1046 resultaten.
wedervaren
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
88 het pontje bracht ons heen
en (verrassend) even later ook weer
terug (dat gold aan boord voor iedereen)
toen zei opeens een vent uit Slikkerveer
‘het is beter aan wal te blijven staan
dan te varen en heen te gaan’…
raamwerk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
73 als halszaak, missie
een niet te verwarren zinsnede
uit alomvattend werk
betrekking hebbende
op liefde voor leven
direct beschikbaar
altijd binnen bereik
maar niet te lezen als wetsartikel…
de Rechtvaardigen onder de Volkeren
netgedicht
2.1 met 9 stemmen
141 we kunnen het niet meer vragen
want ze is in een vreselijke tijd geboren
om haar mening te kunnen horen
hoe nazaten zich thans gedragen
Achterhuis of Gaza, er is geen onderscheid
in universele medemenselijkheid…
overwegend
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
182 ik denk je na
en leef door alle dromen heen
geheel in lijn
met achterstallige toekomst
gaande over een afslag
in het landschap
doorverwezen vanaf
ons punt van vertrek
zien we onszelf verloren
geografische gezien
in denkbeeldig
nagekomen bestaan
als toestand van
voornachtelijke spiegeling
louter emblematisch
vooralsnog…
binnen de perken
netgedicht
3.1 met 9 stemmen
124 vandaag is verboden te betreden
want er zijn grenzen
hoewel gras geen geheimen kent
en het louter in herhaling ligt
meestal traag
maar niet minder voorspelbaar
te verklaren als hellend vlak
in toekomend besluit
voor zover wij weten…
woorden van steen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
177 mogen woorden abstract zijn
zonder betekenis
waarom ligt die ene gebeurtenis
in woorden vast en de andere niet
heeft wel bestaan wat
aan herinnering is voorbijgegaan
heeft het zin om
te schrijven tot gedachten leeg zijn
want een gedachte is niet van steen
en een zomer geen fotoalbum…
nakomelingen
netgedicht
1.7 met 6 stemmen
163 nu rug en schouders zich gelden laten
zijn zaailingen aan askleurig zand ontsproten
verworpen aarde doorkliefd van zingende gaten
allen door grind en stoffelijke grond geschoten
wat zal van onze dagen blijven hangen
zo vluchtig als wederkerend zij zijn
nooit meer door een verleden bevangen
verscholen in het stenen hart zo kristallijn
nu…
evident
netgedicht
1.8 met 5 stemmen
142 in de diepte van het heden
op leeftijd van afstand
op golven van een
vooravondlijke luchtstroom
niets persoonlijks, anoniem
-door de ogen van ‘n venster
collectief aanwezig
met denkbeeldige gedachte
om in deze omgeving
de wandelgeest te verlaten
terug te keren naar gedaante
op het hoogtepunt van toekomst…
WACHT tot het rode licht gedoofd is
netgedicht
3.3 met 12 stemmen
175 dit is geen nagekomen bericht
maar hard beton
hard en ongebeiteld
streng maar rechtvaardig, ongeblust
toch ben je het toponiem van breekbaar
het verborgen kristal in steen
je lijkt op een toekomend hemelrijk
van potentieel nog te lezen woorden
vooralsnog onaangeroerd
maar vol belofte
er kan nog een tijd komen
eensluidend
ondeelbaar…
pasvorm
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
128 er viel geen zin
te ontleden tot woord
iemand besprak het weer
in een verbroken stilte
zichzelf hervonden als
hemellichaam
dit liet gewicht kantelen
naar bestaande aard
gedurende voortgang
van herhaalde volmaaktheid
tot een gebeurtenis aantrad
die naar zwijgen deed neigen…
opschortende werking
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
171 totdat een schoonheid
of zelfs de gedachte daaraan
zich manifesteert
totdat een luchtruim
een streetview
of weids oppervlak
zich verdicht tot
de plek van ontmoeting
en dat dit alles weer verdwijnt
na verloop van tijd
en dat iedereen zich daartegen
blijvend verzet…
raaklijn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
146 er komt een dag die niet
langer lijkt op gisteren
een dag die we geen
vandaag noemen, of toeval
terwijl de kou warm aanvoelt
en de verte heel nabij
op weg ons te vervolgen
naar waar wij eenmalig waren
onbetreden herhalend
met intens bevroren stappen
rakelings aan wat we
nalieten werkelijkheid te noemen
zelfs niet bij naam…
rubidium
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
156 wat snijdt geen hout
maar is wel in steen gebeiteld
in beton gegoten
zilverwit, zachtmoedig
verwacht nog deze dag
het voelbare
tastbaar te maken
laat dit alles bezinken
tot elementaire aardkorst
waarneembaar in de geur
van ruisende populieren…
afpalen
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
172 kan het nog wezenlijker
binnenskamers en buiten kaders
als voorwereldlijke nachtschipper
de omzoomde aarde te ronden
een onzichtbare, roerloos denkbare
gedachte uit te spreken
waar grenzen beginnen
en vrijheid eindigt
ter plaatse maar ook
in beperkte mate
als hekwerkoverdenking
een object, een lichaam in wezen…
grosso modo
netgedicht
2.2 met 5 stemmen
193 wat ligt aantoonbaar aan eigen
waarneming ten grondslag
en hoe lang is een breedtecirkel
als je verder dan armlengte kijkt
door de bank genomen, in het
midden van grenzeloos, tijdelijk
onbestaanbaar voor zover de
verte reikt buiten mededinging
met kop en schouders maar niet
bovengemiddeld, wel altijd uniek
wat blijft is nadrukkelijk…
omvatting
netgedicht
3.6 met 8 stemmen
209 hoe vaker hoofdlijnen zich
ontgrendelen, hoe beter het zicht
er is geen maat bepaald
op ontginning van wederkeer
om ruimte te ordenen
en een standplaats te vinden
een uiterste na te jagen
ter verleiding van het binnenste
dat letters tot een woord schikt
om het ongrijpbare vast te houden…
middellijnen
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
190 hoe ver kun je kijken
tussen bedrijven door
in de loop van de dag
gedurende halveringstijd van halfschaduw
wie onthoudt jouw naam
in de verre hoek van een omtrek
van aanstaande geboorte van liefde
het vooralsnog aanhoudende
sterk gelijkende
half aangevreten gebrek
een streep te trekken
kruiselings te bestuiven
met alsmaar eenhuizig…
voorbode
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
183 deze ochtend lijkt genadeloos op gisteren
met eenzelfde zwijgzame dageraad
dagen vullen zich altijd met morgenlicht
kenbaar, ontegenzeglijk
zelden afwijkend van een patroon
een porseleinen bord, een grindpad
tevens voor herhaling vatbaar
laat de ziel zich tot het lichaam richten
-ten langen leste, zonder iets te vragen
maar toch met een…
nestvlucht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
130 dan is daar het moment
dat voorheen slechts bestond
in verborgen gedachte
aan het zicht onttrokken
het huis te verlaten
de ochtend aan te vangen
in weerwil van tijdstip
gebonden aan plan of plaats
van alles wat klopt
wat leeft zodra het beweegt
zo tastbaar is alles
wat ooit met spreken begon…
op tafel
netgedicht
1.6 met 10 stemmen
212 wat te bespreken viel
en verder ter tafel kwam
een kopje, een kaart met
gelukkig nieuwjaar
een droevig kijkend beeldje
kruimels en kringen
de gedachte aan iets
ondenkbaar, iets wat niet mag
een brood dat werd bezorgd
en nu alleen maar duurder is
niet te vergeten al wat is kwijtgeraakt
maar niet onaangeroerd bleef…
levensverhaal
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
287 waarom heeft het licht geen naam
en een schaduw geen gewicht
nu zijn we verdwaald en ginds loopt
degene die de weg zou vragen
alle vossen hebben staarten
die wijzen naar alle windstreken
iemand verbuigt de werkelijkheid
om een steen op te rapen
moesten we daarom altijd binnenkomen
op tijd
voor het eten
voor het donker
en voordat…
er had nog
netgedicht
2.6 met 5 stemmen
224 hier had een bos kunnen groeien
gewoon, op het slagaderlijke veld
het had gekund
er had een beuk kunnen staan
een berk
geen klaprozen op hellend vlak
er had een vogel kunnen vliegen
in lucht vervuld van aarde
alsof geen zwaartekracht bestond
de sleet van korrelig stof
heeft huid en kruid omwoeld
er had nog een hart kunnen slaan…
proeftijd
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
244 daar gaat de vreugde
van het proppen en gieten
wat altijd lekker was
is opeens niet te genieten
als je hiermee worstelt
dan is het raak
hier is sprake van
herverkaveling van smaak…
gestalte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
173 om hier maanden vooruit te staan
in gelid
zonder context, zonder afgrond
onaangeroerd
als aanstaande beweging
die op stilte lijkt
voor nu is dit genoeg
de lerende tijd voordat
die als slagschaduw bestond…
allicht
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
234 iemand kan mezelf uittekenen
in almaar zeldzamer licht
dit aan de hand van de stem
waarvoor ik ben gezwicht
door voelbaar te fluisteren
dat gedempt ademen betekent
in de val van de avond is alles
vertrouwd, niets vanzelfsprekend…
uitzwervingen
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
297 zelfs aan zicht onttrokken
bereikt eenzelfde zon aller huid
lichtelijk tastbaar
te weten van ruimte
in de zin van elk woord
een oceaan te overbruggen
als het kind in mei…
voortvarend
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
222 de rivier geeft haar lange adem
aan nomaden van binnenvaart
voor duwbak en stroomdraad
over krib en deinend water
aan aak en kempenaar
voer mee, voor opwaarts
de schepen die voorbij gaan…
madrigaal
netgedicht
3.4 met 8 stemmen
249 er staat vandaag geen maat
op deze verlichte bossen en oevers
ijl als lucht maar goudgerand
met daarin plaats voor
elke gebeurtenis die kruipt door
alle vezels van het hart
dit is kennis van het niet weten
onderweg naar onbelast verleden
dat onbetreden over velden en
wegen het geheugen niet langer tart
afgewogen met de stroom mee…
tussenstand
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
298 uitgestippeld met tijdelijk geluid
loopt iemand langs zijn evenbeeld
door voorlopige straten
beschreven van plaatselijke aard
het regent lengte en breedte
zonder de blik omhoog te werpen
beweging ligt niet vast
zelfs de verte is onaanvaardbaar
althans, als absoluut begrip
-deze toestand is overkomelijk
mits er ruimte is
tussen…
voorlopig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
244 een daad ligt verborgen in
het woord dat
uitlegt wat onbesproken blijft
een boom verbergt het bos
voor het oog dat verder zoeken staakt
een kamer breekt het huis door
stenen te delen
een zucht van verlichting
die schielings haar en huid raakt
een enkeling
als voorbeeld voor velen
lopend vervolgen
zolang het lichaam draagt…