Gedichten

gedicht (nr. 882):

In fases gestremd

vraag ik mijzelf liefste
wat doen we vandaag als
de gordijnen opengaan

klinkt er muziek van verpozingsaard
dat ik van pure denkkracht braken wou de weg
naar mijn bedluchtgemoed

slaap ik in als het meisje uit het sprookje
met de beren slaap ik in
jouw niet schone bed dat hevig naar jou ruikt
wat gek is want zo goed ken ik je niet

maar we snijden met hetzelfde mes zo goed

-------------------------------
uit: 'Resistent', 2006.