inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 4.216):

Zeeslag

Terwijl het strand, veroverd door de eb,
natuurlijk door de vloed herwonnen wordt
en allengs tot de helft wordt ingekort
ervaar ik weer wat ik ervaren heb:

een kleine jongen ben ik met een schep,
hardnekkig vechtend voor een wankel fort
totdat het weldra toch is ingestort-
de zee geeft op het laatst de volle mep;

een klap die onafwendbaar komen moet,
maar toch, bij elke aanval van het water
verweer ik, driftig scheppend, mij fanater
en weet ik niet van wijken voor de vloed.

Ook nu, een half bestaan of meer al later,
geeft mij de wanhoop dikwijls nieuwe moed.

Schrijver: Driek van Wissen
Inzender: J.M., 6 juni 2021


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 83 stemmen aantal keer bekeken 17.855

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
J.de Groot
Datum:
9 juni 2021
Mooi dat Driek van Wissen nog steeds zo graag gelezen mag worden, en onder de aandacht is en blijft.
Naam:
pia
Datum:
28 november 2016
echt leuk het graaft herinnering op
Naam:
frank roksnoer
Datum:
20 september 2004
Email:
rokkie.a.l.lwanadoo.nl
Voor mij persoonlijk een van de meest beeldende gedichten ooit gelezen!
In mijn herinnering BEN ik dat jongetje met die schep, maar dan wel ca. 45, 50 jaar geleden!
Ook overdrachtelijk heel zinvol te interpreteren.
Naam:
paul
Datum:
21 oktober 2003
Email:
steevenszpaulhotmail.com
mooi gedicht, symboliseert mooi de hoop die een mens heeft, zelfs al zien situaties er hopeloos uit...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)