Geselecteerd zijn PLEURPOTLOOD en VERKLEEDDATE, tevens FISCUSWERPEN, HOOGBEHAARD en PLEEGPLANEET, ook SLUITSPIERSONNET, dat is een reeks winden, en men blijkt APPLAUDINEREN zeer leuk te vinden, een staande ovatie voor wie zijn bord helemaal leeg eet ...…

Jouw zilte golfstromen maken weidse gebaren beademen het voorjaar met nieuwe zomer in de stilte van die intieme heimwee ben ik het spelende kind van de duinen te klein om de horizon te aanschouwen te groot om de zandkorrels te tellen in de verte van dat grote verlangen blijf ik zo kinderlijk omdat het gaat zeevriend, leen mij de weemoed…

Het wordt voor mijn gevoel soms iets te veel want zeg nou zelf, geen haan die er naar kraait Geen haan, geen papegaai die papegaait Geen vlaamse gaai die mij met woordjes paait Geen vlaamse die voor mij haar liefde laait Geen zoete merelzang meer aan mijn raam want ook die dwaze bijen zijn stilaan hun eigen domme hemelweg gegaan…

Ze hield van graanrepen. Zonder of net veel fruit maakte haar niet veel uit. Ik heb nooit begrepen wat ze daar fijn aan vond: graanrepen in haar mond.…

Wie waren de gelukkigen die het voorrecht hadden om tussen lagunes te wonen Was het een juist besluit de stad zo te bouwen dat de magistraten zich safer waanden dan de Griekse kolonisten van Milete? In elk opzicht meer dan een fata morgana in droomsfeer gehuld een bruisende stad doelmatig het ritme de hartslag van handel…

Ik bijt mijn nagels tot op het bot, tot het vlees zwelt en de bloedlijn zich toont. Niet uit angst, niet uit drift, maar uit een onstilbaar verlangen dat niets kan stillen. Elke beet een echo van verloren tijd, elke splinter een herinnering aan woorden die nooit klonken, aan liefde die ik altijd miste. Mijn vingers bloeden, maar de pijn…

Fitgirl door mijn psychose, een nieuw begin - ik til de dagen nu met andere spieren. Waar eerst stemmen door mijn kamers dwaalden, stappen nu mijn voeten ritmes in de straat. Ik leg de sigaret neer als een oude huid, adem lucht in die naar onderweg ruikt. In de sportschool worden spiegels geen vijand meer, maar ramen naar een toekomst…

Natuurlijk willen we geen oorlog In ieder geval niet in ons eigen land Soldaten zijn dus nodig en ze moeten oefenen om zich niet te vervelen Dus lokken we wat uit over de grens We laten ze komen Zelf zijn we al weg Of, als ze dom zijn leren we ze een lesje In een hinderlaag In ieder geval leren we ze om bang te blijven…

Moge het u en uwe leden alsmede uw verre verwanten (ons reptielenbrein, door Chinees porselein doodgemoedereerd wandelende olifanten bonobo's en chimpanzees gebiologeerd door pythons en zwartblauwe cobra's in manden in Cleopatra's dormitorei) goed gaan en voorspoedig recht vooruit, recht door zee het rationele penvoerende ego…

Het gaat niet goed in huidig Nederland Heelmeesters, zachte, wonden die gaan stinken De operatiewant aan elke hand Is van fluweel, hoe moet dat als we zinken Het halve volk zit op een baggerschuit Vergeten is het aantal brave burgers Dat seint met vlaggen of de noodklok luidt Heel Holland snakt enorm naar slaptewurgers Dat krijg je met…

Zakje chips, ontkurkte wijn Wachtend, zat ik in mijn hoek Ik sta recht en neem het boek Wandel naar het raam en gooi het weg Want er is niemand, echt niemand Voor wie ik het zal lezen…

Geen levende ziel langs het glimmende asfalt. Trieste vervreemding. De gerekte lichttoortsen maken de weg tot rivier.…

Laat hen maar praten, in woorden hun gelijk halen alsof we het hebben over hetzelfde, ja laat hen maar schieten, de staat zwicht niet voor geweld, bloed schrijft geen bewijzen, alleen feiten brengen waarheid aan het licht: vreemden en verwanten omsingelen ons, ze schreeuwen dreigementen en eisen, verzaken de vrede Maar wij hebben alles…

De komende dagen zien wij de vlagen van Pluvius' slagen ondermaans dalen Helios is de klos breekt af en toe los laat Iris haar regenboog stralen in momentopnamen is die hemelrankdame de schoonste in Alice's spiegelwonderland Genieten geblazen van kleurrijke fasen wat wij in haar lazen met meerkleurenglazen reikt verder dan…

Chautauqua ziet 's ochtends de Caleidoscope sky en doet z'n beide mocassins aan - Indianen noemen het spartelende vissen... "Come on, niet zo springen, doe even normaal, you little bastards Cleo to the left and Carole to the right. Als ik jullie niet had zei ik nooit 'Colour my world!" ...Centuries earlier, in the ancient world...…

In het morgenbos tikken talloze druppels, geboren uit mist, zacht en keurig in de maat op takken en harde grond. Nevel daalt traag, laat steeds meer voor de dag komen, geeft de boomstammen, die dood en vermolmd liggen, nieuwe, frisse levenslucht.…

Stilte na de Drift er is een plek in ieder mens waar onrust woont ze tikt, zoals een vogel tikt tegen glas niet om binnen te komen maar om gehoord te worden geweld is geen daad, maar een honger een snelle manier om te voelen dat je bestaat maar wat men niet zegt: het bestaan zelf wordt er dun van nadat het lawaai…

Liefde zal de kunst veroveren zeg je met een klassieke snik in jouw stem, die somber klinkt we laten niet veel tranen los in dit penibele land aan de Lijdensweg met de kerst in het vooruitzicht we gaan gebukt onder eenzaamheid alle vroegere welvaart lijkt verdwenen boodschappen zijn gewoon te duur je streept wat nieuwe vragen weg over…

Een vulkaan zijn met een dikke huid van verse vruchtbare grond Mezelf daaraan verspillen met goedbedoeld gepruts en mislukkende plannen Let maar niet op de rommel Het valt wel mee Smoezen zijn onnodig Morgen is weer een dag voor het heilige moeten en nieuwe averbeteringen Er staat genoeg in bloei om van te leven tussen alle stolsels…

Ochtendstond goud in de mond en wij boterkoeken Koffie smaakt altijd beter met twee Deze dag haalt ons traag in Oeroud patent op frisheid dat 's morgens wekelijks verrast Klokvast om de zeven dagen Een oase ruimte in de week De nanoen rekt zich behaaglijk uit Het grote raam fraai tuintableau Herfst hangt nog aan de zomer vast Groen verkleurt…