431 resultaten.
Wat voorbij gaat
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
145 Door de flarden heen
die voor hen gewoon waren
verbaast de wereld opnieuw
met een dromerig Den Haag
een voorbijganger
in een tot sleets gedragen jas
maakt geen goede sier meer
zijn gang is zwaar
bij stilaan verderkomen
portretteren hij en deelgenoten
een voorbijgaand tijdsbeeld
aan het Spui komen
alle verlopen samen.…
een klein atelier in Saint-Rémy-de-Provence
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
78 de levenloze
schuwe zijdelingse blik
schichtig wantrouwend
grijsgroene kleuren
het paletmes vlakt de verf
van zijn blik niet af
de verlorenheid
wie ziet hij in de spiegel
blootshoofds open jas
naar binnen gekeerd
hartverscheurend zelfportret
de oogopslag…
Levensteken [voor Gís Marí]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
76 Verbeten onverdroten
in de steen nieuw leven steken
zodat ze zich mijn levenslust verschoten
aan mijn teken zullen blijven stoten
het zwoegend zweten is vergeten
nu ik voor altijd iets beteken.…
een lege lijst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
53 in de vroege morgen
geurde de jasmijn
toen zij
naar het water liep
ze klemde een lege lijst
onder de arm
haar ogen verfden
de zee met de zee…
Doekval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
56 Ik, gevallen doek
hang droevig en beticht
verloren in een schemerende hoek
naar licht en zicht.
Mijn faam is zoek
de rest is het gesjochten
van kunstgeschiedenis en duitenmis
die veel te innig zijn vervlochten.
Beroemd stond ik als duur te boek
tot kenners die zich zelf benoemden
mij redeloos ontroemden.
Hun loon mijn hoon, werd ik een…
Verfvuur [voor Gís Marí]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
56 Hij broedt
terwijl hij voor haar zit
en zij hem lokt in maagdenwit:
omdat het moet.
Zijn eerste kwast is
op de tast
als in een lelieblanke duisternis.
Dan woelt hij verf in coloriet en klodder
bevoelt bevecht beziet de kleurenmodder
koelt het goede van zijn woede
totdat de chaos lijkt beslecht.
Maanden vele uren verder veegt hij
bezielt…
Haagse spiegelingen
netgedicht
4.0 met 32 stemmen
1.011 In de verte gloort het uitzicht
over een Haagse gracht,
nu gedempt en de idylle voorbij
het getouwtrek
aan wat overeind moest blijven,
bood niet voldoende houvast
aan de rust, ruimte en statigheid
waarmee schoonheid is verbonden,
haar weerschijn doet mij verlangen.…
Vermeer ziet het licht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
59 boven de herberg
op de eerste verdieping
ziet Vermeer het licht
het gouden zonlicht
spelend over de daken
van de stille stad
acht uur wijst de klok
boven de Schiedamse Poort
een windstille dag
een paar minuten
een verticale streep licht
op de ranke toren
van de Nieuwe Kerk
spel tussen schaduw en licht
stad water en lucht…
Vitale kwast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
74 De vitale kwast schildert het landschap
zoals een dichter in dromen zou schilderen
aan zee met het uitzicht op de blonde duinen
een glas schuimend bier en een sober palet
hij denkt aan haar en hoe zij is heengegaan
eeuwig onaantastbaar in haar woordenschoonheid
hij denkt aan haar poëzie en aan zijn kwast
iedere beweging doorbreekt de kalme…
Palet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
71 Ze heeft de kleuren van het wilgeneiland
op haar eigenzinnige palet, ze schildert
bomen, dieren, planten, wolken
langzaam kruipt de tijd naar haar boezem
ze schildert groen en grijs omdat ze jou
naakt wil zien, zonder de obstakels
die een pittige discussie zinloos maken
je houdt van de geur van sierlijke bloemen
terwijl jij jezelf ontdoet…
ruggengraat
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
44 een tram ramt een bus
sleutelbeen
ribben breken
bekken doorboord
wat blijft over
vermoord door het leven
gekluisterd aan
het Blauwe Huis
kapot lijf kapotte liefde
het verscheurde leven
op het doek de verliezen
dreigende luchten
bloed gaat over in bloemen
aderen verbinden mensen
en altijd haar intense blik
haar ogen houden…
Kleuren van het wilgeneiland
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
71 Een gedachte uit jouw landschapshoofd
vliegt spontaan naar het verse schilderij
ik ben nietiger dan een insect
maar jouw liefde maakt me blij
kleuren mengen zich met milde erotiek
een burgemeester steelt mijn schoenen.
Mijn hoed, jouw vibrator en mijn onderlip
passen perfect in jouw nieuwe handtas.
Aan mijn balkon wappert de buitenjurk…
Penseelstreek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
62 Haar gevoelige penseelstreek
heeft de groene rivier meegenomen
zomaar voor de lol, zonder mededogen
en hij, die bij haar is, streelt haar blonde haren
ze schildert een schuimende zee zonder gevaren
over haar ranke schouders klimt de zon omhoog
op zijn tenen moet hij staan om het te overzien
deze wereld van in kleuren verdwalen
terwijl hij…
Levende penseel
netgedicht
5.0 met 18 stemmen
161 De vergezichten worden steeds grijzer
herinneringen van haar levende penseel
onder iedere geschiedenis een horizon
achter elke gebeurtenis een likje verf
en ook haar gedachten worden weidser
alsof het landschap van haar denken
zich uitstrekt tot aan de blauwe rivier
om in te zwemmen en te drinken
met haar levende penseel en haar palet
krijgt…
De kwast en de wilgen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
67 Ze vormden een merkwaardige combinatie
in het zoete duister van de volmaakte liefdesnacht
de kwast en de wilgen en de lichaamswarmte
van zijn geliefde, een bekende fotografe
er kwam weer regen in de schilder
tranen, nodig voor de rivier
in deze breekbare stilte
vol abstracte wellust
passie en ordinaire neigingen
hoe je bent gebleven
vroeg…
Portret van de avond
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
49 Ben jij degene die ik voor ogen heb
nu ik het droomportret schilder
van de avond met mijn eenzame kwast
Kom je in de nacht
om de ziel te bevrijden
ben jij een man
die een kleinood kan verhelpen
de bloemengeur van overdag
tussen de lakens laat verdwijnen
deze avond in mei
ben jij een klein beetje van mij.
Ben jij degene die ik voor ogen…
edward hopper
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
49 hij is niet van de wereld
de wereld is niet van hem
in stilte tuurt hij binnen
naar het landschap daar buiten
alleen hij ziet wat hij ziet
geen zon of kunstlicht zichtbaar
leegte is het ongemak
het begin van een verhaal…
hoe ze loskwam
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
75 ze herinnert zich
hoe ze in het
rivierstrand tekende
de blauwe klei onder
het zand ontdekte
hoe ze met de
pigmenten de muren
van haar huis
beschilderde met bloemen
en dieren hoe ze het
licht ving tussen
ademende wolkenvelden
haar ziel vond
ze herinnert zich hoe
ze loskwam van de grond…
winterdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
125 een man lag roerloos
op de zandvlakte
zijn lijf bekleed met
met wier en mossen
piepschuim en
schelpen bedekten
de onbehaarde
weerloze kruin
de armen als lange
takken gespreid
de handen ontvouwt
als vingervormig blad
benen als twee
stammen vergroeid
verbonden
met elkaar
de gekromde tenen
in het zand gedrukt
wortels…
Rode kimono
netgedicht
4.0 met 39 stemmen
714 Haar ongedwongen moment
losjes gevangen in rode kimono
deed hem versteld staan..
omgeven door een wazig kleurbeeld
wordt haar verlangen zichtbaar
zacht gedragen door het licht.…
De Zeis
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
150 nooit zullen de Afrikaan
en de West Europeaan een zijn
de Rus en de Amerikaan
geloof me er zal voorlopig nog lang
afstand tussen hen blijven bestaan
nooit omarmt de Jood een Palestijn
ook tussen man en vrouw
blijven ze bestaan – verschillen
zelfs als beiden ze overbruggen willen
slechts af en toe zullen ze versmelten
maar als de zeis komt…
schildering
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
37 op de ademhaling van de stad
wandelt zij voorbij een deinend huis
een kat waagt de sprong
verdwijnt in een verdronken bladerdek
zij gaat langs een pad
dat haar leidt naar de plaats
waar het land als een rijpe vrucht
sluimert onder een gewelf
dat slaapdronken illusies zaait
en de nacht herinnert en herinneringen weten
van tijd dwalend langs…
De vaandeldrager
netgedicht
4.0 met 62 stemmen
1.183 Marcheert trots en vastberaden
voor de troepen uit,
staat hoog in aanzien bij het gilde
het lot was hem gunstig gezind,
zijn moed meer dan een pose
want minder of niks kan hem deren
met vermeend ontzag draagt hij
zijn vaandel over zijn schouder
om een ieder te imponeren
alleen een pluim was nog nodig
voor zijn faam en op zijn hoed…
Blauw Naakt (1902) - haiku
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
33 Dit meesterwerk van
schilder Pablo Picasso
kleurt verdriet en pijn…
Amy-blue
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
78 Ik zie Amy
Met iets geopende mond
En neergeslagen
Ravenzwarte
Koolomrande ogen
Afgelegd verlangen
Tastend naar de waarheid
Van zijn glans ontdaan
The image as burden
Olieverf op doek
Amy Amy-blue
Op het netvlies gebrand
Expositie van Marlene Dumas: The image as burden…
Middeleeuwse po
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
71 Het plafond van de woning was wit
in het bed lag een oude vrouw
haar gezicht in een grimas
een masker naast haar hoofd
onder het bed stond
een Middeleeuwse po
gewoon po te zijn
in volledig po verlangen
ze prevelde onzinnigheden
onvolledige zinnen
over maagden en helden
en sprak soms heldhaftig
tegen po onder bed
maar po zei niets…
"Een schilder"
gedicht
3.0 met 16 stemmen
5.591 Op dijkjes langs de balkengaten
stonden wij stil in de kou,
en dan maar over kunst en toekomst praten
als jij in elk geval een schilder wezen zou.
Ik wist nou nooit eens wat ik worden wou
en kon mezelf soms om die vaagheid haten.
Maar onder mijn bewondering voor jou
school toch dedain voor missers en hiaten
bij iemand die te weinig boeken…
een lint om een bom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
111 voor Frida Kahlo
gekluisterd aan het
Blauwe Huis
verbind je mensen
met aderen het
verlies het bloed gaat
over in bloemen
en altijd je ogen
die intense blik
waarmee je ons vast
blijft houden ze is
een lint om een bom
schreef iemand…
een schildering
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
79 de lucht boven
de kleine haven
bezwangerd met
tranen en blauwe
slierten verlangen
en altijd daar beneden
de drentelende mensen
die naar verre witte
zeilen en hun
vuurtoren turen
altijd zijn er de
scharrelende mensen
nabij de grijze
hoekige blokken
van basalt
de ouden mijmeren op
verweerde groene banken
en altijd kleine…
Bij het doodsbed van Breitner
gedicht
2.0 met 6 stemmen
3.398 Ik draag mijn baard met waarde
Maar wie heeft water op mijn baard gedaan
Wie heeft mijn haar gekamd
Wie heeft mijn hemd gestreken
Wie heeft het kant van mijn kussen gesteven
---------------------------------------------------
uit: 'Oefening voor de zondagmorgen', 1985.…