resultaten voor 'Iniduo'

het moment is de gedachte tussen wal en schip de scheepswand is onze huid -er zitten barstjes in we moeten onze...

de boom staat op een plaats waar ik voorheen nooit ben verbleven de lucht om hem heen is nog steeds lucht, al duize...

zonder dat het boekdelen schreef een korte paragraaf misschien wel dicht aan het hart het lichaam nabij, koesterend...

maandagochtend bij luwte van dit traag ontdooide lichaam ik kijk in mijn zeespiegel en zie een naderend eiland h...

straattaal verdrijft doofheid het luchtledig lest woorddorst vloedlijnen verleggen grenzen meerdere wegen leiden naar...

nu de wind de takken buigt is dit geen vraag meer maar verdrongen stilstand bij gedempt licht en bijna gesloten oo...

er komen weer verkiezingen aan het is daarom belangrijk te weten (mocht iemand het zijn vergeten) waar wij met ons cl...

wachtend op de landing van zuinig licht dat smelt als adem hervat zonder longen te schuren warmte die ergens een bron...

in de grond van de zaak groeit een onvoldragen vrucht onevenwichtig, alles imperfect we zijn vandaag nog niet bloo...

hoe uit niets verschijnt samenkomt en uiteenvalt schemer die vooruit werpt stilte die doorsnijdt, een vliegtuig...

is er een goed moment voor zintuiglijk vergeten pijnloos liefhebben of lijfelijk herschikken zit er vertraging in...

ik neem je mee al denkend vanaf nu sta je in mijn landschap achterlatend, waardoor dit pad, deze bomen hun v...

alleen binnenmuren vertellen over de stilte in de buitenlucht een oceanografische stem verhaalt met lange halen...

vandaag is er nog tijd om te heten wie ik morgen zal zijn om zwijgen in taal te vatten voordat het gisteren is...

voortijdig gaat het langste uur aan de evenaar voorbij dit ogenblik rijmt niet op zelden daarvoor komen we dagen teko...

de vallende avond lijkt op uitstel, op verlengde speeltijd, op aankomst met onbekende vertraging in deze ogen blink...

het is een bewogen dag vleesdoorweven tot in de uithoeken niets is nodig en alles onvermijdelijk stranden rijgen wr...

een moment opgeworpen in steen dit ogenblik stolt tot aanhoudend voorbijgaan wat plaatsvindt is nog ergens na t...

halverwege valt de ochtend in het slot van de middag, gloeit het kind nog na in volwassen tooi voelen handen een ko...

in een korte droom is het leven eindeloos als in het begin...

hoe sneller de omzwerving, hoe tijdiger de buitengrens -zie het contrast met een onbewoond vertrek in vrije ruimte d...

de foto vangt vlakheid op papier, het begin en einde van voortduren, de versheid van perkament je laat me raden naa...

in de kast staan boeken om woorden te voegen bij de daad ik las een gedicht en hoorde daarin het onzegbare spreken...

ik blijf hoopvol gestemd en sla mijn kreten bewust in voorbije dagen is mijn wolk blijven hangen na versnelling...

op de heenweg lijk ik te verdrinken in neerwaartse stromen ik daal in weemoed af om diep te zinken en weer boven...

het is te laat voor november alle toeschouwers zijn vertrokken de eerste gasten verschijnen al aan de bar maken gra...

je zei, er is geen weg terug dit geldt voor elk woord dat verdwijnt en vlug zal verkeren in ‘n ver oord het vloe...

binnen slaapt het licht van glas alles naar binnen gericht onbegrepen als ruimte eenzaam is een planeet zonder maan...

bij de eerste warmte geurt het bos zanderig en zoet zijn ontdooide kleuren in het palet dun aangezet er schuilt een th...

ik wist natuurlijk wel dat een steen geen zelfdodend karakter heeft maar zo bevroren in tijd, bij wijze van spreken...