inloggen

Gedichten

1930 - 2016

gedicht (nr. 3.839):

vergeef de wilde kat zijn beten

vergeef de wilde kat zijn beten
als eenzaamheid de overhand mocht krijgen
begint de wilde roos te bloeien
de meidoorn geurt
haar kleur is rood of wit
violen spelen in de tuin met licht
jasmijn blijft aan de strijkstok hangen
de weemoed om het alledaagse leven
'wie er passeert, wie er blijft hangen'
is niet te overbruggen met een stukje tuin

vergeef de wilde kat zijn beten
hij zal ooit in de toekomst aaien
wanneer de wilde roos gaat bloeien


-------------------------------------------
Vergeef de wilde kat zijn beten (1989)

Schrijver: Meertje Kaal
Inzender: J.H., 7 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.588

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kristine wauters
Datum:
8 oktober 2017
Mooi maar...
de kat is wel een zij, niet?
3de persoon enkelvoud tegenwoordige tijd,
vrouwelijk enkelvoud dus Haar beten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)