.
--------------------------------…
verdrongen in de tijd
gedicht
3.0 met 4 stemmen
3.181 verdrongen in de tijd
in wankel evenwicht
gaat ze op halve leeftijd naar de psychiater
in wankel evenwicht
haar halve leven was gewijd aan tranen
een tranenregen als een niet te stelpen stroom
en rode vlekken tekenden haar hals
de nek geroest in rust
---------------------------------------------------…
Landelijke herfst
gedicht
3.0 met 81 stemmen
22.234 Wie niet, als wij, in het donkerst Europa
van deze eeuw, toen er geen enkele
uitkomst meer leek, jong zijn geweest,
en hebben liefgehad, zullen nooit beseffen
hoe wij ons klampten aan het klein geluk,
een sonnet, een spoortje van weelde,
wat druiven in een kristallen coupe, die scheurde
bij het overtrekken van bommenwerpers.
We wisten het…
De kersenpluk
gedicht
3.0 met 33 stemmen
28.454 De ladder stijgt omhoog in het azuur
en gaat meteen al in het groen verloren.
Meikersen in je mond en aan je oren
en in de emmer, pluk maar, pluk het uur
en pluk de dag waarop je van tevoren
de zon hebt zien verrijzen en rood vuur
uitgieten op het groen van de natuur
waartoe je nu ook zelf schijnt te behoren.
Het eten is de volgende etappe…
Wetend van afscheid
gedicht
3.0 met 68 stemmen
67.793 Wetend van afscheid
fiets ik met mijn oude lief
door de polder.
Ik heb hem geleerd dat
het Hollandse landschap
mooi is.
Ik laat hem dus niet
met lege handen achter.
Hij zal zijn vrienden kunnen vertellen
dat hij op vrijdag de zoveelste
de enige allochtoon in het bos was
en op een zondag in mei de enige
bruine man op de fiets
in de Hollandse…
De werkster spreekt
gedicht
3.0 met 32 stemmen
15.505 Mijn doodsvijanden heten stof en pluis.
Ik ben de gesel van de spinnenwebben.
Zie hoe ik keer en ruim en poets en kuis -
De oude spinsels zullen mij niet hebben.
In een aan kant gemaakt en helder huis
Kan het bestaan altijd opnieuw beginnen.
Mijn broodheer noemt mij - hij is nooit abuis -
'De Mondriaan van haard en tafellinnen.'
Ik had…
Op zo'n moment (fragment)
gedicht
3.0 met 25 stemmen
9.005 Op zo'n moment
barst een hart
van onder tot boven.
Er valt een stilte
uit de lucht.
Dat is de tolk
van groot verdriet.
Niemand ziet
de engel die
een paar keer
langskomt en
geduldig knikt.
Pas op: een engel
bedoelt het goed,
maar verder
kan zo'n wezen
weinig doen.
-----------------------------
uit: 'Iemands lief', 2013.…
Syntaxis
gedicht
3.0 met 43 stemmen
9.520 Obscure
selecties
van pure
projecties:
reflecties,
figuren,
connecties,
structuren,
Daartussen:
de rozen
die razen
in broze
extase
van kussen.
-------------------
uit: 'Rebis' 1989.…
Langs de lijn
gedicht
3.0 met 54 stemmen
7.556 Ik heb twee lange linkerbenen
aan elk been een grote linkervoet.
Ik ben het type voetballer dat
het buiten het veld het beste doet.
Bij het kiezen van de elftallen,
wat door de aanvoerder wordt gedaan,
staat één ding onveranderlijk vast:
ik zal weer reserve mogen staan.
Mijn rol is langs de lijnen lopen
tot er iemand uitvalt na een lel.…
Boerenzomer
gedicht
2.0 met 29 stemmen
8.663 Ik was gaan kijken of het toonde:
de stand van de zon, zwaluwen onder de dakgoot.
Moeilijk te zeggen.
Al die lege schuren. Overal land
begon dit landschap te zijn
en veel daarin
wat niet hersteld kan worden.
Niet alleen hierheen gekomen
maar ook ingehaald
was ik
een akker naar dit hoofd gedragen
om voor die akker te zijn geweest.…
Pil van Drion
gedicht
3.0 met 119 stemmen
36.133 de trein naar het hiernamaals is vertrokken
en neemt de laatste van zijn vrienden mee
voor hem was er geen plaats in de coupé
de wind speelt met zijn grijs geworden lokken
in tranen blijft hij achter op ‘t perron
er rest niet meer dan een vertwijfeld staren
naar hen die aan ’t loket gelukkig waren
hij wuift nog zinloos naar de horizon
de…
broer en zus 1
gedicht
3.0 met 32 stemmen
8.623 zorgen goed voor zichzelf
vers fruit op tafel
zorgen goed voor de paarden
geen mens tot last
dahlia's en afrikaantjes
in aangeharkte borders
maar ze wonen
onder golfplaten
sinds het kippenhok werd dichtgetimmerd
niet in de caravan
van de gemeente
en ze zwijgen
ze zwijgen
zwijgen
-----------------------------…
Iemands stem stapt door mijn hoofd
gedicht
4.0 met 8 stemmen
5.747 Iemands stem stapt door mijn hoofd,
begint te vragen uw schoenen uit.
Het is waar dat men hier zo nadert,
de dag sluit, het glas van tafel, mij
mijn kleren af. Wie ruikt hier zo
naar ziekenzalen, bed na bed
het lopen van de koffie, belangrijk
kleiner de resten van een sigaret, krulletjes
ergens afgevallen, o wee, rusten zacht.
Zo de dunst…