113 resultaten.
Thuisloos
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 39 thuisloos zonder dak
boven het hoofd
kille winterwind
over zijn schouders
gedachten verdoofd
zwerft hij haveloos
met een hopeloze kater
thuisloos zonder bezit
op zoek naar tabak
thuisloos en alleen
raapt hij peuken
van de stoep…
Ben jij het?
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 83 Er blijft een grijze wereldtaal
aan de veel te diepe afgrond
van mijn geheugen hangen
om stille getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn tegenover jou
Ben jij het? vraag je mij
en ik kan je geen antwoord
schuldig blijven
in de rijkdom van jouw stilte
is mijn zwijgen een lichaamstaal.…
Kind van de wind
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 42 Na een flinke regenbui
openbaart zich fragiel de zon
tussen hangende regenwolken
de dag breekt eindelijk open
een druppel valt op een verkleurd blad
en van het dwalende blad op een balkon
een aarzeling, maar toch voorzichtig
lichtvlekken van een verlegen najaarszon
schijnen door de ontbladerde bomen
op het natte beneden gelegen gazon…
Zomer-nevel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Het leven speelt
geen menselijk theater
met de armoede van stilte
de dood is natuurlijk schuw
voor het helse lawaai;
Het zwoele landschap vraagt
en neemt de mooiste dromen
ook de zomer-nevel
gaat in tijd voorbij.…
Vrij landschap
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 77 Het landschap neemt de vrije hand
van de schilder mee in haar zonnebad
verfstreken kenmerken specialiteiten
die in het groen zo vruchtbaar zijn
oker zijn de dromen van de oude man
zonneschijn op het eelt van zijn hart
een zandpad kronkelt zich in vergezicht
zijn blote voeten voelen warm
nu wordt het tijd voor een groots gebaar
een kleur…
Wolkenzomer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 46 Zoet is de liefde
zo blij als een bij
nectar van bloemen
een geschiedenis
ontvouwt zich
land ademt regen
onder wolkenverhalen
geeft ze hem
een stukje toekomst
om zijn reis te vervolgen
tegendraads komt hij bij haar
in veronderstelling van gedachten
rust in de hangmat
als liefde blijkt te zweven
stilte van de nacht.…
Gedachten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Denken doe ik soms
alsof ze naast me ligt
in een bed, een schip
als een herinnering
dan knijp ik mezelf
om ook iets te voelen
van heimwee naar toen
met haar dagen en vragen
open ik mijn ogen
om mijn gedachten
beelden te geven
zie ik niets anders
dan een leeg bed
zonder haar liefde.…
Zomerwereld
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 72 Soms,
die ziel snikkende heimwee
naar de warme zomerdagen
toen mijn ongekuiste jeugd
zijn eigen dromenvleugels kreeg
en ik als jongen om mij heen keek
vaak tijdens het ouder worden
het ontoereikende verlangen
naar die vrijheid zonder vragen
alleen, met ongevulde rugzak
en indianentooi op pad
naar een land zonder horizon
eenzaam dromend…
Hoofdstad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Een rivier stroomt naar haar mond
nu ze het zwijgen leert begrijpen
er ligt een korte stiltedroom
in het ontwaken
ze is jong en de wereld is mooi
haar ouderdom kent negen talen
om je nog veel mooier te maken
ze heeft je in haar stiltedromen lief
naast het bed van haar verlangens
ligt de hoofdstad van haar geneugten
te wachten op nieuwe…
Gefaciliteerde droom
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 69 Ik loop door de nachten
zonder mijn naam
op blote voeten
om dagen te vergeten
langs oude vloedlijnen
op het nachtstrand
de zwoele wind
over mijn schouders
voorgoed ontheemd
en zonder ouders
het laat me niet los
die andere werkelijkheid
tussen droomwereld
en toekomstig verlangen
waarachtige vriendschap
zonder leugens en bedrog…
Vogelverschrikker
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 109 Ze zeggen dat hij bij de kraaien hoort
met zijn talent om over de dood te zwijgen
en wat weet hij over liefde, nu hij er naar snakt
alleen op het veld met uitgezaaide bloemen
vogelverschrikker tegen wil en dank onder regen
met natte hoed en ongebruikte wandelstok
om de dieren weg te jagen waar hij van houdt
de vogelverschrikker heeft het koud…
Dorp
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 51 De ochtend valt in droomschaduw
hij betreedt regels der heimwee
een tante die de was doet in de rivier
de oude vader die sigaren rookt
krachtige wortels zwijgen in lage mist
wanneer landelijke tongen verdwalen
geen leugen haalt de horizonnen
een harde zon prikt door de nevel
kraaien vliegen boven het groene weiland
terwijl jij droomt in…
Wintertuin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 56 In de sombere wintertuin
zie ik onzichtbare dieren
nog voor het regenen
in een droom verdwijnen
er blijft een grijze wereldtaal
aan de veel te diepe afgrond
van mijn geheugen hangen
om stille getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn tegenover jou
ontluiken de eerste bloemen
alsof het nooit winter is geweest
er zit een…
Herfststilte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 130 De dood speelt geen theater met de stilte
zeg maar niets meer is nu bittere ernst
en alles wat er toe deed is fout gegaan
alsof heimwee speelt met het vergeten
liedjes veranderen door een aai van de wind
de herfst heeft nu zijn eigen heilzame stilte
je slaapt niet, je bent niet herrezen
je zweeft ergens rustig en sereen
in de gedachten van…
Vakantie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 107 Er grenst een blauwe wereldrand
aan de horizon van ons geheugen
we eten er boterhammen met kaas
en gaan te paard de heuvels over
daar klinkt weer dat vertrouwde stemgeluid
van een moeder die haar kinderen roept
om te gaan zwemmen in de blije rivier
en in de avond bij het kampvuur
drinkt vader zijn bedroefde bier
om de volle maan te begroeten…
Poes
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 83 Er loopt een poes door mijn stilte
het is een kleurrijke poes
vol met heimwee droomgeluiden
ze komt op mijn schoot zitten
om de stilte te omhelzen.…
Hemelkleurig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Ik achtervolg jou met een vogelkleur
zo blijf ik nooit zonder beweging
hemelkleurig in mijn dankbaarheid
voor ieder likje kostbare verf
haal ik de zuurstof uit mijn lucht
Heimwee kleurt donkerblauw
achter het wenken van de horizon
geoefende schildershanden bereiken
een korte stilstand in het denken
zo blijft de horizon maar wenken.
Met…
Regennacht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 75 Het is bijna alsof je de arme winterzon
achter de horizon hoorde dalen
de wind alles weggeblazen
herinneringen verdwenen
nu je met de donkerblauwe verf
getuige van jouw stille liefde
de ernst van jouw geweten kleurt.
Om te overleven
onder het maanlicht
van de duisternacht
ben jij de eenzame mens
die jij voor ogen ziet.
En ook de…
Ontluikende dagdroom
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 91 Pril in het ontwaken
van het ochtendgloren
dacht hij nog na
over de droomcyclus
die hem zo had weten
te ontroeren in het duister
een ontluikende dagdroom
viel hem ten deel
op het bord, met zijn ontbijt
naast een spiegelei
ontwaarde hij zich
een innerlijke bespiegeling
zuinig in huisvlijt
nijverig in eenvoud
in dat bijzondere…
Mus op de grafsteen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 105 Er zit een mus op de grafsteen
bij het oude graf van mijn vader
met verwelkte bloemen en verhalen
over de vondsten langs de rivier.
Ik wil de mus wel leren kennen
om haar te vertellen over mijn vader
maar ze luistert niet
vliegt weg met mijn verdriet.…
Bloeiwijzer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 61 Haar ogen zoeken tere bloemen
die haar ziel met licht betasten
het is alsof ze de dood hoort fluisteren
nu ze hier is, bij de rivier, die luistert
misschien dat zij
in grootsheid van het bestaan
een schaduw afwerpt
om de bloeiwijzer te vinden.…
Vriendin
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 127 Ze ziet onzichtbare dieren
in een lucide droom verdwijnen
in trouwe eenvoud
bij het kopje koffie
met de droge tarwekoek
in de echo van de radio
ik probeer reclame te maken
voor haar uiterlijke schoonheid
maar dat heeft zij niet nodig
want ze is van binnen al zo mooi
in essentie van ontwaken
laat zij de wolken niet los
viert…
Rimpelwoud
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 100 We beklimmen samen
in een droombestaan
dode bomen
geworteld
in een oneindig bos
waar klatergoud lokt
voor de verloren kinderen
je laat mijn hand niet los
peutert handig uit jouw neus
roept wat vlinders om versterking
en in het bij je zijn klinkt een lied
over hoe jij jezelf bent gebleven
onder het maanlicht
van de nacht
ben jij…
Jezelf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 93 Je bevestigde mij
in trouwe eenvoud
van gewoonte
herhaalde jij jezelf
om getuige te zijn
van het feitelijke
mezelf zijn
tegenover jou
die zichzelf was
en steeds herhaalde
wat zich in mijn trouwe
eenvoud bleef bevinden
jezelf, vond ik je mooi
hoe je mij terug had gevonden.…
Heimwee
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 93 We lopen samen stroomopwaarts
door de voegen van de stad
mijn dagboek en ik
we gaan gescheiden
zij in een mystiek bloemenveld
ik in een keurig joggingpak
door het dagelijkse leven
wanneer ze zwaluwen ziet
tekent ze een landkaart
haar vingers in het zand
neemt ze mijn hand
een land, een dromer.…
Kornuit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 114 Er is verschil
tussen gelijk hebben
en gelijk willen halen
tussen ruzie zoeken
en vrede maken
samen zijn we universeel
dwarrelde geesten
omdat waarheid
danst met zomerganzen.…
Liefdesslaaf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 64 Neem ik het alfabet mee naar mijn brief
dan is het om de letters uit te zaaien
zoals bloemen in het donker van de nacht
zodat je weet dat ik steeds op je wacht
laat ik in mijn zinnen zien dat ik je bemin
begint de hartstocht met een nieuw begin
achter de komma waar ik je laaf
ontbloot en als jouw liefdesslaaf.…
Schuilplek
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 97 Er ontwaakt een droomwereld in mijn werkelijkheid
alsof ik weer dat stoute jongetje ben geworden
in een boom geklommen om de horizon te zien
van verre landen, adembenemende vrouwen
die de vuile was schoon weken in de rivier
stevige billen vilein naar achteren gestoken
en ik roep vanuit mijn hoge schuilplek
om vrijheid en het recht om weer…
Tranen van de boom
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 75 Het niets impliceert hier
dat mijn krachtige wortels zwijgen
rumoer van mensheid zegt me
er is niets ernstigs aan de hand
we zoeken het zand
van vergeten dromen
op het verkeerde strand
verdwaalt tussen desillusie
meneren die negeren
mevrouwen die miauwen
voor de kat zijn kut
in de ochtendkrant
en door het licht van nieuwe wanhoop…
Het zwijgen van tarwe
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 76 Hoe herken je het zwijgen van tarwe
aan het spreekwoord in de wind
wanneer landelijke tongen verdwalen
in wildernissen van de grote steden
hoe zal het zwijgen voortduren
in stilte die geen ruimte inneemt
door kale leegte tussen muren
naast het asfalt van de snelweg
hoor het zwijgen van tarwe
luister hoe tarwe zwijgt.…