Alle inzendingen over mes

Met Nico Noorman mag ik van ganser harte hopen dat de prijs van het hoppig geestrijk vocht in onze contreien niet verder de pan uit rijst doch binnen fatsoenlijke perken blijft (zie zijn snelsonnet van vandaag). Laten we hopen en bidden dat de Germaanse traditie der lage landen geen zachte dood hoeft te sterven ten faveure van Gallische druiven...het…

met bloed aan de keel boter op de scherpe rand weerkaatst hij het leven geklemd in mijn linkerhand vochtig van vele zweten daar waar hij zich bevond druppels worden doorgesneden kletterend valt hij op de grond tanden in kokende blaren steken door een zilver hart hij verdwijnt in deze diepte nu blijft alles altijd zwart…

Ik houd niet van haar Hekel haar geur Glad gezegd Okselfris is mijn odeur Heb hier oud nieuws vergaard Het mes heeft niet gespaard Sneed van twee zijden Ik laat u niet langer lijden. Ik scheer mij weg Verlaat u met heg noch steg.…

het mes valt en breekt de stilte van mijn dood...…

Soms zoals nu denk ik aan jou een zwarte vogel die aan het eind van de avond met zingen begint Je speelt een afscheidslied dat klinkt als de ´Nocturnes´ van Chopin met jouw stem Jij zingt van Assepoes, Assepoes en dat je niet zonder mij kan net zo min als een dag zonder licht…

ik heb je de kleuren laten zien uit een veelvoud van pigmenten streel penselen rond en plat waar hard en zacht reflectie geven op het dagelijks gebeuren voor het grote vlak lijkt de spuitbus een betaalbaar gemak maar milieu vervuilend om van te huilen als precisie hulp werkt voor mij het mes in scherp doortastend steekgedrag…

Men schrikt van het gezicht dat aan haar hoofd kleeft haar wezen moet daaronder nog wel zijn geen tekens meer van sporen die de tijd geeft de lippen groot, de ogen net te klein. Verdwenen nu de frisse doodgewoonheid de basis voor het eens zo trots gelaat die kracht gaf aan haar schitterende schoonheid haar trekken plooien als een slecht gewaad…

Plots in het ziekenhuis geopereerd Een van mijn ogen werkte zomaar niet Mijn blikveld werd verkleind tot half gebied Gelukkig dat de heelheid straks weer keert! Toch brengt zo’n uitval niet alleen verlies: ‘k Zie maar de helft van Peter Air de Vries…

Dag kleine vlinder van onder mijn hart Onze tijd samen is voorbij In mij is jouw leventje gestart En nu laat ik je vrij…

Een mezennestje is uitgebroken, dat, in de wulgentronk gedoken, met vijftien eikes blonk; ze zitten in de boom te spelen, tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om, met velen en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom. Het mezenmoêrtje komt getrouwig, komt op de lauwe noen, al blauwig en geluwachtig groen; het brengt hun dit…

ik tel tot zes links de vork en rechts het mes laat gisteren herleven toen waren het er zeven en morgen misschien maar één toch niet alleen links de vork en rechts het mes…

Als een mes, ‘n scherp net geslepen, gekarteld mes, kliefde je woorden door mijn hart, keek je aan en zei: vaarwel!…

Hij telt de messen in de lade geen twaalf maar dertien in een dozijn hij ijsbeert en zegt zeurend lieverd voor nog een mes is de la te klein Gelaten en zwijgzaam ziet ze toe hoe hij een mes uit het laatje haalt ze heeft er zich bij neergelegd en leest in zijn blik hoe ze heeft gefaald Hij zal het mes voor haar verstoppen trofee van roemloos…

Kierkegaard: Ik ben een vork en zal jou steken Mulisch: Ik lepel soep het liefste met een vork Kafka: Ik wil het mes wezen dat in je wroet Ik dekte mijn tafel voor vier twee vorken een mes en een stier ---------------------------- uit: 'Dooier op drift', 2012.…

ik neem het mes en leg het in de kast. en daar ligt het nu ... het bebloede mes ... helemaal alleen. en nu? wat komt er na dit? ... heel stil ... ... komt er na dit moment ... ... de dood ... Maar SSSTTT Dit is ons geheimpje…

Het gieren van de tram in de bocht doet mij dikwijls denken aan het schuren van het mes op de steen van de scharenslijper maar het schuren van het mes op de steen van de scharenslijper breng ik nooit in verband met het gieren van de tram in de bocht. ------------------------------ uit: Gedichten 1938-1992.…

Ze pijnigde zichzelf met een mes als haar tranen zwegen als ’t graf Ze bezeerde zich alleen bij stress en ze deed ‘t bij zichzelf als straf Eens dat het duister gevallen was kwamen gauw haar zelfverwijten Dan zakte ze dieper in het moeras niets kon in haar voordeel pleiten Bijna als vanzelf was daar ’t mes en als vanzelf stak het in haar…

heb mijn hand overspeeld vingers beeldhouwden linnen met beitel en mes hamerde rood tot de dood er op volgde bloed door pigmenten verzwolgen puntte met mes naar de ziel en verviel in historisch polijsten twee dimensies verspeeld kon het beeld slechts vervlakt doen herrijzen…

ten eerste moet je en dan ten tweede zeg iets wat hout snijdt je staat met een mes bij een stam die heel oud is en je snijdt met je mes in het hout de splinters zet je tegen elkaar en je geeft een vuurtje dat brandt terwijl je je handen warmt aan de eeuwen oude vlammen…

de pijn is zoet verlang zo heftig naar snijden en het bloed geef mij het mes dat rust brengt in mijn passie snijd pijn in stukken fijn genieten bloedt vandaag in rode lust ik wil zo graag dat het mes mij kervend kust de pijn is zoet als ik maar heb gebloed…

Het water is koel Pijn is daar als een heet mes De stilte verdooft…

zorgzaam slaat de mees een regenworm in stukken voer voor haar jongen…

Het is kwetsend, doet zo zeer, mes snijdt door het vel gebeurt toch telkens weer langzaam of snel. Het is druipend, nee geen bloed nat en vochtig, doe 'k het goed? Het mes snijdt rustig heen en weer daar liggen ze, zalige gesneden stukken peer.…

Een mes en een vork in mijn wereld moordwapens vóór acht uur ‘s morgens…

Het sluipt binnen mijn geweten blokkeert langzaam word de kamer zwart de stilte verstomt het mes ligt voor me loert me aan uitnodigend een lichtpunt in de duisternis mijn hand begint een eigen leven een leven vol dood een leven wat de mijne verdringt tegen mijn huid voelt het mes koud en scherp koud als de mensen scherp als de pijn…

Zodra ik maar over Jan Peter spreek Krijg ik weer zin de gek met hem te steken, Maar dat een gek zich op hem denkt te wreken Door echt te steken - dat helpt echt geen steek. Integendeel: mocht hij er ooit in slagen Dan zitten wij straks met premier Verhagen.…

In een vraag- en antwoord spel met schoonzoon, weet ik niks te zeggen wanneer hij gewoon zegt, dat doen we gewoon voor je! Ik app hem terug; zit even zonder woorden, krijg een smiley terug met de boodschap, Ma, da's me nog niet eerder overkomen, een schoonma die niet op haar woorden kan komen!…

Ene Mees wou ook graag met 'r slapen. Ze zei: 'Ik wil koren, geen kaf, Mees.' De knaap, in de put, daar ze 'm afwees, zocht troost, die hij vond bij z'n slapende hond. Hij behielp zich zowaar met een mafkees.…

Heerlijk met mijn mes door die, zachte, onophoudelijke klomp verse halvarine. Kleeft zich reddeloos aan mijn mes, de dichtsbijzijnde hompjes die zich krullen, om mijn glimmende, nimmer gepoetste, maar zo zalig gebruikt bestek!…

het mes werd zwaard en triomfeerde in arena’s de duim omhoog als bloed uit tegenstanders spoot voer voor de hyena’s jouw zinnen trekken witter weg als mijn pen zich scherpt als mes en ik jou uit de zelfgekozen catacomben trek van je ivoren toren ons tweegevecht op wit papier kent geen genade er gaan koppen rollen op a-vier…