Netgedichten

netgedicht (nr. 86.514):

Menselijk samenleven

stil trokken
zwarte optochten
door het land
spaarzaam bijgelicht
door fakkels
die een spoor
van rook achter lieten

een enkele
tromslag maande
de groep tot stoppen
om samen even
de schaarste
van toen te
consumeren

in een latent
hongergevoel
geen nieuws
en herdenkingen
waren er altijd
al geweest maar de
grootte van interesse

in de diverse
delen van bestaan
was verbazingwekkend
zoals het reilen en
zeilen van wereld en
religie in heerlijke
verbondenheid

dat willen en
ook conformeren in
opvatting kleding en
uitdragen om het
heerlijke van menselijk
samenleven ooit
te verwezenlijken