resultaten voor 'wil melker'

mag ik je hand gewoon om even vast te houden de warme binnenkant een stukje van je lach die jij mij liet zien t...

ik heb je pas aangesproken in je tweede leven toen je het eerste vergeven had in herwonnen vrijheid waar woorden...

je lach fluweelde zacht in tegendraadse vleug zij lichtte op uit het nog donkere van aangeleerde deugd liet s...

na ruizelen en suizelen op warme zomerdagen lijk je nu toch eindelijk te ontwaken toont nog met ingehouden adem...

jij laat woorden buiten zinnen dansen in een vrolijke extase van veelal ongekende kansen zich vurig laten zie...

mag ik voorzichtig je schaduw van de grond rapen om te proberen jou weer in reanimatie tot mens te maken we he...

ik wilde altijd al meegenomen worden je blikken delen genieten van jouw lach zelfs je schaduw zou ik dragen zodat...

je ogen lachen zacht zing je een reeds lang vergeten lied waarvan het refrein mij ontroert alleen je vingers bez...

je haar piekt niet meer nu het herfstig is gesneden in een schitterende mêlee van lichtend grijs en het nog zo...

je fluisteren kleurt lucht vertrouwelijk geeft de ambiance het zachte van begrijpen waar kijken moeilijk is door...

ik zag het hek al openstaan gescheurd in zijn scharnieren nog een stukje draai te gaan de tijd heeft stilgestaa...

warm loopt droog zand loom door de vingers van mijn hand hun vrije val schrijft tekeningen overal op het str...

ik zag dat jij ondeugend het doosje met verholen gedachten schudde zij mankeerden ieder een eigen stukje werkeli...

ik heb me mijn hele leven al bezeerd aan prikkeldraad ik wist dat het er was en mij een slechte uitdaging gaf...

ik zie steeds vaker de lach die blijdschap geeft die plezier deelt met anderen niet meer de lach die een ander...

je map met liedjes en melodietjes komt wat minder op tafel de laatste tijd het lijkt of er daarvoor geen rust meer...

jij hebt nooit wenkbrauwen getekend stipt enkel illusie aan waarbij gedekte mascara kleuren iets verder dan hun...

zacht klinken je vingers zich vast aan mijn hand bij het ontladen van de spanning in mijn hart in energetisch...

ik wist vaag uit overlevering dat hemel bestond informatie was schaars met verlangen kon ik soms kleine stukjes...

jij kunt als enige regen de zegen geven zijn kleuren laten opspatten in het neerkomen tegen de rotspartij er i...

ik zag je vingers trommelen herkende het ritme uit het lied ongeduld waar onopgelost nog regisseert wordt de sc...

als alles tegen zit dan spoort er nog een lach op je gezicht oogluikend heb jij mijn strijd tegen de elementen z...

lieflijk streek muziek de plooien glad van tonen die in harde confrontatie het respect voor elkaar helemaal ver...

ik zag hoe je handen voorzichtig stukjes oude weerspannigheid weghaalden uit het monument van je jeugd het wa...

ik heb je hand gepakt een impuls waarbij ik mezelf totaal vergat kleurde rood van schrik maar zag aan je lach...

jij droeg doorzichtig transparant viel in lange plooien tot op de grond elan begeleidde jouw bewegen waarin...

in de chaos van dagen konden zelfs emoties je niet meer raken het was teveel waar veranderingen implementeerde...

je zag de wolken in de wei sprong opzij als zij kwamen en een echt stukje donker meenamen om daarna he...

jij bent ooit groen geweest een rozetje bladeren rustend op een slanke leest wortelde stevig met een krachtig...

de hulpstukjes waren klein een licht accent de wat gebogen lijn het mooi donker wimperkrullen je had een tasje...