Netgedichten

netgedicht (nr. 83.811):

Het lied van de oude zeeman

Over grenzeloos verlangen
valt meer te zeggen..

Het opkomend tij is meeslepend,
verder weg van de woelige baren
vond de aan wal geraakte zeeman
zijn ‘rust’ zonder schip en albatros

dobberen geeft geen enkele zekerheid
bij een anker dat lijdzaam meebeweegt
het verlangen naar de wijde zee
bracht tevens zijn laatste tijding mee

het opkomend tij keerde en viel stil
dichtbij de grenzen van het verlangen
ging de zeeman stuurloos ten onder
voor zijn requiem en laatste vrije wil.