inloggen

Alle inzendingen van Adeleyd

1031 resultaten.

Sorteren op:

Vergankelijkheid

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 46
Vergankelijkheid spelt weer de herfst en langzaam leer ik lezen, van zomerlicht genezen: de uren zijn geteld. De zon viert nog, maar heel bedaard verguldt ze de eikenbladeren. Behoedzaam voel ik naderen wat node wordt gemeld: dat vuur gedoofd wordt, niets gehoord meer waar de zangen klonken. Oktoberlucht verzonken nu naar de winter snelt…
Adeleyd24 oktober 2023Lees meer…

Herfstgedachten

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 43
We weten niet, we kennen niet wie de ander echt wel is. Zoals de herfst nu bladeren doet dwarrelen en hen doet vergaan om humus te worden voor weer een nieuw bestaan, zo weten we allen wat eenzaamheid is en trachten we weg te lopen van vragen die te groot zijn voor een antwoord. We weten niet, we kennen niet en zien de dagen korten, maar…
Adeleyd22 oktober 2023Lees meer…

Geheim

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 57
Ik ken je niet, al ken ik je al jaren, want wie je echt bent blijft steeds een geheim; de wetenschap kan wel al veel verklaren maar echt begrijpen, daarvoor is te klein wat ons verstand begrijpt, we zijn zelfs voor onszelf en al wie dierbaar is nooit echt te vatten. Er rest slechts eerbied en een dankbaar hart om jou te groeten, om te leven…
Adeleyd21 oktober 2023Lees meer…

De hitte weegt

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 66
De hitte weegt, de vogels vallen stil maar onze ziel blijft zingen tot de dageraad opnieuw weer wat verfrissing brengt. De hitte weegt en mensen sterven omdat hun tijd gekomen is om weg te gaan. Hun ziel zingt al van een nieuwer leven. De hitte weegt en schildert wolken die even wat verkoeling brengen doorheen de drukte van de tijd. Adem…
Adeleyd21 augustus 2023Lees meer…

Soms weet ik niet

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 69
Hoe toch gevoelens ons misleiden want plots ben je heel blij om niets. Een andere keer is alles zwart en weet je niet wanneer de zon weer schijnt. Je ziet de mensen om je heen: de zwaar-beproefden in hun nood; de mensen die dansend leven en juichen in het morgenrood. De velen die er plots ook niet meer zijn; de pasgeborenen die veel blijdschap…
Adeleyd11 augustus 2023Lees meer…

Een mosterdzaad

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 53
Een mosterdzaad Het kleinste aller zaden, zo zegt ons toch de Heer kan groeien tot een grote boom die schaduw geeft en woonst; zo is soms ook ons klein geloof, het is haast niet te zien maar met geduld en veel heel veel moed kan ooit het wonder komen: de zon schijnt door de bomen! Een kind begrijpt dit alles wel, maar ik en wij, die zo…

Vakantieverzen 2023

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 59
Hoe kan een ziel zo vol verlangen zijn, gevuld met wierook en de geur van bloesems; hoe kan het denken plots verstillen na dromen van de zomerzon en wolken. We weten weinig, eigenlijk soms niets van wat in kinderlijk begrijpen wordt verstaan. Hoe kan de stilte spreken zonder klanken of die sinds lang al zijn vergaan? Soms zwijgen we maar…

Een Paasbericht

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 35
Door alle kieren breekt het licht dat niet te stelpen is, het beitelt beelden van verlangen, rust niet maar werpt beloften voor zich uit dat eens de dood voorgoed zal overwonnen zijn. Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal…
Adeleyd10 april 2023Lees meer…

Snelsonnet

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 41
Soms weet ik echt niet wat ik zeggen moet en dat kan door de woorden heen gaan klinken. Ze komen dan van ver, vanuit verzinken in poel van droefenis en tegenspoed. Maar plots schijnt dan de zon over de daken en doet die droefenis ineens weer staken.…
Adeleyd26 maart 2023Lees meer…

Regen, regen...

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 57
Het regent al de hele dag, terwijl de bloesems wenken. Ze vrezen vocht en kunnen ons niet schenken wat ons doet juichen om het licht en om de klaterlach van ‘t kind dat buiten speelt en droomt. Maar lente komt, ze kan niet blijven wachten maar is geduldig en getrouw met onze aarde die kreunt onder ‘t gewicht van ons getreuzel en ons traag beminnen…
Adeleyd26 maart 2023Lees meer…

Sneeuw.

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 91
Zo zacht valt nu de sneeuw die plots een glimlach tovert om al te grote ernst en piekerpijn; de ogen van een kind vertellen blij hoe ieder uur gezegend ook kan zijn. Zo zacht valt nu de sneeuw en doet de vlokjes landen in ‘t water dat hen opvangt op de grond; ‘t Is stil terwijl de vogels zwijgen en krokussen verschijnen hier in ‘t rond.…

Wat is zeker?

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 32
Heel weinig is zeker: wél dat water vloeien kan en dat er licht komt na de nacht, maar of de regels van dit klein gedicht ooit ergens zijn verwacht? Heel weinig is zeker: wél dat dagen snel voorbijgaan en dat er ooit een laatste komt voor elk van ons, maar of liefde blijft? Heel weinig is zeker: wél dat mensen niet alléén bestaan en…
Adeleyd16 januari 2023Lees meer…

Vreugde

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 40
De dagen lengen al is het nog maar even maar we leven weer.…
Adeleyd11 januari 2023Lees meer…

Herfstmeditatie

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 113
Een glimlach dwars doorheen de grijze wolken die regen zeggen, straks of al heel gauw; Vanmorgen was nochtans de lucht nog blauw en zouden lichte liederen mijn ziel bevolken. Maar och, je treurt toch niet om wat nog komen kan, maar evengoed verdwijnen als de sneeuw bij zon; je kijkt toch verder, waar het al begon en weet toch ook dat droefheid…
Adeleyd18 november 2022Lees meer…

Voor Allerheiligen en Allerzielen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 81
Gedenkend hen die gingen, die ooit een naam ontvingen en nu in ‘t Licht bestaan, zijn wij nog hier gebleven, betreurend dat hun leven met ons nu is gedaan. We weten hen geborgen; zoals een nieuwe morgen weer vreugde brengt in huis, zo schrijft God alle namen in liefde weer tezamen en is voorgoed hun thuis.…
Adeleyd31 oktober 2022Lees meer…

Verjaren (naar psalm 139)

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 155
Gij weet van mijn wezen, Gij kent mijn bestaan, mijn zorgen en vreugde, mijn komen en gaan. U dank ik vandaag, nu ik jarig mag zijn. Gij ziet er mijn jubel, bemerkt ook mijn pijn. U dank ik dit leven, zijn kracht en zijn gloed, Gij denkt aan mijn zoeken, mijn falen, mijn moed. Gij draagt me de dag door, behoedt me bij nacht-, Gij zijt het die…
Adeleyd18 oktober 2022Lees meer…

Wat echt telt

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 57
De lange lanen hebben niets meer te verbergen - het kreupelhout wordt van zijn bladeren ontdaan. Het hevig bloeien in de bonte zomerkleuren is tot een stil vervloeien in de mist vergaan, en trager klopt het hart en kruipt het bloed in bochten waar het de droesem van de wijn nu achterlaat. Heel helder wordt wat telt: de liefde zonder woorden,…
Adeleyd9 oktober 2022Lees meer…

In memoriam patris

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 73
De kracht van de zomer, het groen en het graan, de rode papavers in ’t koren, ‘t is alles weer weg en voorbij en gedaan, geen vogels in ‘t veld meer te horen, geen licht in de verte dat feestelijk schijnt, geen warmte die koestert de bomen, alleen nog de mist en de dag die verdwijnt nog eer hij, tot volheid gekomen, de mensen het teken…
Adeleyd30 september 2022Lees meer…

De zonnebloem

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 49
Een zonnebloem staat droomverloren en al voorbij haar hoogste glanzen met lome blaadjes droef te staren. Gaat het zo ook met ons: dat na de rijpe, goede jaren de glans verdwenen is en ook de vreugd? Of zijn er andere horizonten die wenken gaan en door de jeugd nog niet gezien zijn? Dient daarvoor soms de pijn en 't trager moeten leven…
Adeleyd24 augustus 2022Lees meer…

Een snelsonnet

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 44
Een snelsonnet wordt dikwijls snel gemaakt al klopt dat niet voor elke dichter want mijn geheugen is soms lichter en is de draad wel ooit eens kwijt geraakt. Maar niemand hoeft dat ook te weten en zelf ben ‘k morgen dat vergeten.…
Adeleyd20 augustus 2022Lees meer…

Weemoed

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 64
De dagen korten al, zo ook mijn leven, ik voel de weemoed groeien met het uur - waar is dan toch de vreugde nu gebleven en ‘t laaien van het eerste liefdesvuur? Met ouder worden zou de wijsheid komen en ‘t diep besef dat alles ijdel is, maar soms komt iets van vroeger in mijn dromen en hoor ik weer een klank geheimenis; dan zingt mijn ziel…
Adeleyd19 augustus 2022Lees meer…

Verjaren

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 254
Verjaren doet eens even kijken naar wat het leven je al bracht, en daarvoor hoef je niet te wijken al was er naast de vreugd ook smart. Verjaren doet je dankbaar zingen voor wat het leven heeft gebracht, hoe mensen steeds weer je omringen met heel veel liefde, dag en nacht. Verjaren doet je hoopvol leven al weet je niet hoe 't verder gaat…

Oekraïne

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 97
Hoe bloeden nu zovele harten en toch gaat steeds de strijd maar voort. De zachte krachten zullen winnen wordt zelfs ook nu toch nog gehoord maar ondertussen sterven mensen, verliezen ‘t leven door geweld. Waar is de redelijkheid gebleven en wordt slecht nieuws steeds weer gemeld. Laat ons gebed hen blijven steunen die nu nog in die oorlog…

Geduld

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 105
Geduld is durven wachten tot straks de zon weer schijnt; is hopen op de krachten waardoor de nacht verdwijnt. Geduld is ademhalen al is het ook niet diep; is weer opnieuw vertalen hoe God eens alles schiep. Geduld is weer geloven dwars tegen wanhoop in zo komen we wij te boven wat droevig maakt en stil; je vreugd niet laten roven…
Adeleyd3 februari 2022Lees meer…

Kerstmis 2021

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 111
Laat ons met vreugde vieren de komst van onze Heer, met lied’ren Hem bedanken vandaag en altijd weer. Hij werd zo lang verwacht toch maar nu straalt helder licht; de eng’len zingen glorie er wordt vrede bericht. Het licht kan enkel stralen waar wij ook vrede zijn: de blijdschap willen delen en troost brengen bij pijn. Dit pasgeboren…
Adeleyd24 december 2021Lees meer…

Zingen mogen wij nu allen....

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 58
Zingen mogen wij nu allen, zingen op dit grote feest, ook al zijn mensen gestorven die hier ooit zijn thuis geweest. Want zij zijn nu aangekomen na hun zorgen, na de pijn, en zij zijn in God geborgen waar voorgoed zij mogen zijn. Nu, met alle heil’gen samen, zingen zij een nieuw refrein om God eindeloos te danken, die daar leven, groot…
Adeleyd30 oktober 2021Lees meer…

De moed tot overgave

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 58
Al is het herfst, er zijn ook mooie dagen, waar regenlucht de zorgen wast, de kleine en de grote vragen, de overtolligheid, de bladeren wil doen dansen in de wind, nog even eer ze weer tot humus worden en de nieuwe kracht tot leven. Sta stil, al is het maar een korte tijd, want er is veel wat nu plots helder wordt, wat in het kalme licht verschijnt…
Adeleyd2 oktober 2021Lees meer…

Een Paasbericht

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 65
Door alle kieren breekt het licht dat niet te stelpen is, het beitelt beelden van verlangen, rust niet maar werpt beloften voor zich uit dat eens de dood voorgoed zal overwonnen zijn. Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal…

Wat zal ik wensen?

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 60
Nu we weer een nieuw jaar zijn begonnen en veel mensen nog slapen omdat ze gisteren, ja vorig jaar, nog laat moesten vieren, stuur ik jou nu al maar mijn beste wensen. Wat kan ik wensen? Dat we corona mogen vergeten en alles wat daarmee te maken heeft of wat het heeft veroorzaakt? ja, maar mocht toch ook wat van het mooie blijven leven:…
Adeleyd1 januari 2021Lees meer…

Kerstmis 2020

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 84
Het licht dat binnenvalt door kieren die haast gedicht zijn door verdriet, het zal gaan groeien tot de ochtend en kleurt de lucht reeds rozerood. Een Kind kwam om ons leed te dragen al is het klein en weerloos nog, het doet een nieuwe toekomst dagen en doet ons zingen in de nacht. De herders kwamen naar de kribbe want zij hebben het lied…
Adeleyd23 december 2020Lees meer…
Meer laden...