122 resultaten.
Moeder
netgedicht
3.0 met 33 stemmen
138 Op het laatst brachten zonnestralen
ons meer dan alleen gedeelde warmte
jou de nodige rust en zilveren haren,
warempel toch nog van gekomen
met het verstrijken van de jaren
‘t geluk dat de maan verlicht,
jouw eigenzinnigheid liet schijnen
in de kleuren van de regenboog
de nacht een deelgenoot
van mijn onuitgesproken gevoelens
nu de…
Grenzeloos bestaan
netgedicht
3.0 met 16 stemmen
204 Wij gaan ongemerkt
met onze jaren aan de haal
zo’n voortgang wordt gewoon
beloond met een dubbele zes
al komt het niet daarop aan,
grenzeloos gaat vanzelf verder,
te weten dat nieuwe jaarringen
de rand opzoeken van meer dan
het voorlopig bestaan.…
Verademing
netgedicht
4.0 met 31 stemmen
447 In de verte stijgt een berg op,
om nader tot elkaar te komen
overbruggen we ‘t hoogteverschil
het toppunt van verademing
met reikende handen bekeken
doet beloven hemels geluk
verbeelden wij maar al te graag,
het uitzicht oogt onbegrensd
zonder angst of tegenslag.…
Gezamenlijk besef
netgedicht
3.0 met 14 stemmen
205 Wat draagt een gezamenlijk besef
bij aan de waarde van het leven
terwijl landen in oorlog zijn
het geweld niet kunnen stoppen
de bron van kennis
geplengd met zware tranen
in een poel van lief en leed
de wereld niet-verder verdeeld
het gezamenlijk besef..
dat een vreedzame dageraad
de mensen beloftevol omringd
met licht aan de horizon…
De man in rolstoel
netgedicht
3.0 met 55 stemmen
821 Tegenlicht met regen
een regelmatige hartslag
en langzaam ontwakende
waterlelies
hebben vanuit een rolstoel
veel meer om het lijf gekregen
dan eerder rasse schreden,
want ‘t geluk groeit verder
bewust op momenten van
genieten in het leven.…
Een zacht bevonden verharding
netgedicht
4.0 met 2089 stemmen
1.019 Schelpen bedekken het zand
laten een gevoelige inhoud
weg door vervlogen dagen
ongelijk de ondergaande zon
verschijnt na tijd een verharding
bij ‘t almaar opnieuw beginnen,
met zacht licht weet zij wél
het diep verlangen te raken
haar glans te bewaren
de buitenkant vervormd
opvallend zacht kunnen zien,
maakt week van binnen.…
Rondedans
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
395 Te water laten moedigt aan..
langs woelige golven gekomen
zijn de dromen van het bestaan
dat zijn vruchten laat groeien
in het hart van de verbeelding
de geschiedenis wankelt
terwijl jij en ik willen geloven
in een beleving van beloften
bij onze liefde en beider hoop
gedragen aan zelfde ringen
doen ze wat wij niet weten
een rondedans…
Johannes Vermeer
netgedicht
3.0 met 31 stemmen
767 Het licht valt weer op
de juiste plek bij de armsten
verzacht de buskruit dampen
zijn atelier ademt sfeer
het alledaagse houdt op linnen
doet ‘t licht met kleur bestrijken
tot onze verbazing keer op keer
op het gezicht aangebracht
in lichtpunten zonder smoor
zien wij het wereldse schitteren
met een parel aan haar oor.…
De naakte waarheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
193 De weg lijkt gelopen,
gesmoord de terugblik
naar het onstuimige begin
in de schaduw van haar ogen
brengt ze vermommingen aan..
maar de naakte waarheid spiegelt
haar uitgelopen masker
zonder twijfel of bedenking
de andere kant kunnen zien
kost geen enkele moeite,
wel het geluk samen..
dat uit haar geknepen ogen
valt met een traan.…
Ouder zijn
netgedicht
3.0 met 28 stemmen
639 Woensdagmiddag schoolvrij
de wereld was even volmaakt
tussen toen en versnipperd
heeft alles anders gemaakt
in het midden voelde veilig
links van mij innemend sterk
rechts zijn liefhebben geprezen
beiden ook te lezen op één zerk
ouder zijn is in veel opzichten
de verklaring van herinneringen
mijn eigen volgorde daarbij past
al lang…
Avondlicht
netgedicht
3.0 met 13 stemmen
187 De nacht verstrijkt naar morgen
terwijl herinneringen voortduren
komt de avondrust als geroepen
aan de temperatuur van ons geluk
zien wij de warmte van het licht
met nog meer verbeelding omgeven,
de jaren verlichten die voorbij zijn
aan de dagen die speciaal
met zorg aangekleed waren
het merendeel geborgen
zij helpen ons te onthouden…
Panorama aan zee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
199 Meeuwen vliegen buiten zinnen
zijn onbevangen, weinig zwierig
hun voortdurend geschreeuw
boven het geraas van golven
het uitzicht dat niet verveeld
zich met maritieme lucht omgeeft
helpt de dag compleet te maken
grijze ogen volgen de wolken
verliezen hun duurzaamheid
uit het oog, echter tevergeefs..
het vooruitzicht gaat beginnen
de…
Nachtelijke hemel
netgedicht
2.0 met 63 stemmen
736 Schoonheid in de lucht
betoverend weergegeven
komt met vele spiegelingen
haar aanblik kunnen delen
en daarbij zoveel meer beneden
doet de wereld verbroederen..
verbinden onze dromen
verzachten de ogen
laten sterren stilstaan.…
Vooruitzicht ingelopen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen
307 rust verstilde zijn bevlogen hart
weerstand werd hem ontnomen
in de kleuren waarin hij haar zag
door regen heen gelopen
terwijl de vlinders schuilden
vereffende het zijn pad
het ritme kent geen afstand
wel haar stappen die onthullen
hoe ver het vooruitzicht was.…
Bijzonder weerschijn
netgedicht
3.0 met 21 stemmen
532 Wat als de dagen slijten
en zij hun onvoorspelbaarheid
in meerdere verschijningen
aan de nacht doen rijgen
is de lucht dan een spiegeling
van wat wij kunnen zien..
dat deze grote verscheidenheid
te omvangrijk is om te begrijpen
dat het leven haar licht
onder de oneindige invloed
van de zon, de sterren
en je innerlijk laat schijnen…
Wat voorbij gaat
netgedicht
4.0 met 20 stemmen
873 Door de flarden heen
die voor hen gewoon waren
verbaast de wereld opnieuw
met een dromerig Den Haag
een voorbijganger
in een tot sleets gedragen jas
maakt geen goede sier meer
zijn gang is zwaar
bij stilaan verderkomen
portretteren hij en deelgenoten
een voorbijgaand tijdsbeeld.…
Zijn geluk gevonden
netgedicht
4.0 met 25 stemmen
957 De realiteit is achtergebleven
raakt verder weg van hem
nu hij door de straten zwerft
omringd door metgezellen
die lanen en het plein verlichten,
kerft hij in een sprookjesboom
zijn geluk met haar initialen
voor zijn ogen ontvouwt zich
het wonder van de verbeelding
het is niet allemaal krom of recht
maar voor hem wel levensecht.…
Bekleurenswaardige herfst
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
164 Tijdens lange nachten
vergleden de dagen,
tijd verzadigde de aarde
volmaakte stilte
wakkerde haar in nevelen
gehulde bladeren aan
tot rust, kleur en aanvaarding
van ontheemde zaken,
de herfst begint te dagen
vervlogen tijd
zij is niet meer in te halen,
wel dweepzuchtig genoeg
om haar voldaan bestaan
in woorden te bewaren.…
Hollandse molens
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
616 Langs breed uitwaaierende wateren
die onze voorouders zowel graag
als zorgelijk voor zich zagen
liggen drooggelegde polders
Hollandse molens
talrijk en standvastig bovendien
met trots in de armen gesloten
passen in het landelijk gewin
aan ons landschap nagelaten
door voltooide eeuwen gehard,
houdt de tijd ons samen
aan ver uitgestoken…
Kervelsoep
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
353 De warme borden
met zorg en kervel opgediend
wachtten naar de fijne smaak
van haar ogen een leeg bestaan
kon niet lang gevuld blijven
glazen met bubbels verdoven,
het aquarium sputterde nog wel
maar niet tegen mijn vertrek
het leven verloor aan smaak
haar ogen dwaalden opzij
en de katten spinden tevergeefs
een lang gesponnen draad.…
Golfslag
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
816 de tranen van een golfslag
verzanden onvermijdelijk
op het gezicht van de kust
raken onzichtbaar bovendien
door hun ondergang geloven wij
wat verloren gaat, verdwenen is
het uitzicht blijft echter boeiend,
verzwolgen door de golven
maar niet op slag verloren.…
Nedalco Schoorsteen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
541 Opgericht, lang en blijvend recht
voor de goede orde die ik bracht,
een maatstaf waarneembaar
van wat rook naar eerder verdacht
steen na steen verstild..
na een lang beroet verleden
veranderde mijn bestaansreden,
in een indrukwekkende skyline
met uitzicht bij het avondlicht
herkenbaar tot ver beneden
kreeg ik een kroon aangemeten.…
Haagse spiegelingen
netgedicht
4.0 met 32 stemmen
1.021 In de verte gloort het uitzicht
over een Haagse gracht,
nu gedempt en de idylle voorbij
het getouwtrek
aan wat overeind moest blijven,
bood niet voldoende houvast
aan de rust, ruimte en statigheid
waarmee schoonheid is verbonden,
haar weerschijn doet mij verlangen.…
De gekroonde arend
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
811 Een gekroonde arend
cirkelt boven de stad en het bos,
haar standvastigheid ligt aan vleugels
steeds vaker stilt zij haar honger
dichter bij huis en zweeft niet verder
met de wind mee rond het gebergte
maakt dan een stille ommekeer
naar wat wij in hogere sferen
niet beheersen
wendbaar toont zij haar veren.…
7 juni 2021
netgedicht
4.0 met 27 stemmen
1.058 Een jaar is plots verstreken,
alleen jouw datum achtergebleven
en geborgen in mijn beschadigd hart,
voorgoed kan niet worden vermeden
God zij dank ook niet de momenten
die ik in bijzondere waardering
kon delen met jouw bestaan
mijn broer..
jij had en hebt nog steeds
de sterkste vleugels
die mij vooruit gaan
in blijvende verbondenheid…
Watermolenpad
netgedicht
4.0 met 16 stemmen
307 Aan de Oosterschelde
dichtbij verstreken getijden
toont haar oude aanblik kracht
om wind en stoom af te blazen,
de droge Scheldemond
zij behield een dorstig gevoel,
eerder rijk gevuld met water
rond het verdwenen getijdenrad
na drooglegging ontbrak vloed
aan de nood om nog te stromen,
effende voor menigeen het pad
om heden daar veilig…
Kleur van het leven
netgedicht
4.0 met 12 stemmen
255 Het leven waait verwachtingen
doorgaans niet vanzelf aan
weten wij met de wind tegen
en betraand gezicht
moeizaam in ogenschouw
te nemen
het leven laat de hemel soms scheuren
om het geluk beter te zien in kleuren
kijk maar.. met zijn sprankelende ogen
die bij hem horen, lacht je kleinkind
weg je plots minder grote zorgen..
naar…
De roep van de stern
netgedicht
4.0 met 22 stemmen
387 Traag gaan mijn gedachten
bij de al maar koude windvlagen,
het op en neer gaan van de boot
doet het peinzen verzachten.
De roep van de stern
zwevend op ons innerlijk gevoel
geeft waardevol een betekenis,
dat gedachten op kunnen komen
die niet in woorden zijn te vangen
neerstrijken op het gemoed
en dansen.…
Vincent
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen
510 De jaren kunnen niet verhullen
dat onze oorsprong blijft bestaan,
populieren werpen hun schaduw
ver vooruit.. voorbij de kalverdijk
waar het uitzicht onbegrensd,
de paddock gevuld en de verrekijker
gelukkige jaren in beeld had
vergrootte een dijkvlucht
de afstand naar het begin,
het verschil zit 'm vooral in de jaren..
jouw gelijkenis…
Rode kimono
netgedicht
4.0 met 39 stemmen
716 Haar ongedwongen moment
losjes gevangen in rode kimono
deed hem versteld staan..
omgeven door een wazig kleurbeeld
wordt haar verlangen zichtbaar
zacht gedragen door het licht.…