je kwam binnen
en zag meteen iets in
mijn ogen wat al veel
te lang had vastgezeten
ik brak open
- dat was het mooie -
en liet me schaamteloos
door jou ontdooien
alsof je kwam om mij
omver te werpen -
als een vaas in duizend
stukken - en dat lukte
je kwam binnen…
wij zwerven
als scherven
door ruimte
en tijd
als kwijtgeraakte
onderdelen
steeds weer
op zoek naar
een vorm van
nabijheid
om alles
wat stuk is
te helen…
66
Bezig met laden