Netgedichten over schilderkunst

Laatst toegevoegde netgedicht (nr. 352):

vereeuwigd

een vrouw stapte in
het schilderij aan de muur
blootsvoets verdween ze

als sneeuw voor de zon
in het verlaten landschap
haar rode hoge hakken

een verloren paar
bleef buiten het landschap staan
niemand vroeg ernaar

Schrijver: J.Bakx
21 oktober 2024

joseline.bakx

xs4all.nl

Geplaatst in de categorie: schilderkunst

Surreëel

2.8 met 5 stemmen

157

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

J.Bakx, 2 dagen geleden

Om met het laatste te beginnen: ik heb je commentaar gelezen! Wat vereeuwigd betreft….vervreemdende situaties, uitgebeeld in de kunst, trekken me aan van Franz Kafka tot Edward Hopper. Dat heb je goed geïnterpreteerd, KarelMaria!

KarelMaria, 3 dagen geleden

Prachtig, Joseline!
Een gedicht dat zich laat lezen als een Hopper-schilderij.
Er zijn de rode schoenen;ik zie ze zo voor mij.
Er is het verloren paar:de man verzonken in zijn krant,de vrouw,naar buiten starend,verzinkend in haar eeuwigheid.
En niemand die iets ziet of hoort want overal is er de starre Hopper-stilte.
Kom ik zo wat in de buurt, of zit ik er mijlenver af?
PS Heb je mijn commentaar in 'ONZE TIJD' gelezen?

Geef je reactie op deze inzending: