Alle inzendingen over actualiteit

afdrijven met een stroming die sterker is dan jij meegenomen worden op een reis waar vrijheid wordt ingeperkt door een alom dreigend virus, . maakt angstig, men raakt van de wijs en vraagt vaak ontkenning haar deel zelfs geweld komt opstandig van stal door boosheid uit een dieper dal . de horizon lijkt steeds verder gedachten raken in de…

confronterend waait kou langs huid verwarmde cellen in het eerste zonnebad dit jaar is het oppassen voor roodverbrande vellen daar waar vitamine d zijn charisma ziet ontstaan pikt meteen duivels hellevuur aan voorzichtigheid is geraden in het vergeten van de tijd ben je zo gebraden mijn wekker was al afgegaan voordat er ijsbloemen…

mijn mooie land mijn eens zo veerkrachtige land waar zo veel kon in welke fase zijn we nu met z’n allen aanbeland? de te sociale media heeft waarden aangetast mijn land dat eens vijanden en water overwon door ons oud Hollandse nuchtere verstand kenden we geen enkele weerga nu vervlakt ons kleine unieke mooie land en verliezen we…

ik wil geen beweging horen als geluiden zichzelf ruimen maakt stilte eindelijk een kans te vaak wordt zij overstemd krijgt zelden de mogelijkheid zichzelf eens kenbaar te maken jij hebt met jouw lach die ruimte gecreëerd in het zenden van warmte en kracht die stilte genereert verbazing en verwondering om dit fenomeen waarin…

Schrijnend, schrijnend is het verlangen naar eenzaamheid, wanneer men geliefde dichter bij komt. Dichter, is eveneens het werkwoord voor de vrouw die niet kan spreken, maar enkel schrijven. Schrijven, al schrijvend vormen mijn letters woorden die het papier snijden. Ik kan ze wissen, maar het papier zal nooit meer hetzelfde zijn. Is…

Hè ja laten we de boel op stelten zetten ons niet langer laten beletten door regels, binnen zitten een klok en afstand we steken de boel in brand hè ja laat ons lak hebben aan mensen, zieken, oud het laat ons koud wij kunnen rellen wij ondernemen niet wij zijn niet failliet schoppen en dwars liggen met zijn allen tegen oom agent…

ik zag hoe lente je haar al lichtjes high light kleurde na maanden lang het winters blond ik proefde de eerste prille tonen als voorjaars melodie uit het zilt blauw golvenlied joyeus rokten kort nog op de gok hun lichte benen terras genietend onder warme zon een tikje fris windje uit de nog koude zee dolde in de grote bos…

jij was het die de lucht verschoof donkere draperieën opbond zo dat de inkijk groter woonde ruimte gaf aan het benauwde dat veilig onze handen vond zodat doortastend weer op afstand stond later brak het inzicht door dat eigen kracht de macht weer pakte als jij op dezelfde golflengte lachte wij waren intiemer dan we zelf…

Je kwam in mijn hart  boekte de bovenste kamer  met zicht op jezelf daar zag je beelden  van ons, een verleden dat we niet delen ik weet dat we niet weten de intentie zit goed jij ook, dus berg al die dagen in een onderste schuif…

je beweegt de schaduw van je hand aan de achterkant vervloeien pigmenten tot harmonie die wereld een nieuwe kleur mee geeft waar twee componenten samen gaan kan in de optelsom onverwacht een nieuwe kleur ontstaan met een frisse eigen kijk op wat magie zo bereikt juist in het organisch gedeelte beloven passen en meten…

Het leven in de tegenwoordige tijd, een angstig leven vol onbegrip en haat. Mensen kunnen niet vrijuit functioneren, met een andere mening ben je de klos! Ben je het niet eens, dan trekken ze een mes of krijg je een kogel. Je denkt best twee keer na, voor je reageert. Het geloof in de realiteit is verdwenen. Verliezen we ooit de rechte…

Boer G., ongeremd en ziekelijk verlegen vond twee vrouwen binnen handbereik. Niet bereid zich bij hem in te schepen voer hij voorbij de schemering, en schoot en schoot zichzelf het leven in, vermorste vrouwen arm en ongelegen, maar in hun dood en wond vond G. zichzelf een koe met goedgevulde memmen. Geen dag gevang waar G. verbleef een…

Na zo'n dag gevuld met laptopplakken Vol van Teams, of Outlook of Excel Wil je 's avonds los als vrijgezel: Uitgaan, stappen, samen meters pakken Daarom kun je voor de avonduren Nu een escorthondje bij mij huren…

Het is half negen De avondklok gaat in Want het is vijf voor twaalf! Het wordt stil op straat Het wordt stil in huis Het wordt stil in mijn hart Ik voel de Grote stille ‘Hij de’ Schepper van Hemel en Aarde Maar Hij blijft ook stil Stilte voor de storm? Zal Hij zijn openbaringen waar maken! Of vertrekt Hij weer met stille trom!…

wij gingen rood omhoog uit groen dat lucht geworteld aan de natte beademing lag het donkere gat dat krioelde vol bewegen onder een uitspansel dat alle energie gaf aan dit leven wij bloeiden niet maakten geen vrucht maar kleurden de hemel waaronder de schepping door de mens was gevlucht hun vurige vraatzucht was de dood…

zij kwam onverwacht nam als entree een licht hautaine houding mee in een lieve fris spottende lach er ruiste verleden in haar kledij zonder dat de aanslagen van tijd zichtbaar waren in haar verschijnen waar geroezemoes de boventoon voerde lijkt stilte nu de overhand te krijgen uit pure verbazing om het vreemde gebeuren zij…

Ook God had afgestemd Op de inauguratie van Biden En Hij kwam aan zijn trekken Ook ik had afgestemd Verruilde mijn bank Voor een houten kruk Voelde me zo meer in de kerk Van Jezus Christus en Maria En Maria openbaarde zich Tranen moest ik bedwingen Bij de zo aantrekkelijke Harris En haar gedegen Gentleman Halverwege haakte God toch…

zacht wiegen watergordijnen hun nattigheid tegen de straat guur slaat de wind opspattend water tegen een troosteloze muur weg is de zomerse scene met een zonovergoten hangplek vol schaarse kledij daar was toen geen corona in al zijn varianten met contactbeperkingen bij ze hebben het hart uit het vrijen gehaald van de anderhalve…

Een avondklok in gelijkheid geen ster op je jas maar lopen in de pas het virus heeft geen snor het schreeuwt niet het moord zonder dat je ziet geraffineerd en gemuteerd rennen voor je boodschappen sociaal in boetes afkappen er is geen haat er is geen ras, geen jood alles ligt volledig bloot stilzwijgen instemmen negeren, demonstreren…

vanuit de verte hoor ik jou al zingen met de stem van duizend koren en ik zing mee met de tranen die als ik jouw muziek hoor als een brok in mijn keel blijven steken met een hoofd vol emoties stromen zij overvloedig en verstikken mijn stem tot ik jou zie en de puzzel van muziek liefde en schoonheid de hemelse variatie krijgt waarvoor…

ik zag de paniek in je ogen groeien hun bloemen in extreme kleuren bloeien in het korte moment van bestaan jij hebt ze laten gaan zonder plukken omdat hun geuren licht lijken te geven in een duisternis die niet is van dit leven ooit heb jij je vingers gebrand aan deze fictieve macht die jou kracht en richting zou geven zonder…

Als kleine kinderen verheugden we ons op de sneeuw die komen zou keken op de radar, wanneer valt het nou? Dan ineens betrekt de lucht nog iets meer en jawel de witte vlokjes dartelen naar beneden, het sneeuwt! Vol verwachting, lang gewacht niet stil gezwegen, sneeuwt het eindelijk kijkend wanneer de vlokjes, vlokken worden Lang verwacht, stil…

Er viel een grote massa sneeuw over gans het land mensen gingen skiën naar de Baraque de fraiture maar voor velen was de reis van een te korte duur de burgemeester merkte dat er iets liep uit de hand Hij riep de grote volkstoeloop op rechtsom te keren wegens gebrek aan sanitair voor de dames en de heren…

ik heb je gezien in het huis van hiernaast op een gedachteloos moment dat geen onderwerp kent er waren al stukjes van jou die ik had geraapt vergaard op speciale gelegenheden ver weg van het heden ik had geen plannen maar kon mijn gedachten aan jou niet uit mijn hersenen bannen omdat je te diep in mij verankerd zat toen heb…

zacht dalen de vlokken uit buiig wit het losraken van de kristallen haken geeft hen gewicht de zweefvlucht op minimale wind is een en al rust waar stilte weer woorden hoort is aarde nabij een groene wei met spelende kinderen wordt plotseling verblijd met ruimte voor het sneeuwprettig bewegen in onverwachte wintertijd…

Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Geen man mag wat ik nu al weet verknoeien Gebeurt dit toch, zal ik het niet gedogen Een schandblok kan op resultaten bogen Is middel om beschimping uit te roeien Een ware schoonheid is zij in mijn ogen Die tot een Lovely Lady uit gaat groeien Hoezeer zijn ´heren…

Nu ieder moment het zwaard ook mij kan treffen en ik ademloos verdwijn. Weet, dat ik wederkeer, in de allermooiste vormen denkbaar. Als het moment aanbreekt dat mijn woorden vervagen. Mijn liefde zal je verder dragen. Als niets meer vanzelfsprekend is voel dan dat wat ik nalaat, in iedere stille kamer. Als de tijd is aangebroken…

ik zag je proeven wist dat jij heel even in een andere wereld zou vertoeven om na te gaan wat er met dit lekkers is gedaan fris en fruitig was ooit een hype maar het nu toegevoegde guitig springt er helemaal uit door trigger van de lach en vrolijkheid te zijn dit buitengewoon kleine wonder wordt zomaar op de tong gelegd alleen ogen…

ik zag je met licht spelen zette stralen stop liet ze dan weer gaan zonder je te vervelen je wilde ze nawuiven maar als je woof doofde de straal was er niets meer van over later probeerde jij schaduw te knippen in stukjes die jij makkelijk tot een mozaïek zou kunnen schikken alles ging goed alleen in het opslaan van de delen…

De vleesgeworden vorm van een depressie, Die schijnbaar permanent corona heeft, Die over treur-tv zijn mening geeft. En dat in tijd van lockdown en recessie. Eerst denk je dat je alles hebt gehad - Het kan toch zwarter dan het zwartste gat.…