Alle inzendingen van Driek van Wissen

Het mooiste meisje van de klas verschikt onwennig bij haar schouder een bandje van haar bustehouder; ze draagt dat rare ding maar pas. De meester, achter brillenglas, ziet toe, ontroerd, en denkt: 'Wat zou d'r gebeuren als zij tien jaar ouder en ik eens tien jaar jonger was?' Ach, hij vergeet hoe hij verdorde en hoe haar leven…

Ook ik blijf deze dag maar veilig thuis, Want er bestaan modernere manieren Om vrolijk Koninginnedag te vieren: Ik surf naar www punt koningshuis En met mijn vlag, mijn hoedje en mijn toeter Zit ik te juichen achter mijn computer.…

Laatst werd er aan mijn voordeur luid gebeld. Nieuwsgierig keek ik toen door het spionnetje En zag een meisje met een lampionnetje, Van twee enorme dienders vergezeld. Benauwd gaf ik dit trio op de stoep Onmiddellijk mijn hele voorraad snoep.…

Terwijl het strand, veroverd door de eb, natuurlijk door de vloed herwonnen wordt en allengs tot de helft wordt ingekort ervaar ik weer wat ik ervaren heb: een kleine jongen ben ik met een schep, hardnekkig vechtend voor een wankel fort totdat het weldra toch is ingestort- de zee geeft op het laatst de volle mep; een klap die onafwendbaar…

Al heerst er een recessie in ons land Toch wou men daar met Kerstmis niets van weten. Veel mensen gingen daarom chic uit eten Bij vrienden ofwel in een restaurant. Maar ik bleef met de kerst natuurlijk thuis, Want ook dit jaar was Sissi op de buis.…

Mijn moeder leefde voor zichzelf te lang; Vandaar dat zij haar laatste grijze dagen Veelal verdeed met mopperen en klagen, Een vruchteloze, zure zwanenzang. Toch schepte zij een kinderlijk behagen In onze dagelijkse ommegang Als ik weg uit het huis, uit haar gevang Haar rondreed in haar invalidenwagen. De vreugde was niet altijd onverdeeld:…

Ik heb voor jou een fiets gejat, Want gister jatte men de jouwe; Al was het dan ook nog zo'n ouwe, Je was toch blij dat je 'm had. Je kunt als dame in de stad Geen eindeloze einden sjouwen, Immers het tippelen door vrouwen Wordt vaak ten kwade opgevat. Daarom toog ik op dievenpad, Zoekend de schaduw der gebouwen Tot ik een vond voor…

De kap buigt koud over beton En tijd hangt ingeblikt in klokken Verkrampt bewegend soms met schokken; Dit barre eiland heet station Achter een zwarte horizon Zijn alle treinen nu vertrokken Ofwel ze liggen tegen blokken Hier languit naast een leeg perron. Geen mens te zien. Het lijkt verdomd Of nooit meer iemand komen zal Nu ook het licht…

Aangaande het noodlot in leven en werk van Jan Kal Wat wil het uiterst wonderlijk geval? Een kennis van Jan Kal die woont zowaar precies op nog geen uur van Zevenaar en zeven is net een geluksgetal, dus die z'n zus woont weer in Nijverdal toevallig naast een rijwielhandelaar en de ex-overbuurvrouw nu van haar heet door een vreemde samenloop…

Wij dronken onderweg in Portugal, per dag tenminste één fles Vinho Verde, maar meestal twee en doorgaans nog een derde, want drie is toch zo'n heerlijk rond getal. En daar wij dan pas werk'lijk dronken werden werd nummer vier besteld als spoedgeval - 'of is dit nu ons vijfde flesje al?' bracht een van ons, de tel kwijt, dan te berde.…

Als ik gebeld word, spreek ik in de hoorn Mijn moedertaal uit voorzorg zeer correct. Als men mijn afkomst aan mijn spraak ontdekt Dan is dat immers in mijn oog een doorn. Maar raadt men toch waar of ik ben geboor'n En wijt men dit dan aan het dialect Dan wordt men woede dadelijk gewekt En die kan groot zijn, mijn Martinitoorn. -----------…

Terwijl het strand, veroverd door de eb, Natuurlijk door de vloed herwonnen wordt En allengs tot de helft wordt ingekort Ervaar ik weer wat ik ervaren heb: Een kleine jongen ben ik met een schep, Hardnekkig vechtend voor een wankel fort Totdat het weldra toch is ingestort - De zee geeft op het laatst de volle mep, Een klap die onafwendbaar…

Het wrakke lijf, verziekt door de jenever, Vindt het gezond verstand als tegenstrever. Want enerzijds trekt naar de kroeg het hart, Doch naar het kerkhof anderzijds de lever.…

Tussen mijn vingers door glijden je haren, als ik ze streel met langzame gebaren; en als ze zachtjes vallen uit mijn hand, denk ik aan het verglijden van de jaren. ------------------------------ uit: Meisjesgenade (1980)…

Het speenvarken, dat aan het spit langzaam driehonderd zestig graden wordt rondgedraaid en bruin gebraden, tot het voldoende is verhit en voor wie rond het houtvuur zit versneden wordt tot karbonaden, zal wel niet hebben kunnen raden, dat hem een eind wachtte als dit: want als je wordt gezoogd als kind, nog onder moeders vleesgewelven,…

Mijn trein gaat ogenschijnlijk rijden, want spoorwagon na spoorwagon links op een parallel perron zie ik langs mijn coupéruit glijden. Maar dan verbreedt de horizon en blijkt dat ik mij liet misleiden: De trein is weg ter linkerzijde en ik sta nog op het station. Zo worden wij wel meer bedrogen: Wij zijn op reis, zo menen wij…

In Serajevo stierf de laatste beer. Zijn dierentuin was al een tijd gesloten, Omdat zelfs daar voortdurend werd geschoten En daarom kreeg hij ook geen eten meer. Immers de Joegoslaven van weleer, Door wie in strijd met oude landgenoten Het eigen bloed geestdriftig wordt vergoten, Schoten ook alle dierverzorgers neer. Het is helaas een trieste…

"Jij bent voor mij de schuimkraag op mijn bier, Jij bent voor mij het oortje aan mijn kopje, Jij bent mijn poepedorusje, mijn dropje, Jij bent mijn kleine koetje, ik je stier." Vandaag blijkt dat de Nederlandse man Ook schriftelijk niet goed versieren kan.…

Al worden door de bank die Dé bank heet Uit geldnood tal van banen opgeheven, Ze zijn daar wel het tennis trouw gebleven; Daaraan wordt deze week veel geld besteed. Want welke banen ook verloren gaan, Het grote geld gaat naar de tennisbaan.…

De mens is wetenschappelijk beschouwd Een schepsel met maar dertigduizend genen Waaraan hij zijn geaardheid moet ontlenen; Hij is in wezen simpel opgebouwd. Dus denk ik dikwijls lichtelijk geprikkeld: Waarom doen mensen toch zo ingewikkeld?…

De nieuwe Dichter van het Vaderland Mag, in de wolken door de eerbewijzen, In een speciale feesttrein huiswaarts reizen En werpt daar nog een half oog in de krant En leest dat exact zestig jaar geleden De laatste treinen richting Auschwitz reden.…

Het spoorboekje is weldra van de baan. Daar hoeven wij beslist niet om te rouwen: Het oude boekje is niet te vertrouwen, Want zelden komen treinen tijdig aan. En om nu die vertraging te vermijden Gaan ze straks volgens schema trager rijden.…

Op de planeet die ik sinds kort bewoon Heb ik als mens het voor elkaar gekregen Dat wereldwijd de warmte is gestegen, Doch ondank is ook dit keer 's werelds loon: Ik doe mijn best de wereld warm te houden, Maar telkens maakt de wereld mij verkouden.…

“Ons reisadvies is dikwijls negatief, Maar daar bestaat ook alle reden voor, Want tal van mankementen aan het spoor Bezorgen overlast en ongerief Zodat wij er klantvriendelijk op wijzen Dat u dit jaar niet met de trein moet reizen.”…

Wij moeten blijven hopen, landgenoten, Hetgeen wij met oudjaar vast zullen doen; Dan hopen wij op minstens 1 miljoen Als rendement van onze dure loten. En is het oude jaar daarna voorbij Dan wordt het nieuwe weer een loterij.…

Ik eet geen wild uit afkeer van de jacht, Geen salmonellakippen, gekke koeien, Geen kalfjes die men hormonaal liet groeien Of varkens die beestachtig zijn geslacht. Als ons gezin zich rond de kerstdis schaart Is dus het hoofdgerecht een lapje paard.…

Mijn laptop is noodlottig voor mijn zaad, Want als ik daarmee op mijn schoot ga zitten Dan schijnt dat ding mijn scrotum te verhitten Waardoor mijn sperma lelijk wordt geschaad. Dus neem ik ook geen dames meer op schoot, Want dan gaan vast nog veel meer zaadjes dood.…

Hier in dit land dat toch al tijden geldt Als het meest bureaucratische op aarde Heeft onze overheid nu zelfs voor paarden Een paspoort bij de wet verplicht gesteld. Het paard van Sinterklaas moet daarom vrezen Als illegaal te worden uitgewezen.…

A] Je hebt van Sint een heleboel geëist, Je hebt wel dertien kantjes volgeschreven, Maar het cadeau dat hij je nu zal geven Staat toch niet op je ellenlange lijst. Je raadt het nooit, dus pak meteen maar uit. Je krijgt geen bal, geen moer, geen biet, geen fluit. B] Op pakjes zijn wij meestal niet zo dol: Ze brengen zelden vreugde,…

Het is een drama voor Marianne Timmer: Al is ze onderhand al aardig oud Toch leek ze ook nu hard op weg naar goud, Maar door haar val lukt dat nooit en te nimmer. Of zou ik Anton Geesink kunnen bellen Dat hij de Winterspelen uit moet stellen?…