Alle inzendingen over psychologie

Al is het vliegje nog zo klein het werpt zijn schaduw op het plein.…

van opzij, zie haar ik aldoor opdat de schaduw ver van mij blijft oh, het is ook wel zo dat ik haar hart niet verstoor als de pose maar niet wegdrijft ik nog tot haar uitzicht behoor woorden drijven dan vooruit beheersen de intensiteit van een luit ja, de schoonheid van liefde kent grenzen binnen dat verzicht heb ik ze zwijgend geuit met…

Men verliest de ander zichtbaar uit het oog Over de jaren heen treurt je gevoel over het ongrijpbare In den beginne was het een heel etmaal dat de vreugdeloosheid zoog De natuur weet ervan, het gevoel is aanvankelijk verward, zij kon het niet verklaren . Nu de kramp langzaam oplost in de tijd en onverschillig lijkt Verschijnt in mij het besef…

ik zie in jullie blikken naar elkaar in één opslag een wederzijds gebaar. in mijn spiegel, in mijn verleden ziel, zo eigen. ooit waarnaar mijn verlangens riepen, woordeloos maar vergaan zijn, onderweg naar de breekbare snaar in de slijtende hoop, uitlopend op de stervensweg die een vergankelijke liefde koos ik zie in jullie gezicht ieder…

Schil per schil Vel na vel Van peuter naar jeugd Slot na slot Cel per cel Van driften naar deugd Van wil naar weg Van vuur naar vlam Vol hart en ziel…

Ik ben helemaal niet zo lief Ik ben vooral stevig van taal en toon Ik ben daar vooral de beste in Ik weet ook vooral dat ik niet de enige ben Ik ben 1 van de velen besten en van die velen zijn er velen niet lief!!…

ik wil de wereld
 geef me de ruimte…

Worstelen wij niet allemaal met die arme in haar hemd gezette faire naakte waarheid wilderiaans en hemeltergend satanistisch godgeklaagd verbaal vertoon in holle frasen zonder bewijs en ongeschraagd Naast lijf en geest zit meer dan eens ook onze ziel vast in een cel penibele benauwenis vrijheid en wil - gevangenis…

Eerlang was het al min of meer bekend maar nog niet overal en wereldwijd doch thans is intergenerationeel dankzij een jarenlange samenwerking van prominente universiteiten op megaschaal een onderzoek verricht op intercultureel antropologisch psycholinguïstisch en taalpathologisch terrein, meer specifiek primatologisch De naakte…

Ik lees en las De man die er niet was een reisje door het brein van Anil Ananthaswamy Bestaat hij wel en heeft hij real live überhaupt bestaan met geboorte -plaats en -datum humanoïde man meer dan denkbeeld of icoon zo'n digitale representatie kreeg voet aan de grond in Japan op hokaido en honshu wordt…

net geteld zestien maanden alcoholvrij geleefd weliswaar ook tegenslagen geteisterd; alle lichtkracht ontbrak duistere obscure hemelen zo hol, geen schitterend hoopgevend sterretje te bespeuren mezelf constant moeizaam tot nodige actie dwingend leuke belevenisjes steeds maar schaarser, monotonie maakte bokkensprongen dromen luid galmend in gruizelementen…

Ik ben ziek geweest doch herstellende krijg aardige goedbedoelde reacties maar ook sommige stomme zoals: "Word maar weer snel de oude! dat gaat niet, ouder worden wel in dat ouder worden je beter voelen ook veel mensen willen verjongen jeugdiger lijken dan ze zijn en laten aan zich sleutelen En bedoezelen zo hun geest die ouder en ouder…

oud worden ik doe er lekker niet aan mee blijf voor altijd jong ook al zal ik wel moeten mijn lichaam heeft dankzij een uitbundige levensstijl toch moeten boeten wat mij er fysiek dus toe dwong wat mij bleek toen ik mijn spiegelbeeld bekeek maar ook al doet m’n lichaam niet mee aan dat wat ik mezelf heb beloofd en de tijd mij ongewild…

We kunnen het niet langer bij een ander zoeken dat voel ik in de leegte bemerk ik in dat wat men niet ziet van het ontheemde wolkenland het gebroken hart en het verdriet een kleinere wereld zal voorbijgaan minuscuul heelal in het vergeten verwelken zal de mooiste bloem nu nachten langer duren in het berggebied van mijmerland.…

God Gordon, dit ben ik of te wel dit is mijn lijf, pik, dit is mijn kick kreeg sterk tegenvallende kijkcijfers 't SBS 6 publiek kent hem nu wel niets vernieuwend, dikke lul stuitende eigen reflectie op z'n (p)ik hijzelf houdt het nu voorgezien geen Dubai, geen Blaricum, maar... op z'n levensblaren in Laren in het Rosa Spierhuis als…

Jantje zag eens pruimen aan voor ganzeneieren in de schoot zijn vader had niks met the facts of life, schoon hij ze hem verbood mijn neefje Jan is niet adhd gediagnostiseerd maar zijn adénohypofyse scheidt peptiden af in rood hormonen die bij toeval via 'n omweg in de bloedbaan van z'n brein terecht gekomen zijn een kortsluiting…

Ik leg de koord In de kofferbak Het terras zeven hoog Ik sluit het schuifraam De koord mag nooit Binnen hangen Blijf voorbij Openstaande Ramen lopen…

Was je bevriend met een narcist Dan was de vriendschap over voordat je het wist In de eerste instantie leuk en charmant Later gemeen en veel trammelant Alleen zichzelf is belangrijk Motivatie van de ander Is van geen belang Enig medegevoel is de narcist vreemd Mocht het toch binnen geraken Dan zal hij er altijd voor waken Nooit de…

De Adolescent Zoeken naar z’n eigen ik In een wereld vol onzekerheden De zoektocht is een lange weg met vele kronkels Maar uiteindelijk is er de stip aan de horizon…

Onder zilvergrijze abelen, Toen ik langs de stichting reed, Zaten arme, kranke zielen In hun stijf, éénvormig kleed; Wezenloos, een rij van beelden, Staarden zij het leven aan, 't Leven dat hen eens bezielde, Thans niet meer door hen verstaan. Uit hun midden rees een jonkman, Fors van bouw, gespierd en kloek. Om zijn slapen wond de waanzin…

Soms voel ik me een bouwvakker Stevig met het onderhoud Van huis, tuin en keuken Soms voel ik me een huisman Stevig met de (af)was Van vandaag en gisteren Soms voel ik me een Koning Sierlijk soms zelfs protserig Voor en boven m'n omgeving Soms voel ik me een slaaf En soms ook verslaafd Aan dat wat niet goed was en is Soms voel ik…

Een blikseminslag heeft jammerlijk snachts In samenspanning met wind en regen De electriciteitstoevoer onverwachts Lamgelegd en nu zie ik ongenegen Geduld oefenend vanaf het balkon neer Op de grazende veestapel in het dal Met nevel nog bedekt en apprecieer Hoe hun tongen maaien en een aantal Reigers zich bij de kudde voegen stil Contrasterend…

Het zwakke, het minderwaardige, het onbevruchtbare had nooit je voorkeur. Jouw hang was naar de boom in bloei, naar de volle stokroos. Niet naar de natte herfststronk. Jij hield alleen van leven als het ontluikt en als het nog onweerstaanbaar is. Leven dat als een vinkenslag naar de keel welt.…

Breng mij, zachte Eenvoudigheid, Waar de stulp uw schreden beidt, Die de wijnstok half omvangt; Daar de bloeitak over hangt. Leid mij tot uw klein gezin, Als een trouwe jonger, in; Doe mij, luistrend naar uw mond, Waarheids echte leerling kond. Dat mijn oor geen woest geschal Boven eedle zang gevall', Noch mijn oog een bont vertoon,…

Keert de stilte om me heen terug en krimpt alles buiten mij? En mijn innerlijk telkens ook, hebben alle mensen dit gemeen? Het moet een verslavende vrijheid zijn die ons verblindt, maar ik zal geen angst kennen, oh nee! "Wat goed is, is immers ook goed voor mij!" roep ik uit om mezelf te kalmeren De schemering laat romantiek achter…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Het zal je nooit verlaten het verslavende maar je kan het laten staan, gaan zie dat elke keer als een overwinning op het leven, op jouw leven vier dat met de puurheid die jij bent en wilt blijven Blijf primair open naar jezelf in ‘meetings en greetings’ zoek je (ont)spannende unieke ik dan zoek jij vanzelf de verbinding met die ander…

Mensen kunnen het heen en weer van me krijgen dat begrijp ik, zeker nu ik rijp naar maximale volwassenheid Ik ben van het heen en weer, keer op keer Dan hier, dan daar, dan los, dan vast dan zus, dan zo, dan dit, dan dat Wat, dan val ik op m’n gat, maar niet in ‘n gat Want ik sta steeds weer op Opperderrrrrpop, pleurt op ik ben zelden mat…

Er ligt een zinloze verpozing van tijd en ongeduldig wachten in de kleedkamer van de dood in de geurloze tussentijd schrijf ik je nieuwe verhalen sinds jouw laatste onbedorven brief gingen er boekdelen verloren zoveel tijd is er verstreken met jouw leugens en bedrog ik moest mijn laatste bezit verkopen heb zelfs geen kleren voor mijn lijf…

ergens diep in mij ligt een sleutel maar ik kan er net niet bij ter ontsluiting van en om te ontdekken wie ik eigenlijk ben van een afstandje kijken en onder ogen zien wat ik van mezelf niet ken met het gevaar te stuiten op minder mooie verhalen en in een bos vol van emoties te verdwalen maar is het wel nodig al dat gegraaf in je diepste…