Tussen ons in
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
52 De eerste ogen die ik
nog gesloten zie;
de eerste adem voelen,
als jij opent voor de dag.
Als een refrein dat volgt
op de hoogste tonen;
aan de nacht herinneren
slechts de kreukelzones,
in onze lijven gegutst.
Het geprutst daargelaten,
vergaten wij elkaar niet
tot leven te kussen.
Nu jij mij weer verlaten moet voor een paar
dagen…
Smachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
8 Zij staarde in de verre leegte,
Ontging nabij haar wachtte,
Zeer naar aandacht smachtte.
Tijd verstreek zonder zij ’t merkte,
Wijl ’t smachtend verlangen sterkte,
Zonder dat het haar aandacht kreeg.
Zo gingen al vele jaren voorbij,
Smachten langzaamaan vliedt,
Maar haar aandacht gaf zij niet.
Het smachten naar haar aandacht,
Is nu…
Slingers ophangen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
9 Elkaar vanzelf gaan kussen
en strelen wanneer die geur
er is of dat ene liedje
Jouw liefde is zoet, ons leven is goed
We hangen slingers op
waar we elkaar kennen
en blijven verkennen
Jouw liefde duurt voort, ons leven is zoet
We hoeven niet te tongen
we strelen gewoon elkaars rug
als het kan onder het hemd
Jouw kussen zijn zoet,…
Oorlogsglas
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
53 Toen je terug keerde,
nadat je jaren in de buik
van een reus had geslapen
zag je hoe de wereld
gewoon was doorgegaan
Voelde jij je als los zand
een samengeraapt zootje
opgeslokt door die
allesverzwelgende oorlog
die jou in stukjes glas brak
Je had gezicht noch naam
het kostte pijnlijke jaren en tranen
voordat het verbrijzelde glas…
Duiding van de dag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
36 Een ochtend die mij rustig voorkomt,
niet stuiterend op de stoep van de dag
zich op komt dringen als ik mijn ogen
amper heb kunnen openen
om bij het eerste licht op te vangen
wat van de nacht nog overgebleven is.
Uit de dromen gezeefd meegenomen
naar het wezen van dit leven,
de beleving van de eigen pijn
tegen een achtergrond van verlangens…
Lege fles
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
41 Lege fles was je maar vol gebleven
alles is inherent en incompleet
door grove vergankelijkheid
vergeten in het dagelijkse nieuws
door deze worsteling met eeuwige dorst
mijn baard groeit harder dan mijn salaris
er zitten bladluizen in de frisse avondsalade
ik laat de moed vooralsnog niet zinken
in de badkuip vol met geurig badschuim
je…
Fascinatie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
36 Geconcentreerd je doel bereiken.
Op zichzelf een nobel streven.
Maar het moet wél in je zitten:
ingrediënten die kennis verrijken.
Gaandeweg raak je oververhit.
Bepaalde woorden worden onredelijk.
Dedain dicteert je dwingend onze
zuur verworven luxe te kraken:
is het niet zus, dan is het zo,
steeds meer moet het explicieter,
je bevredigt…
Ben ik, vluchtig
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
19 Schrijven om te delen
en anoniem te worden
gehoord en gelezen
Verder niets alsjeblieft
Voor mij geen wierook
met pluimen, ik deel iets
van ons allemaal, ik geef
spiegelbeelden van het leven
Het zijn stukjes
van mijn bestaan, niet van mij
Hoogstens een enkele gedachte
komt van mij…
Dankbaar zijn
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
37 Veel gele blaadjes vallen al.
(je moet die regel maar eens luidop lezen);
Al is de zomer nog maar half voorbij
dan voel en zie je herfst vooral.
Toch mogen wij ons hier gelukkig prijzen
want elders is het heet of valt veel regen;
Het is wel zomer ook al voel je ‘t niet
maar straks zal weer die tijd verrijzen.
Laat ons maar zingen
en ook…
ONTSNAPT AAN MOBY DICK
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
19 De gehate Witte Potvis
laat het schip Pequod
van zijn belagers zinken
iedereen verdrinkt
alleen Ismaël redt zich
klimt in een drijvende doodkist
glijdt dagen en nachten
over slokgrage golven
niets dan zout water
mag hem tot voedsel dienen
haaien komen aangezwommen
hun bloeddorstige kaken
gaan begerend van elkaar
de ranke kist dreigt…
het was te 's-Gravenhage.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
19 .
ik zie haar staan, nou ja
wat ongemakkelijk schijnt mij toe
of was ik onzeker
na enig verloop van tijd nader ik haar
ze staat immers alleen en wacht op de presentatie
van haar eerste boek, gelijk ik dat doe
.
we hebben wat overeenkomsten, het schrijven
en haar geboorteland aan zee
het is geen diepgang wat we bedrijven
mijn vrijpostigheid…
Kers op de taart
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
37 Jouw kussen smaken
Naar honing en marsepein,
Jouw borsten zijn zo zacht
Als perzik en satijn.
Jouw woorden zijn als ’t rijm
Van Herman Gorter en Jacques Perk,
Jij geurt naar mirre en jasmijn,
Geeft ’n gevoel van in d’hemel zijn.
Jouw liefde smaakt immer naar meer,
Ik kan er geen genoeg van krijgen,
Je afdronk is als de mooiste wijn…
Melkweg in de lucht
netgedicht
1.6 met 5 stemmen
47 Melkweg in de lucht
stil glijdt het licht door de tijd
geen begin of eind
Onder sterrenboog
vraag ik niets en krijg alles
een adem lang licht
Liggend op mijn rug,
gedragen door de draaiende aarde,
strekt zich boven mij een rivier van glans — een boog van
sterren, eeuwen onderweg, stil en helder, als een belofte die ons teder omarmt.…
Gamma delta
netgedicht
1.5 met 4 stemmen
55 Hij is het alfa bèta ritme zat
het ritueel van matineuze uren
van opstaan strijk en zet om hallef acht
dan springt de bok met noodgang uit de veren
van hun speciaal voor seniorenheren
en jonge dames afgesteld matras
nee, met dat ritme heeft hij 't wel gehad
Zijn bedgenoot zweert bij een talenman
een alfa die goed weet waar abraham
de…
losgemaakt
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
148 in de haven ligt
een oude kadering
zonder landvasten
hij is het vasthouden moe
waardig monument
in keien vastgegroeid
met een boog loop je
om hem heen
het mensenoog reikt hoog
naar de masten
de huilende wind laat mast
en vlag uitbundig dansen
schepen meren aan
lussen om bolders gelegd
geen touwen om de oude
hij is los gemaakt…
Meester op het floret
netgedicht
2.2 met 4 stemmen
56 Tussen een wikkend hoofd
en een onvermoeibaar
voortijlende hand
verrijzen de magische krachten
der vlijmscherpe pen
als schier onbereikbare
tedere muzen
minaretten in dichtvorm
in honderd coupletten
aan zijn floret ontweken
strofen die schrijvenderwijs
aan inbeeldend beeld prijsgegeven
in dichtwoorden zijn ingelijst…
Eeuwig leven
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
43 Als ik in de verte schouw
Met mijn ogen dicht,
Zie ik het gezicht van jou,
Dat in ’t duister licht.
Als ik dan m’n ogen open doe,
Verdwijnt jouw gezicht
Weer in ’t verre duister van toen,
Even terug in dit gedicht.
Als ’k jou ook met open ogen zag,
Zou ’k je altijd bij me weten.
Als dat geluk me overkomen mag.
Wil ’k daarvoor alles…
Het plein zingt
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
28 Ik zie de late en de vroege
mensen in verlichte kamers
waar de gordijnen niet dichtgaan
Ik zie in het schemerdonker
van de ochtend mannen
zitten praten op de banken
in de kring van het plein
dat dan begint te zingen
in de bomen die daar wonen
Alles gaat maar door
van gisteren naar morgen
zonder begin en einde
Er is geen richting…
Ontwakend oog
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
57 Ik wensch u heel veel sterkte
in deze allerminst opbeurende turbulente tijden
Het wakend oog op morgen
moge u tot richtsnoer dienen
en in de modderpoel des wereldleeds
meer reflectie dan het strekken van uw onderdanen bieden
Wat voor een dichter
niet is bij te benen
zijn alle schermgazellen
tot overmaat van ramp
in overvloed
Aurora…
Nabeschouwen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
36 Wellicht ligt het in het verlopen van de jaren
de verschillen in gebeurtenissen in de tijd
ook zeer waarschijnlijk zijn de beelden gaan verbleken
van een jeugd die het leven genoot
de wereld was rond, de zon op grote afstand.
De horizon was mijn beperking en
de zee onoverbrugbaar en veel te diep
ergens lagen hoge bergen
tussen dalen waarin…