resultaten voor 'eenzaamheid'

Dus ik ben mijn eigen engel en ik neem mijzelf onder de arm maar wat als ik struikel of geen grond meer onder de...

Als ik bloemen plukken mag pluk ik ze midden uit het rijpe graan hun blauw verwoordt de hemel het wit een stille traa...

Hier rond onze kloostertafel wordt er vaak gereflecteerd. Zittend tussen rommel en rafel wordt de mensheid gefileerd....

...e diep getraumatiseerde jongen in zichzelf te maskeren en te herhalen, als verwoeste verwoestingen, die de eenzaamheid onderstrepen als aangegeven plekken, waar nieuwe bombardementen mogen toeslaan. Boudewijn's ongeneeslij...

Oude vrouw naast me in de trein, man met 1 arm in de Albert Heijn, wandelend stel waar ik voorbij fiets. Ik wou dat j...

Nu je mijn boetekleed geweven hebt dien ik me stom en onbewogen aan. Jij kan me niet vergeven, je wil de woorden uit...

Ik was een stil en eenzaam kind, Eenzaam als geen - Gij zong voorbij als een stem in de wind: Nu ben ik alleen, allee...

Eén ogenblik verstrooid en ik sloot De vingers van mijn kind tussen de deur En stijl, haar adem Stokte, ze wrong haa...

Starend in het nachtlicht dat aantrekt als een magneet word je soms ouder voor je het weet

Vlagen wind waaien door mijn hoofd Van links naar rechts en op en neer Het duurt erg lang voor het dooft Maar alsjebl...

Ik was me er niet van bewust toen ik werd geboren, en mijn leven op aarde begon. Ik heb het niet gemerkt, toen ik ...

geheel alleen aan zichzelf overgelaten de kwetsbare oudere medemens de tranen springen in onze ogen verteert door eenzaamheid ziek van pijn en quarantaine slaat de corona koorts toe de lakens huiveren van koorts en slijm, 't ku...

...tjes, veilig, niemand ziet De blauwe rook. Over ons, dreigend, glijdt Kraaiengeroep, vreemd, wild, door de eenzaamheid. - Leeft hij nog? - 'k Ruik de hars - Ik hoop van niet. Ik heb hem vaak beledigd en gegriefd; Want 'k...

Als ik slaap ben ik als trilling in verre oorden, verneem ik woorden van zuid en noord, als door een open poort zie i...

...de troosteloze straten Hobbelt over de keien in de schemering Voorbij de meidoorns het landschap Van de eenzaamheid in Waar hij in stilte zijn sores draagt Het leven laat zich niet inkapselen Of sturen door ongewenste b...

Zijn woorden droegen liefde boven alle pijn en zon verwarmde de wegen het denken vloeide in samenzijn woorden ...

Je keerde bij jezelf naar binnen. Op de bodem vond je een brief. Plukjes mensen, wind die door bomen ruist. Een ...

Wat ik dacht is nu een gedachte. Ik houwde haar vaardig uit de taal (de stukken vlogen er vanaf) en stelde haar ...

Die mond van niet te spreken en die ogen van niet thuis heb ik daarvoor zo'n grote reis gemaakt langs heuvelruggen a...

De eenzaamheid op zonbeschenen wegen is erger dan die in de schemer sluipt, kom haar niet op de volle middag tegen als z...

Een nare rare tijd een vreemde saaie tijd maar raak je levenslust niet kwijt aan alle narigheid komt een eind ho...

De lucht wordt donker, de tegenwind maakt me moe – was er maar een maan.

Niets dan de wijde, de grote rust: eenzaamheid zachtjes in slaap gekust; niets dan het sluimren van 't levend Al, dat straks weer de ogen ontsluite...

met kleuren tussen sepia en rood kijk ik naar iets wat dicht bij eenzaamheid ligt een auto rijdt de dag in als een nacht beroete bomen heffen de armen ten hemel onscherpe sna...

Eenzaamheid is als een valse hond, hij komt je vroeg of laat bijten Het begint altijd met een kleine wond maar hij ...

Nu ik uit jouw stilte ben gestapt wil ik toch nog iets zeggen over de wilgenwouden van mijn jeugd de denkbeeldige w...

... venster hoor de vogels zingen, de zoete geur vervult de kamer vandaag knip ik de touwen door maanden eenzaamheid in quarantaine In m'n roze zomerjurkje van satijn een grote strooien hoed tegen de zonneschijn dool ...

...geven. Ongevraagd een eeuwigheid geplaagd in verre nevelen gehuld leegte troosteloos ongevuld. Lied van eenzaamheid door wanhoop begeleid levenslang leegte overstemt mijn zang.

Uren alleen, klein leven op een hotelkamer zonder dood te gaan gek te worden of voor altijd alleen achter te blij...

Dagelijks einddoel toevlucht, veilig gevoel daar staat de stoel. In dezelfde hoek gevangen als je verlangen die zit...