Alle inzendingen van Maxim

Soms heeft een afbeelding bij een gedicht nog voor het verschijnen van luchtfenomenen - een aardbeienmaan aan het nachtfirmament door zonen der zon in de verte beschenen - haast een voorspellende magische waarde Vannacht schreef in donkeroranje tint een aardbeienmaan een baan om de aarde in het zwart van de inkt van…

Het zou mij een dure weddenschap waard zijn bijvoorbeeld een kratje Namibische wijn of een drankje van drieëneenhalf duizend jaar uit mengvaten, kraters, in kleurige kamers uit graven van Ramses en Toet-Ank-Amon als glimmende linzen met al hun metalen vitamine krachtbronnen en mineralen ons zouden genezen van die welvaartskwalen…

De linzen van zine el abidine, in numidia leider der bedoeïenen de kleinzoon van el presidente bourguiba en peetvader van zinedane zidine bevatten naast vezels ook veel koolhydraten talloze micro miljoenen miriaden vitamines B6 en B1 (thiamine) plantaardige eiwitten en mineralen woestijnzand met zink, roodkoper en kalium fosfor magnesium…

Ik geef je op een briefje dat je las dat ik besmuikt en stiekem in de zak verstopte van je donkerblauwe jas ik voel mij niet senang, op mijn gemak want spreken doe ik liever face-à-face als ik het in een mooi gebaar verpak zoals het frans, de taal die in pays-bas te zoet is voor een kaaskop, die heeft lak en ook geen boodschap aan iets…

Zij eet biodynamisch soms servo-kroatisch soms herzegowinisch en een enkele keer eet ze bosni-albanisch Bij hoge uitzondering azerbeidjaans met spaghetti of pasta op z'n italiaans Maar nu ben ik benieuwd of haar geest wel stilstaat bij de cruciale vraag: geeft zij de voorkeur aan Zweedse of Finse dan wel Lybische linzen die…

Eurydice Eurydice de mooiste nimf van al godin, gelijk Persefone de schoonste bloem in 't korendal ik nam jou mee in mijn gezangen van kreta naar persepolis van kasjmir naar de hindu kush van kazachstan naar kyrgistan maar plots nam hades jou gevangen was 't opzet of een overval? Eurydice Eurydice de teerste nimf van al nee,…

Boven het warschaupact breekt lentelucht het ijs van de oorlog van een halve eeuw de wind uit het westen brengt meer zon dan sneeuw in Berlijn, dat te lang onder tirannen zucht Iedereen weet het maar niemand die vlucht tot Reagan, door kogels geraakt bij z'n hart zei dat z'n starwarsprogram was geklapt en Rusland niet meer…

Ik hoef gelukkig niet eens diep te graven in dozen met foto's, familiearchieven in mijn geheugen staan retrospectieven momenten en shots die een ander ooit zag van mij of van hen of elkaar van dichtbij verschillend in helderheid door sluitertijd op dia's of telelenszoom negatieven een jongen van zeventien staat in mijn geest…

Telkenmale na Diana's jacht in 't duister en de sluimer van Selène altoos schierend aan de kieren van de dauw, de draad der dagen spinrag van de stukgeslagen muizenresten vleermuisnesten daar waar 's nachts de uilen schuilen voor de angst en weerzin wekkend schrikaanjagende maenaden schuimend in hun luipaardvellen…

De schaakmeester dacht te winnen met wit maar verloor zijn grip op de wilde merrie de vrije löpster en de torens werden stille relicten molens zonder vier wilder dan wild in het rond malende wieken ook don quichot is nooit tot zijn bestemming gekomen Zwarte magie heeft in ongedachte clairvoyance gewonnen van de schijnbaar…

Kunstig beweegt de marionet in de ingenieuze machinerie als speelbal van zijn meester in het gambiet tot en met diens laatste zet zijn schaakmat klinkt als een oordeel en wet over offers in een zigzag patroon van onzichtbare lijnen tot waar zijn house of cards eindigt de koningin wordt een stervende zwaan het paard…

luchtrimpelingen in de ruimtetijd komen en gaan als vorm zonder inhoud bewegende tekens van leven als quarks en microben en plankton in diepzee doch wat is de reden van hun bestaan in de oneindigheid van ruimtetijd miljoenen melkwegen stelsels van sterren op lichtjaren afstand komen en gaan materie verdwijnt en verspilt…

Gelukkig, eindelijk gerechtigheid Het had toch echt niet langer moeten duren gespannen blikken tussen glazen muren Goddank bestaat er nog gerechtigdheid Is dit de oplossing voor het ov? Wie weet maak ik die panacee nog mee…

Allez, mijn schone aquarel toon mij jouw solarplexuslicht de zonnevlek en zonnebaan ellips der aequatoriale vederlichtheid der humaine condition van 't tien dizaines onderzonse ondermaanse broos en vluchtig mensbestaan wijl phaëton zijn paarden ment doorheen diana's ozonlaag in ijle luchten atmosferisch volg ik jouw aura ademloos…

In onze vrijstaat van de republiek der meandertaalletteren staat het een ieglijck vrij zijn of haar intergalactische verbaliteiten al dan niet AI gegenereerd mens onteerd stroboscopisch tentoon te spreiden tot welke neopoëticageneratie de awater mens sana in corpore sano zich rekent, zonder overdrijving en exageratie wachten wij…

Nu dan, alvorens mij op Hemelvaart en andere relithema's te gaan storten wil ik mijn woorden juist niet in gaan korten maar botvieren totdat het in je ziel een kundalini vormt, van kruin tot hiel tevreden stemt, aan peace of mind gepaard in rustig water minder onrust baart Doch laten wij de shortcutgeneratie millennials met laptops…

Via mijn vijf jaar jonger alter ego die in de tweede klas van het ov tweemaal per dag gepokt wordt en gemazeld wel vijfmaal op en neer gaat in de week weet wat het is haar mannetje te staan kwam mij ter ore dat het in de spits en tussen vieren en een uur of zeven nog altijd in de overvolle randstad is toegestaan met een vierwielig voertuig…

Geen doen om alle renzen en meimaren op inhoud, interpunctie en accenten te checken, zonder mitsen danwel maren als insubordinatie van regenten contra de veerkracht en de wil des volks dat bibistrumpf en raspoetin kan schieten hoeveel gazanen daarbij 't leven lieten laat ik graag over aan correspondenten 'Het merendeel is moe van de…

Drie stuivers voor de opperkoning van de bedelaars Randfiguren onverbeterlijke erfzondaars Habbekratsers rarefratsers overlevenaars Verschoppelingen armoedzaaiers dakloos bij een kaars Hun toverlamp en glazen bol vertellen jou iets waars Voorspellen jou de toekomst voor drie stuivers, nooit iets naars Die gaan dan naar de opperkoning…

...dan nodig ik die kleine benjamin in mijn konijnenleger, ondergronds voor een een-tweetje, een kort onderons en vraag 'wat heeft jouw leven nog voor zin?' dan vraag ik als egidius 'hoor 'ns even du coors die doot, maer wien liets du tleven?'…

Uit partituren rijst een zwierend lint van blauwe inkt van de pen van zijn rechter in het Concert voor linkerhand eenmalig gebeeldhouwd in toonkunsttaal klinken Daphnis en Chloë hoogsensitief magistraal tot de donkere tinten in de diepten van hades Gaspard de la nuit beklemmend obscuur opzwepend duivelse septiemakkoorden…

Hoeveel verba niet meer manent, vervlieten in het eeuwig niets blijft voor immer een vraag voor niemand hooguit voer voor filologen, gepromoveerd in het sanskriet zich stukbijtend op raadsels in de enigma's van Rosetta maar ziedaar, ex nihilo dient zich un nez aan in het Frans herboren nazaat der Renaissance nieuwsgierig agend…

Ver na middernacht, het weekend niet Een REM-slaap zonder droom, zonder publiek In stilte, achter een geheime deur Waar dichters zweven met hun hoofd vol dromen Daar loog ook ik de waarheid in mijn lied *) Dat veel bezoekjes had gegenereerd En wel acht sterren geproduceerd Van musiclovers en anglofielen Doch die de redacteuren niet bevielen…

Zou ik je hier ter plekke deelgenoot gaan maken van mijn stream of consciousness dan zou eenieder denken - more or less dat is toch William James, niet Sophokles bewustzijnsstroom als panta rhei der geest die was er voor de Grieken al geweest maar die zijn drie millennia al dood... tenzij je iets inhoudelijks wilt melden van bacchus…

Zo vlak na elf uur 's avonds hoor ik pas dat mijn oor ergens welkom wordt geheten waar of ik ben, of ik iets heb gegeten en of ik al halfnaakt aan 't luisteren was of ik bij haar op kussens heb gezeten achter de ramen van de tropenkas waar mister x z'n smartphone was vergeten dood als een pier en werkloos achter glas…

Amechtig buig ik plechtig voor een eruptio mentis, een slang van brandend lavavuur en asregen van Thira waar Eva's eeuwenoude waarheid in pathos en langs passiewegen van al haar voorgangsters de moed en ontmoedigde volgelingen in klare rode wijn hier ten tonele wordt gevoerd op podia waar militia en ecclesia patriarchalia…

Als variatie op een gortdroog thema het weer, dat immer onveranderlijk ons uitgekauwd in holle ogen staart het hooi en gras dat steeds meer zorgen baart de geelzucht die al schrijnend schroeit sinds maart zet ik hier variërend maar een trema en trek van de weeromstuit in het zand van 't eertijds woest en ledig heilig land een rode streep…

Het gaat des anderendaags gelijk voorheen maar vormt zich anders in metamorfosen gedachten die ik zelf niet heb gekozen wat eerst echt leek is toch niet wat het scheen En vraag je wat het is dan is het weg nog voor het zich aan mij laat openbaren in meditatie noch in navelstaren een vlindervleugelvlucht achter de heg Onzichtbaar…

Lectori salutem! Welkom bij het oog op gisteren... en morgen, met een klein beetje geluk. Talloze namen van hier en nu glijden uw binnenoor in en trekken in een dronevlucht voorbij Voor meer ontwikkelden en mondiger ingewijden blijft het boek hoe dan ook een niet al te overdreven populair en dankbaar thema, doch lastig tijdrovend…

Ligt middelie in 't midden van de beemster elime niet en ook geen emilie maar in de rijp bij neck en purmerend daar woonden Aagje wolff en Betje deken of vice versa, maar dat wist ik nie Staat J.P. Coen nog altijd fier te wijzen ter hoogte van het peilloos hoornse diep naar Beets die in de polder van de schermer de vruchten van zijn moerbeibomen…