Zijn beeld en gelijkenis
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 8 hij schiep
de aarde en
bevolkte die met
een evaluerend
en evolutionair
levende mens
naar zijn beeld
en gelijkenis
techniek en
creatief sloeg
snel de vleugels
uit in maagdelijk
ontdekken robots
waren er al vlot in
alle werk dat verlichting
zou kunnen geven
niet vergelijkend
met de mens
maar innoverend
verbazingwekkend
in…
ketelsteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 2 er stond vandaag geen maat op de ochtend
nauwelijks aangevangen
en bij daglicht onthuld
het moest ervan komen
de juiste steen, uit duizenden
op het aanwezige pad
we hoeven dit niet
ter instemming voor te leggen
dit aanroepen van onbeschreven ketelhuid
alvorens aan ruwe tegenwoordigheid
nog eenmaal te spiegelen…
KIND ZOEKT
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1 Het driejarige zoontje
van de grenswachter
speelt naast pa's kantoor
trekt aan een dun touwtje
zijn ijzeren vrachtautootje
voort over zand gras en stenen
de hummel kijkt en peinst
gaat even voorbij de slagboom
bevindt zich in een ver land
dat hij snel zal verkennen
vermoedt loerende dieren
achter halmen en struiken
wil een bestuurder…
Spotless mind
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 13 Ogen schieten achter blinde luiken op en neer
er gaat een wereld voor me open, ongekender dan A.I.
zet mij zinsbegoochelend op het verkeerde been
niet aan de tijd geketend schilder ik dan als Vermeer
ongebonden aan een plek
spreek ik zelfs oude talen
Grieks met Plato en met Bonifatius
Latijn
speel ik mazurka's van Chopin als…
Pacifist
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Wat gebeurt er
met het woordgeluid
wanneer kanonnen bulderen
en stromend bloed
de nacht inluidt
voor doden en gewonden
waar is de stem
die vrede liegt
terwijl geweervuur
steeds meer harten grieft
mensen niets meer vragen
dan doden-loze dagen
is er geen zin
geen woord of taal
die einde maakt
aan dit verhaal
van wreken
en verdelgen…
[ Jongens waren we ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 24 Jongens waren we,
we tuurden naar de stenen --
en naar de sterren.…
In eigen woning
netgedicht
1.0 met 707 stemmen 28 ik heb je
gewassen
met warmte
van zonlicht
op een vroege
sprankelende
lenteochtend
en daarna jou
gedroogd met
het subtiel
geparfumeerde
bloemenkleed
dat zich opent
voor jou alleen
samen hebben
we een zomerdag
geplukt in een
wereld vol mystiek
met magisch
betoverende
vogelgeluiden tussen
het gave gezoem
van talloze insecten…
Als een blad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1 Leven van een blad
tussen groei en loslaten
een en al wijsheid
Uit de buik van een knop zie ik het levenslicht
Omhelsd door bloeiende takken met roze bloesems
die met veel liefde mij grootbrengen tot een volgroeid blad
Prikkels van diverse verliefdheden en prille geluiden stromen toe.
Zomer arriveert, warme zon en zoete zomerlucht
zorgen…
Escapades
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 23 Ik denk dat ik escape
in amoureuze avonturen
erotomaanse escapades
zeusiaanse zevenmijlen
zeven zeeën tegelijk
Lavendelhoning vlinderende geurenspreidende odeuren
eennachtijs festijn van lotus
flora's mysterieuze geuren
Godennectar ambrozijn
hemelklank van libido
amor liefdes schijnbeweging
zoetgevooisd als cupido
Verwacht van…
Van heim en wee
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 115 op het verre strand breekt O.
pothos overrompelt hem
een hevig verlangen
naar alles waar het onvervulde
het mooie goede het ware
op hem wachten
het licht is van porselein
de dag is helder
zal hij morgen in Ithaka zijn?…
Spookoorlog
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 12 Triljoenen aan staatsschulden opgebouwd
Verziekten Amerika met syndromen
Een bankroet viel niet meer te voorkomen
Onder de rentelast werd het benauwd
Ten dode opgeschreven was de oude
Dollardominantie; zonder schromen
Ging men China en Rusland dwarsbomen
Zou de wedijver dan nooit ophouden?
De CIA begon met een toe-eigening
Van de Oekraïne…
OPHALEN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 10 Vol gebolder van
vuilnisbakken is de straat;
geluk en welzijn
steeds weer het gangbare werk
te doen klinkt door heel de stad.…
Ambergroen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 27 "Het ruiterstandbeeld
van het zelfbedrog
in het publiek onthullen"
Nuttig en waar.
Het trekt het gordijn weg
van de beschaving, de ijdelheid,
de zelfgenoegzaamheid.
Uitbuikers die over alles
hun schouders ophalen.
Of erger: die zeggen
'het is zoals het is '
Wat onthult dit zelfbedrog
wat gaat achter dit beeld schuil
Is…
[ De bovenwereld ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5 De bovenwereld
is een palimpsest over --
de onderwereld.…
Een beter ei
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 25 Wat voor zin heeft het om
ten overstaan van een
althans nagenoeg volstrekt
anoniem lezerspubliek
het binnenste geel
van zijn navelgestaard
kakelvers broedsel
naar buiten te keren
als ongeschoold keizer
in door de mangel gehaalde brandschone nieuwe kleren?
*
Het is zoals het is,
Je bent zoals je bent
Er zijn er meer als jij…
Je lach vandaag
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 11 je lach
deed mij
altijd kleuren
haalde warmte
uit mijn hart
dat fermer klopte
omdat het ineens
weer een stuk meer
om handen had
waar ik altijd
alles eerst
overwoog dook
ik nu ongezien
ad rem tussen
woorden in zinnen
om zo met een
weer nieuwe
fris gekleurde draad
aan een ander
hoofdstuk te beginnen
door met alle eindjes
van…
Nezrevsleviud & Sem
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 9 Het mes dat de Meester
Van de Literatuur bijna
Had gedood, maar dat
Hij gelukkig overleefde
De Duivelsverzen zijn
Waren en blijven aanleiding
Ook in de zomer
Van 2022, NB na 33 jaar
Een nieuwe poging, de
Meester van de Literatuur
De onmiskenba-
re Meester om zeep te helpen
Wederom beslist, maar
Geenszins (on)gelukkig, schrijft,…
Dromendans van Hans
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Het is werkelijk verontrustend
dat je mijn naam niet kunt onthouden
dat je me Bernard noemt
in plaats van Hans
het is in mijn dromendans
die vitale werkelijkheid
van jeugdig falen
onbevangen
in toekomstig
dralen
maar ik geef niet op
er is nog voldoende
drank om op te zuipen
er groeien nog stille bloemen
in de dakgoot van de tempel…
Introductio
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 25 Stel dat ik buitenaardsen zou ontmoeten,
En ik zodoende de verplichting draag
Om met een plechtig uitgesproken ‘daag!’
Hen namens heel de mensheid te begroeten?
In een gesprek, met handen en voeten,
Beantwoord ik geduldig elke vraag,
Over de aardkorst en de ozonlaag,
Het staatsbestel, de schaarste, schuld en boete.
Dan zou ik vragen of bij…
mens
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 20 hier sta ik in mijn rozerode huid.
ik weet niet waar ik kijken moet.
moet ik straks voor- of achteruit
en hoe moet ‘t als je iemand groet?
in m’n hand houd ik een tweede huid:
een kloek en dapper leeuwenpak.
als dat me helemaal omsluit
voel ik me meer op m’n gemak.
vaak verlang ik hevig naar ‘n derde huid:
een huis waarin ik wonen kan…